ΑΡΓΟΣ ΟΡΕΣΤΙΚΟΝ

ΟΡΟΠΕΔΙΟ ΑΡΧΑΙΑΣ ΟΡΕΣΤΙΔΟΣ

ΣΧΟΛΙΚΑ ΓΕΥΜΑΤΑ = ΦΤΩΧΟΠΟΙΗΣΗ

Οι 300 βουλευτές δεν είναι σπατάλη για τη μικρή και πολύπαθη χώρα μας!!

Πότε, λοιπόν, θα μειωθεί ο αριθμός των Βουλευτών;


ΕΠΙΣΗΜΑΝΣΗ

Αγαπητοί επισκέπτες του ιστολογίου μας,

Πολλές δημοσιεύσεις-αναρτήσεις μας (κείμενα-φωτογραφίες), είναι πρωτότυπες. Υπάρχουν και αναδημοσιευμένες για τις οποίες αναφέρεται η πηγή.

Επιτρέπεται η χρήση των κειμένων και των φωτογραφιών μας αρκεί να αναφέρεται η πηγή προέλευσης. Σε καμία περίπτωση δεν επιτρέπουμε τη χρήση αυτών για εμπορικούς σκοπούς.

Παρασκευή 30 Ιουλίου 2021

Η Χαρά Κεφαλίδου για την αξιολόγηση

Για την ιστορία, στους συγκεκριμένους νόμους προβλεπόταν εκτός από την αξιολόγηση του εκπαιδευτικού έργου των σχολικών μονάδων και η ατομική αξιολόγηση του εκπαιδευτικού. Μάλιστα, στον νόμο Αρσένη, την αξιολόγηση του κάθε εκπαιδευτικού θα διενεργούσε και το περίφημο Σώμα των 400 Μονίμων Αξιολογητών (Σ.Μ.Α.)!
Στην πορεία ποτέ δεν προκηρύχθηκαν οι οργανικές θέσεις των 400 Μονίμων Αξιολογητών, αλλά και καμία αξιολόγηση από αυτές δεν εφαρμόστηκε, αφού οι αντιδράσεις που προκάλεσαν οι συγκεκριμένοι νόμοι υπήρξαν σφοδρές!!
Ε, ας μην καμαρώνουμε για νόμους, που έπεσαν σε αχρησία!!!

Λεωνίδας Ι. Οικονομίδης
Δάσκαλος



www.xarakefalidou.gr
«Η αξιολόγηση στην εκπαίδευση ψηφίστηκε και από σήμερα είναι Νόμος του Κράτους.
Ως Κίνημα Αλλαγής, θα μπορούσαμε καλύτερα, περισσότερα, αποτελεσματικότερα, όπως σηματοδότησε η πορεία μας:

• N 2525/1997 Γεράσιμος Αρσένης
• Ν 2986/2002 Πέτρος Ευθυμίου
• Ν 3848/2010 Άννα Διαμαντοπούλου

Θα μπορούσαμε με τόλμη να υπερασπιστούμε την πατρότητα ενός νόμου, που το πνεύμα του καλλιεργεί την αναγκαία κουλτούρα για το αύριο της χώρας.
Στο παρελθόν, η Νέα Δημοκρατία δεν ήταν έτοιμη. Καταψήφιζε.
Σήμερα, με χρονοκαθυστέρηση, υιοθετεί διατάξεις εκείνων των Νόμων, των δικών μας.
Ως πολιτικός χώρος που πίστεψε στην αξιολόγηση, θα μπορούσαμε χωρίς βαρίδια, χωρίς να χαρίσουμε την εκπαιδευτική μεταρρύθμιση σε κανέναν, να τιμήσουμε την ιστορία μας».

Πέμπτη 29 Ιουλίου 2021

10 αλήθειες που αναδείχθηκαν στη Βουλή κατά τη συζήτηση του νομοσχεδίου για την αναβάθμιση του σχολείου και την ενδυνάμωση των εκπαιδευτικών



Με δέκα αλήθειες απάντησε η Υπουργός Παιδείας και Θρησκευμάτων Νίκη Κεραμέως στις αιτιάσεις της Αντιπολίτευσης κατά την ολοκλήρωση της συζήτησης του νομοσχέδιου για την αναβάθμιση του σχολείου και την ενδυνάμωση των εκπαιδευτικών, ενώπιον της Ολομέλειας της Βουλής.

Στην καταληκτική της ομιλία, η κυρία Κεραμέως κατέδειξε την αναγκαιότητα των ρυθμίσεων που προτείνονται με το νομοσχέδιο, σημειώνοντας ότι για αυτή την Ελλάδα θα αγωνιζόμαστε. Για ένα εκπαιδευτικό σύστημα που θα ωθεί κάθε νέα και κάθε νέο στο δρόμο της ανέλιξης. Που θα καλλιεργεί την κριτική σκέψη, που θα μαθαίνει στα παιδιά μας πώς να μαθαίνουν, που θα δίνει στους εκπαιδευτικούς μας ένα καλύτερο εκπαιδευτικό σύστημα, που θα δίνει στην ελληνική κοινωνία ένα μέσο ανάπτυξης και προόδου. Για αυτή την Ελλάδα και για αυτή την Παιδεία οφείλουμε να αγωνιζόμαστε.

Πρώτη αλήθεια στην οποία αναφέρθηκε η κα Κεραμέως: αφορά την ενίσχυση της αυτονομίας της σχολικής μονάδας, λέγοντας ότι θεωρούμε ότι δεν είναι λογικό να αποφασίζει η Βουλή αν τα διαγωνίσματα θα είναι 15λεπτα ή 10λεπτα. Θεωρούμε λάθος πολιτική να εγκρίνονται όλα από το Γενικό Γραμματέα του Υπουργείου. Επί ΣΥΡΙΖΑ όλα γίνονταν κεντρικά. Η πλειονότητα των αποφάσεων που αφορούν στην καθημερινή λειτουργία του σχολείου λαμβάνεται σήμερα από τη Βουλή, το Υπουργείο Παιδείας και το Ινστιτούτο Εκπαιδευτικής Πολιτικής. Εμείς αποκεντρώνουμε το σύστημα, μεταφέρουμε αρμοδιότητες στα σχολεία, στους εκπαιδευτικούς, τους Διευθυντές. Είναι απλά τα πράγματα. Θέλετε να αποφασίζει για καθημερινά θέματα των σχολείων η Βουλή ή οι εκπαιδευτικοί; Για συνεργασίες σχολείου με ένα Πανεπιστήμιο; Για κάποια δράση;

Δεύτερη αλήθεια: σχετικά με την αξιολόγηση. Απαντώντας στα όσα ακούστηκαν από μέλη της Αξιωματικής Αντιπολίτευσης, η Υπουργός είπε μεταξύ άλλων, φοβάμαι ότι δεν θέλετε αξιολόγηση. Δεν θέλετε διάκριση. Θέλετε όλοι να είναι ίσοι και όμοιοι, γι’ αυτό την καταργήσατε. Είχε βγει πριν κάποιο διάστημα η νεολαία του ΣΥΡΙΖΑ και είχε ζητήσει κατάργηση των Πανελλαδικών, στην ίδια γραμμή της ισοπέδωσης. Θέλετε ο λαός να είναι όσο πιο ημιμαθής γίνεται, για να χειραγωγείται. Σε όλα αυτά εμείς υψώνουμε ένα σθεναρό ΟΧΙ. ΝΑΙ στην αξιολόγηση, στις δυνατότητες ανέλιξης, στη ποικιλομορφία. ΝΑΙ στο να επιβραβεύεται η προσπάθεια και ο καλύτερος και ο αξιότερος να πάει πιο μπροστά. Και αυτό αφορά και τις Πανελλαδικές. Και είμαστε υπερήφανοι, που παρά τις αντίξοες συνθήκες, καταφέραμε να κάνουμε εξετάσεις, σε αντίθεση με άλλες χώρες, χάρη στους μαθητές μας, τους εκπαιδευτικούς μας, τα στελέχη εκπαίδευσης, τα στελέχη του Υπουργείου. Επιπλέον, οι επιμορφώσεις δεν είναι ‘τιμωρητικές’ όπως είπατε, επιμορφώσεις γίνονται οριζόντια και καθολικά ήδη, οι επιμορφώσεις που θα γίνουν σε συνέχεια της αξιολόγησης θα είναι επιπλέον αυτών.

Τρίτη αλήθεια: για τις ρυθμίσεις για τις δομές υποστήριξης της εκπαίδευσης. Έγινε πολλή συζήτηση γιατί τα στελέχη θα επιλέγονται σε επίπεδο Διεύθυνσης Εκπαίδευσης. Εμείς θέλουμε δομές πιο κοντά στη σχολική μονάδα. Αυξάνουμε τους συμβούλους και τους φέρνουμε πιο κοντά στα σχολεία μας. Παράλληλα, εξορθολογίζουμε το μηχανισμό επιλογής των στελεχών τόσο ως προς τα κριτήρια όσο και ως προς τη διαδικασία, ενώ προβλέπουμε και τη μη συμμετοχή αιρετών στα συμβούλια επιλογής για πρώτη φορά, διευκρίνισε η κ. Κεραμέως. Ενσωματώνοντας σχόλια των φορέων και της Αντιπολίτευσης, περιλάβαμε στα Συμβούλια επιλογής 2 εκπαιδευτικούς με τη μεγαλύτερη εκπαιδευτική εμπειρία, ενώ προβλέψαμε τη συγκρότηση συμβουλίων από τον εκάστοτε Υπηρεσιακό Γραμματέα και όχι από τον/την Υπουργό.

Τέταρτη αλήθεια: ως προς τη δίχρονη προσχολική εκπαίδευση. Λέτε ότι ήταν έργο σας, κυρίες και κύριοι του ΣΥΡΙΖΑ. Όμως, τον Ιούλιο του 2019, σε 52 από τους 116 δήμους της Β’ Φάσης δεν μπορούσε να εφαρμοστεί η δίχρονη προσχολική εκπαίδευση, διότι δεν είχατε βρει αίθουσες, εκπαιδευτικούς, δεν είχατε κάνει τίποτα. Τα στελέχη του Υπουργείου τότε ζητούσαν να περάσουμε διατάξεις για αναβολή της υλοποίησης. Εμείς όμως τα δρομολογήσαμε και εφαρμόστηκε η δίχρονη προσχολική εκπαίδευση. Και από τον Σεπτέμβριο κάθε 4χρονο παιδί θα έχει θέση σε δημόσιο νηπιαγωγείο της χώρας, είπε η Υπουργός.

Πέμπτη αλήθεια: για τις δεξιότητες. Λέτε λείπει η κριτική γνώση. Συμφωνούμε. Εμείς όμως κάνουμε κάτι για αυτό. Εισάγουμε το πολλαπλό βιβλίο για να καλείται ο μαθητής να συνδυάσει πηγές, εντάσσουμε από το Σεπτέμβριο στα σχολεία μας 123 νέα προγράμματα σπουδών στην ίδια κατεύθυνση των πολλαπλών πηγών, εισάγουμε τα Εργαστήρια Δεξιοτήτων στα νηπιαγωγεία, δημοτικά και γυμνάσια όλης της χώρας. Μαθαίνουμε στα παιδιά πώς να μαθαίνουν, σε ένα πιο απαιτητικό σχολείο που δίνει περισσότερα εφόδια στα παιδιά μας, ανέφερε η κυρία Κεραμέως.

Έκτη αλήθεια: για τους διορισμούς και τον ισχυρισμό της Αξιωματικής Αντιπολίτευσης ότι καθυστέρησαν δύο χρόνια. Είχαμε υποσχεθεί 5.250 διορισμούς φέτος αλλά προβαίνουμε σε 11.700, τους πρώτους μόνιμους διορισμούς στη γενική εκπαίδευση μετά από 12 χρόνια. Εξαγγέλλουμε και υλοποιούμε άμεσα, ώστε να είναι από το Σεπτέμβριο στα σχολεία μας. Σταματήστε την μεμψιμοιρία. εσείς δεν κάνατε έναν σε 4,5 χρόνια, και κάνετε λόγο για καθυστέρηση δική μας που μέσα σε 2 χρόνια και με την πανδημία, κάναμε υπερδιπλάσιους από όσους είχαμε υποσχθεί, αντέτεινε η Υπουργός.

Έβδομη αλήθεια: σχετικά με την Ελάχιστη Βάση Εισαγωγής. Η κα Κεραμέως διέψευσε την κατάργηση της εισαγωγής του 1% υπεράριθμων μαθητών εσπερινών σχολείων στα ΑΕΙ. Κοινωνική πολιτική είναι να λειτουργούν εσπερινά σχολεία για τα παιδιά που δουλεύουν, κοινωνική πολιτική είναι να έχεις ρύθμιση για εισαγωγή τους με το 1%, αλλά κοινωνική πολιτική δεν είναι να εισάγονται χωρίς ελάχιστα ακαδημαϊκά κριτήρια και μετά να εγκλωβίζονται σε Πανεπιστήμια από όπου πιθανότατα δεν θα αποφοιτήσουν ποτέ, είπε, ενώ έκανε λόγο για «λυσσαλέο πόλεμο» του ΣΥΡΙΖΑ κατά της ΕΒΕ, καταγγέλλοντας ότι το κόμμα της Αξιωματικής Αντιπολίτευσης οργάνωσε διαδικτυακό ψήφισμα επιχειρώντας να ζητήσει την παραίτησή της για το θέμα. Τέτοια απόγνωση, σχολίασε η Υπουργός και πρόσθεσε: Το πιο σοβαρό όμως είναι αυτό: όλος ο μηχανισμός στέλνει μαζικά e-mail με προδιαμορφωμένη επιλογή επικύρωσης υπογραφής με στόχο την παραίτησή μου. Πείτε τουλάχιστον κ. Φίλη στους κομματικούς μηχανισμούς σας να αφαιρέσουν τα δικά μας e-mail! Ως προς το παράλληλο μηχανογραφικό, η Υπουργός ανακοίνωσε ότι έχουν ήδη υποβληθεί σχεδόν 20.000 παράλληλα μηχανογραφικά για είσοδο σε Δημόσιο ΙΕΚ. Γιατί από φέτος η Ελάχιστη Βάση Εισαγωγής; Γιατί κάθε χρονιά που επιτρέπουμε να εισάγονται υποψήφιοι χωρίς να πληρούν ελάχιστες ακαδημαϊκές προϋποθέσεις, συμβάλλουμε στον εγκλωβισμό τους καθότι πιθανότητα δεν θα αποφοιτήσουν, μειώνουμε την προσπάθεια των άλλων υποψηφίων που έγραψαν καλύτερα, δεν σεβόμαστε τα χρήματα του Έλληνα φορολογούμενου. Το μόνο εύκολο θα ήταν να πούμε σε όλους ‘εισαγωγή στα ΑΕΙ’, χωρίς να μας ενδιαφέρει η αποφοίτησή τους. Δεν το κάνουμε. Ως προς την απλή γνώμη Συγκλήτου, το ίδιο το ΣτΕ έχει κρίνει ότι υπάρχουν αποφάσεις που αφορούν συνολικά τον ακαδημαϊκό χάρτη της χώρας, όπως η αναπτυξιακή πορεία της χώρας, που υπερβαίνουν το ακαδημαϊκό κριτήριο και πρέπει να μπορεί να λαμβάνονται από την Πολιτεία.

Όγδοη αλήθεια: για τα κολλέγια, τα οποία η Υπουργός κατηγορήθηκε από το ΣΥΡΙΖΑ ότι «πριμοδοτεί» μέσω της Ελάχιστης Βάσης Εισαγωγής. Κάθε φορά που θα αναφέρετε κάτι για τα κολλέγια, θα σας παραθέτουμε όχι μία, όχι δύο, αλλά δεκάδες δικές σας αποφάσεις αναγνώρισης επαγγελματικής ισοδυναμίας των κολλεγίων. Και όχι μόνο του Υπουργείου Παιδείας και Θρησκευμάτων. Του Υπουργείου Τουρισμού, Εξωτερικών, Προστασίας του Πολίτη, Υγείας. Αυτή η στίβα με τις αποφάσεις θα σας στοιχειώνει κυρίες και κύριοι της Αξιωματικής Αντιπολίτευσης. Όχι για κανέναν άλλο λόγο, γιατί ορθώς πράξατε, ήταν ενωσιακή υποχρέωση της χώρας. Αλλά για την υποκρισία σας. Για την έλλειψη πολιτικού θάρρους να πείτε, ναι, το κάναμε. Και πήγατε και καταργήσατε τη διάταξη δύο μήνες πριν τις εκλογές.

Ένατη αλήθεια: αφορά την πανδημία και την έντονη κριτική που ασκήθηκε από την Αξιωματική Αντιπολίτευση κατά τη διάρκεια της συζήτησης για την τηλεκπαίδευση. Μιλάτε απαξιωτικά για την τηλεκπαίδευση που -όσο και αν δεν μπορεί ποτέ να υποκαταστήσει τη δια ζώσης διδασκαλία- αποτέλεσε σωτήρια λύση όταν η δια ζώσης λειτουργία των σχολείων δεν ήταν εφικτή. Για τη λειτουργία της οποίας συνεργάστηκε σύσσωμη η εκπαιδευτική κοινότητα, 1,6 εκατ. μαθητές και εκπαιδευτικοί την οποία ευχαριστούμε θερμά, σε πάνω από 35.000 τάξεις δευτεροβάθμιας και πάνω από 55.000 τάξεις καθημερινά, επεσήμανε η Υπουργός, καλώντας παράλληλα τις πολιτικές δυνάμεις να συνταχθούν για την προώθηση του εμβολιασμού και ξεκαθαρίζοντας ότι το ΙΕΠ θα εκδώσει οδικό χάρτη για τη νέα χρονιά.

Δέκατη αλήθεια: πρόκειται για σύγκρουση δύο διαφορετικών κόσμων. Είναι σαφές ότι εδώ συγκρούονται δύο διαφορετικοί κόσμοι. Τρεις τροπολογίες που κατέθεσε ο ΣΥΡΙΖΑ ήταν οι εξής: με τη μία ζητάει κατάργηση τράπεζας θεμάτων, με τη δεύτερη κατάργηση της Ελάχιστης Βάσης Εισαγωγής, με την τρίτη κατάργηση αξιολόγησης στα ΑΕΙ και σύνδεσής της με τη χρηματοδότηση. Όλα προς τα κάτω, ήσσων προσπάθεια σε όλα. Εσείς γυρνάτε την εκπαίδευση 40 χρόνια πίσω και εμείς φέρνουμε καινοτομίες όπως τα αγγλικά στο νηπιαγωγείο, τα Εργαστήρια Δεξιοτήτων, διπλασιασμός Πρότυπων και Πειραματικών Σχολείων Επαγγελματική Εκπαίδευση πιο κοντά στις ανάγκες της κοινωνίας και της αγοράς. Εξασφαλίσαμε 1,3 δις από το Ταμείο Ανάκαμψης, προωθούμε συνεργασίες με κορυφαία πανεπιστήμια όπως το Yale και το Harvard. Για αυτή την Ελλάδα θα αγωνιζόμαστε, για να δώσουμε περισσότερα και καλύτερα εφόδια στα παιδιά μας, ένα καλύτερο εκπαιδευτικό σύστημα στους εκπαιδευτικούς μας, ένα μέσο ανάπτυξης και προόδου στην κοινωνία μας. Γιατί η παιδεία που δίνουμε στα παιδιά μας σήμερα, θα ορίσει την Ελλάδα του αύριο, κατέληξε η κ. Κεραμέως.

Ζέττα Μακρή:Επαναφέρουμε, με βελτιωμένο θεσμικό πλαίσιο, τον θεσμό του Σχολικού Συμβούλου, που θεσπίσθηκε το 1982.



Η Υφυπουργός Παιδείας κ. Ζέττα Μακρή τοποθετήθηκε στη συζήτηση επί του νομοσχεδίου «Αναβάθμιση του σχολείου, ενδυνάμωση των εκπαιδευτικών και άλλες διατάξεις», κατά την ομιλία της ενώπιον της Ολομέλειας της Βουλής, την Τετάρτη 28 Ιουλίου.

«Θέτουμε, στο υπό κρίση νομοσχέδιο, τα θεμέλια της αναθεώρησης του εκπαιδευτικού μας συστήματος. Σε ένα νομοσχέδιο, που συζητήθηκε, αναλυτικά, διεξοδικά και με άνεση χρόνου στην Διαρκή Επιτροπή Μορφωτικών Υποθέσεων και το οποίο ρυθμίζει θέματα, πολλά εκ των οποίων επιδεινώθηκαν κατά την περίοδο διακυβέρνησης ΣΥΡΙΖΑ – Ανεξαρτήτων Ελλήνων, θέματα, όπως είναι η προαγωγή και η εφαρμογή της σχολικής αυτονομίας, η ενδυνάμωση των δομών υποστήριξης του εκπαιδευτικού έργου, η αξιολόγηση και η βελτίωση των εκπαιδευτικών και των στελεχών της εκπαίδευσης και ο εκσυγχρονισμός και η αναδιάρθρωση της εκκλησιαστικής εκπαίδευσης.

Κτίζουμε, μεθοδικά και συντονισμένα, το σύγχρονο σχολείο, με ανανεωμένο περιεχόμενο και φιλοσοφία εισάγοντας 123 νέα προγράμματα σπουδών, εντάσσοντας τα εργαστήρια δεξιοτήτων στο υποχρεωτικό ωρολόγιο πρόγραμμα και την αγγλική γλώσσα στο Νηπιαγωγείο, επενδύουμε στο ανθρώπινο δυναμικό μας, στους εκπαιδευτικούς μας, επιμορφώνοντάς τους, οριζόντια, και κάνοντας πράξη 11.700 διορισμούς μόνιμου προσωπικού, τους πρώτους μετά από 12 ολόκληρα χρόνια, σε συνέχεια των 4.500 μόνιμων διορισμών, που έγιναν στα ειδικά σχολεία μας πέρυσι.

Προχωρούμε, δυναμικά, μετασχηματίζοντας και εξοπλίζοντας, ψηφιακά, την εκπαίδευση αλλά και αξιοποιώντας και διευρύνοντας περισσότερο τις εναλλακτικές των νέων μας, όσον αφορά στην επαγγελματική τους κατάρτιση και προσδίδουμε σε όλα τα παιδιά, ασχέτως οικονομικών δυνατοτήτων, ασχέτως προέλευσης, ίσες ευκαιρίες, για να αντιμετωπίσουν την ανταγωνιστική πλευρά της σύγχρονης ζωής ενισχύοντας και ενδυναμώνοντας τον θεσμό των πρότυπων και πειραματικών σχολείων.

Το σχολείο θα πρέπει να είναι, πρωτίστως, βιωματικό. Επίσης, χώρος ελκυστικός, χώρος καλλιέργειας, ενθάρρυνσης και τόνωσης της δημιουργικότητας των παιδιών μας. Χώρος με περισσότερες βαθμίδες ελευθερίας και αυτονομίας, αλλά και με μεγαλύτερη διαφάνεια και λογοδοσία.

Ένα σχολείο απελευθερωμένο από γραφειοκρατικές αγκυλώσεις και δεσμεύσεις, με μεγαλύτερο βαθμό αυτονομίας και ελευθερίας, προσαρμοσμένο στις δικές του ιδιαιτερότητες και ανάγκες.

Ένα σχολείο που θα δίνει δυνατότητες και βήμα στους ίδιους τους εκπαιδευτικούς να αναπτύξουν δημιουργικές πρωτοβουλίες, να «ανασάνουν» από τους παρωχημένους περιορισμούς του παρελθόντος, να μεταγγίσουν τις σχολικές μονάδες με καλές πρακτικές, να επιλέγουν μέσα από εγκεκριμένα σχολικά εγχειρίδια ποιο είναι το κατά την κρίση τους καλύτερο για τη διδασκαλία των μαθητών τους, να ενθαρρύνουν την λειτουργία ενδοσχολικών ή/και διασχολικών ομίλων, να επιλέξουν τον αριθμό, τα κριτήρια τη συχνότητα και τη χρονική διάρκεια αξιολόγησης των μαθητών τους, να ενδυναμώσουν την καλύτερη οργάνωση και συνεργασία του εκπαιδευτικού προσωπικού με την θέσπιση ενδοσχολικών συντονιστών τάξης και μαθημάτων, μεντόρων συμβούλων κ.λπ. αξιοποιώντας την εμπειρία, τις σπουδές και τις ιδιαίτερες ικανότητες των εκπαιδευτικών, να γίνουν, με μία κουβέντα, συνοδοιπόροι των παιδιών μας στο ταξίδι της μάθησης»

Στη συνέχεια η Υφυπουργός Παιδείας ανέφερε: « Μπορεί το σχολείο να λειτουργεί ανεξέλεγκτα; Η απάντηση είναι ασφαλώς όχι. Ούτε ανεξέλεγκτα ούτε χωρίς υποστήριξη. Για το λόγο αυτό, ενδεικτικά, προχωρούμε σε αναδιάρθρωση των υποστηρικτικών δομών εκπαίδευσης. Καταργούμε έναν τελείως αναποτελεσματικό θεσμό, εντελώς απόμακρο από τις σχολικές μονάδες, αυτόν των ΠΕΚΕΣ και των Συντονιστών Εκπαιδευτικού Έργου και επαναφέρουμε, με βελτιωμένο θεσμικό πλαίσιο, τον θεσμό του Σχολικού Συμβούλου, που θεσπίσθηκε το 1982 και είχε ως αρμοδιότητα την ουσιαστική επιστημονική και παιδαγωγική υποστήριξη των εκπαιδευτικών και των σχολικών μονάδων.

Επαναφέρουμε τον θεσμό αυτό, βελτιώνοντας και διορθώνοντας ατέλειες, ενώ, παράλληλα, οργανώνουμε, συστηματικά και μεθοδευμένα, τον θεσμό της επιστημονικής και παιδαγωγικής καθοδήγησης με την δημιουργία εποπτών ποιότητας εκπαίδευσης και φέρνουμε τον Σύμβουλο πιο κοντά στην σχολική μονάδα για να μπορεί να την στηρίξει, αποτελεσματικά.

Επίσης, δεν περιοριζόμαστε, απλώς, στην αλλαγή του ονόματος των ΚΕΔΔΥ/ΚΕΣΥ σε ΚΕΔΑΣΥ, αλλά φροντίζουμε για την ορθολογική στελέχωση των 1120 θέσεων διαφόρων ειδικοτήτων ενώ θεσπίζουμε και οργανώνουμε τις ομάδες σχολείων με στόχο την συνεργασία των όμορων σχολικών μονάδων, την συνέργεια και την ανταλλαγή καλών πρακτικών. Εκσυγχρονίζουμε και αναδιαρθρώνουμε την εκπαίδευση των παιδιών μας για την αειφορία και το περιβάλλον, μετασχηματίζοντας τα Κέντρα Περιβαλλοντικής Εκπαίδευσης σε Κέντρα Εκπαίδευσης για την αειφορία και το περιβάλλον».

Η κ. Μακρή ανέφερε σχετικά με την αξιολόγηση: «Η αξιολόγηση είναι μέσο ενδυνάμωσης των εκπαιδευτικών μας σε ένα πολύ-πολιτισμικό περιβάλλον, είναι αυτονόητη, επιβεβλημένη εκ των πραγμάτων, έχει βελτιωτικό και όχι τιμωρητικό χαρακτήρα και εμφανίζεται σε κάθε τομέα της ανθρώπινης δραστηριότητας, συνδέοντας την αποτίμηση μιας οποιασδήποτε ατομικής ή συλλογικής δραστηριότητας με το αποτέλεσμά της.

Με την αξιολόγηση καταγράφεται η υφιστάμενη κατάσταση, εντοπίζονται τα δυνατά και αδύναμα σημεία του έργου των εκπαιδευτικών, και παρέχεται παιδαγωγική υποστήριξη, όπου αυτή απαιτείται, είναι μηχανισμός ανατροφοδότησης και διασφάλισης της διαρκούς βελτίωσης της ποιότητας της εκπαίδευσης. Μέσα από την αξιολόγηση αναδεικνύονται οι ίδιοι οι εκπαιδευτικοί μας και επιβραβεύεται το έργο τους».

Ολοκληρώνοντας την τοποθέτησή της η Υφυπουργός Παιδείας δήλωσε: «Η διαμόρφωση ενός σύγχρονου εκπαιδευτικού συστήματος, πρωταρχικό θέμα για την αναπτυξιακή, παραγωγική και επιστημονική πορεία κάθε χώρας, είναι υποχρέωση και ταυτόχρονα μεγάλη ευθύνη και πρόκληση για την Κυβέρνηση και το Υπουργείο Παιδείας και Θρησκευμάτων. Η δημόσια εκπαίδευση πρέπει να καταστεί και πάλι «εθνική προτεραιότητα», όπως δήλωσε, από αυτό το βήμα, χθες, ο Πρωθυπουργός Κυριάκος Μητσοτάκης».

Τετάρτη 28 Ιουλίου 2021

Εμβολιασμός εκπαιδευτικών: Γιατί η κυβέρνηση είπε «όχι» στην υποχρεωτικότητα

Είναι, σχεδόν βέβαιο, πως στη λήψη της απόφασης του πρωθυπουργού κυριάρχησε ο τρίτος λόγος. 
Όμως στην παρούσα φάση και εν μέσω πανδημίας- για να λέμε τα πράγματα με το όνομά τους- προτεραιότητα θα έπρεπε να δοθεί στο φλέγον θέμα του υποχρεωτικού εμβολιασμού των εκπαιδευτικών, που θα εξασφαλίσει εν πολλοίς μία ομαλή διδακτική χρονιά και όχι η ψήφιση του νομοσχεδίου, η οποία ούτως ή άλλως καθυστέρησε δύο ολόκληρα χρόνια  με ευθύνη του αρμόδιου υπουργείου!
Κύριε, πρωθυπουργέ, αυτή τη στιγμή θα έπρεπε περισσότερο να μας απασχολεί πώς θα πάρουμε τις ζωές μας πίσω παρά να τρέχουμε να "αγοράζουμε" μοριοδοτούμενα προσόντα... 
Με εξαρετική τιμή
Λεωνίδας Ι. Οικονομίδης
Δάσκαλος
 

kathimerini.gr
Σταύρος Παπαντωνίου

Τέλος στη συζήτηση περί υποχρεωτικού εμβολιασμού των εκπαιδευτικών έβαλε κατά τη χθεσινή ομιλία του στη Βουλή, κατά τη συζήτηση του νομοσχεδίου για το νέο σχολείο, ο πρωθυπουργός Κυριάκος Μητσοτάκης, με την εξής φράση:

«Μας απασχόλησε το ενδεχόμενο του υποχρεωτικού εμβολιασμού εκπαιδευτικών, αλλά αποφάσισα πως αυτή δεν θα ήταν στην παρούσα συγκυρία η ενδεδειγμένη λύση».

Εν συνεχεία ο πρωθυπουργός, επιχειρηματολογώντας υπέρ της απόφασης αυτής, ανέφερε πως ένα ποσοστό «άνω του 70% έχει εμβολιαστεί», ζητώντας τη συνδρομή και των υπόλοιπων κομμάτων για να αυξηθεί περαιτέρω. «Θα πρέπει να στείλουμε όλα τα κόμματα ένα σήμα ότι αυτό (σ.σ. ο μη εμβολιασμός) εγκυμονεί κινδύνους για την υγεία των εκπαιδευτικών», ανέφερε και κάλεσε όλες τις πολιτικές δυνάμεις να συμμετάσχουν στην προσπάθεια να πεισθούν οι ανεμβολίαστοι εκπαιδευτικοί να σπεύσουν να κάνουν το εμβόλιο.

Τρεις λόγοι

Πίσω από την απόφαση να μην καταστεί υποχρεωτικός ο εμβολιασμός των εκπαιδευτικών υπήρχαν συγκεκριμένοι λόγοι.

Ο πρώτος έχει να κάνει με την ομαλή επιστροφή στα θρανία
Ένας εκπαιδευτικός διδάσκει σε διαφορετικές τάξεις και τμήματα κατά μόνας. Οι καθηγητές αναπτύσσουν προσωπική σχέση με τα παιδιά, τα οποία έχουν ταλαιπωρηθεί πολύ τον τελευταίο ενάμιση χρόνο, όπως δείχνουν όλες οι έρευνες για την ψυχική υγεία, και η αντικατάσταση ενός καθηγητή με έναν άλλο και η επιστροφή του μετά το πέρας της πανδημίας στην οργανική του θέση είναι αναπόφευκτο πως θα προκαλέσει μεγάλα και πολλαπλής φύσεως προβλήματα. Με απλά λόγια, η αντικατάσταση ενός νοσοκόμου για ένα διάστημα είναι κάτι πολύ πιο εύκολο από τον δάσκαλο ή τον καθηγητή.

Ο δεύτερος λόγος που λήφθηκε η απόφαση έχει να κάνει με το ποσοστό. Οι γιατροί και εν γένει οι υγειονομικοί έχουν εμβολιαστεί σε πολύ μεγαλύτερο ποσοστό από τους εκπαιδευτικούς. Αυτό πρακτικά σημαίνει πως θα χρειαζόταν ένα γιγαντιαίο πρόγραμμα αναπλήρωσης, το οποίο εκ των πραγμάτων θα ήταν δύσκολο.

Σύμφωνα με πληροφορίες, αυτή τη στιγμή έχουμε 46.500 ανεμβολίαστους εκπαιδευτικούς από 155.000 στο σύνολο, ένας αριθμός πραγματικά μεγάλος, που η αναπλήρωσή του δεν είναι απλή υπόθεση. Πάντως, η απόφαση της κυβέρνησης να υποβάλλονται σε δύο εργαστηριακά τεστ την εβδομάδα όσοι εκπαιδευτικοί δεν έχουν εμβολιαστεί αποτελεί ένα «εμπόδιο» που ίσως οδηγήσει πολλούς εξ αυτών στα εμβολιαστικά κέντρα.

Τρίτος λόγος είναι ότι η κυβέρνηση, σε ένα χρονικό σημείο που ούτως ή άλλως υπάρχουν εντάσεις με τον κλάδο των εκπαιδευτικών λόγω αξιολόγησης, δεν ήθελε να προσθέσει ένα ακόμα πρόβλημα στην πλάτη της. Ο χώρος εξάλλου της εκπαίδευσης, παραδοσιακά, είναι πολύ ευαίσθητος και παράγει πολιτικά αποτελέσματα. Δεν είναι τυχαία η πρωθυπουργική φράση πως ο υποχρεωτικός εμβολιασμός δεν είναι ενδεδειγμένη λύση «στην παρούσα συγκυρία», καθώς ο κ. Μητσοτάκης ζύγισε και το timing, το οποίο δεν είναι ιδανικό για μια τέτοια απόφαση.

Κατά τη δευτερολογία του ο πρωθυπουργός αναφέρθηκε και στη θέσπιση της ελάχιστης βάσης εισαγωγής, υπερασπίστηκε την εφαρμογή της και σημείωσε ότι δεν ήταν μια δημοφιλής απόφαση. «Θα έχουμε πολιτικό κόστος από αυτή την επιλογή. Το αναλαμβάνω με θάρρος, γιατί ξέρω ότι κάνουμε το σωστό για την επόμενη γενιά», ανέφερε χαρακτηριστικά. Απευθυνόμενος δε στον κ. Τσίπρα, είπε: «Ολη αυτή η προσπάθεια την οποία κάνετε συνειδητά, να πείτε πόσο μακριά είμαστε εμείς από τους νέους και πόσο εσείς ταυτίζεστε με τη νεολαία, επαναλαμβάνω, προτιμώ να είμαι χρήσιμος και να κάνω παρεμβάσεις των οποίων τα αποτελέσματα δεν θα τα δούμε τώρα, θα τα δούμε σε βάθος χρόνου». Τέλος, για τα κολέγια, για τα οποία η κυβέρνηση έχει δεχτεί σφοδρή κριτική, σημείωσε, απευθυνόμενος και πάλι στον πρόεδρο του ΣΥΡΙΖΑ: «Εσείς που μιλάτε τόσο απαξιωτικά για τα κολέγια, για ρωτήστε και τον κ. Φίλη που είναι δίπλα σας, γιατί όταν κάνατε προσκλήσεις εκπαιδευτικών δεχόσασταν και τους αποφοίτους κολεγίων;».

Κουτσούμπας: Για τον σκουπιδοτενεκέ το εκπαιδευτικό νομοσχέδιο και δεν θα εφαρμοστεί...

www.kke.gr
Η Ομιλία του ΓΓ της ΚΕ του ΚΚΕ Δημήτρη Κουτσούμπα για το νομοσχέδιο για την παιδεία στη Βουλή
 Κυρίες και κύριοι της κυβέρνησης 
Να σας ενημερώσουμε ότι και τον Δεκαπενταύγουστο και την Πρωτοχρονιά και την Κυριακή του Πάσχα να φέρνετε νομοσχέδια στη βουλή, που χτυπάνε τη ζωή, τη μόρφωση και το μέλλον των παιδιών του ελληνικού λαού, το ΚΚΕ θα είναι η φωνή που θα είναι εδώ και σε θέση μάχης. 
Θα ενημερώνει, θα οργανώνει, θα πρωτοστατεί στους αγώνες για να μην περνάνε και να μην εφαρμόζονται στη ζωή τα απαράδεκτα νομοσχέδιά σας. 
Σιγή νεκροταφείου δεν πρόκειται να υπάρξει. Όπως δεν υπήρχε το Πάσχα του 2019 με το κατάπτυστο νόμο Γαβρόγλου για το Λύκειο που τον διατηρεί η κυβέρνηση της ΝΔ. 
Τι σας έπιασε, εν μέσω καλοκαιριού και νέας έξαρσης της πανδημίας και φέρατε αυτό το αντιδραστικό νομοσχέδιο που θα φέρει πραγματικά εκπαιδευτικό μεσαίωνα; 
Αν φυσικά εφαρμοστεί, που δεν θα εφαρμοστεί γιατί ο εκπαιδευτικός κόσμος θα το αντιπαλέψει κι εμείς –δεσμευόμαστε- να κάνουμε το παν γι’ αυτό. 
Τι καημός είναι αυτός που σας έπιασε; 
Αντί να ασχολείστε, πως θα ανοίξουν από το Σεπτέμβρη τα σχολεία με ασφάλεια. Αντί να φροντίζετε να καλυφθούν όλα τα κενά. Αντί να ασχολείστε με το πώς θα καλυφθούν τα μορφωτικά κενά των παιδιών, μετά από 2 χρόνια μισόκλειστων σχολείων. Εσάς σας έπιασε πρεμούρα για το πώς θα υποβαθμίσετε και θα εμπορευματοποιήσετε παραπέρα την παιδεία, πώς θα βάλετε νέους ταξικούς φραγμούς. 
Αλήθεια, σήμερα, αυτό που λείπει από τα σχολεία, είναι να ψάχνουν οι γονείς και οι εκπαιδευτικοί επιπλέον πόρους για να λειτουργήσουν και για να καλύψουν τις ανάγκες τους; Γιατί αυτό φέρνετε. 
Αυτό που λείπει είναι να ενοικιάζεται το σχολείο σε κάθε λογής άσχετους, επιχειρηματίες, αντί να στηριχτούν από το κράτος, τους Δήμους, να γίνουν πραγματικές κυψέλες δημιουργίας, μόρφωσης, άθλησης, υγιούς κοινωνικοποίησης; Εσείς ανοίγετε τον δρόμο να μπαίνει εισιτήριο σε δραστηριότητες στα σχολεία! Ντροπή. 
Αυτό που λείπει από τα σχολεία είναι να μπαίνει κυριολεκτικά κάθε καρυδιάς καρύδι, ώστε να πραγματοποιεί προγράμματα, να διοργανώνει δραστηριότητες, να κάνει την προπαγάνδα του στα παιδιά με βάση τα δικά του συμφέροντα και επιδιώξεις;

Τρίτη 27 Ιουλίου 2021

ΔΟΕ: Να αποσυρθεί το αντιεκπαιδευτικό νομοσχέδιο που αντιμετωπίζει το σχολείο ως επιχείρηση, διευρύνει τις μορφωτικές ανισότητες και υποβαθμίζει τον ρόλο του εκπαιδευτικού.




Αρ. Πρωτ. 1784     Αθήνα 27/7/2021


Προς
Τους Συλλόγους Εκπαιδευτικών Π.Ε.


Να αποσυρθεί το αντιεκπαιδευτικό νομοσχέδιο που αντιμετωπίζει το σχολείο ως επιχείρηση, διευρύνει τις μορφωτικές ανισότητες και υποβαθμίζει τον ρόλο του εκπαιδευτικού.

Εδώ και τώρα ουσιαστικά μέτρα για την αντιμετώπιση των συνεπειών από την πανδημία!

ΟΛΕΣ ΚΑΙ ΟΛΟΙ ΣΤΗ ΣΥΓΚΕΝΤΡΩΣΗ ΔΙΑΜΑΡΤΥΡΙΑΣ ΤΗΝ ΤΕΤΑΡΤΗ 28 ΙΟΥΛΙΟΥ ΣΤΙΣ 6μ.μ. ΣΤΟ ΣΥΝΤΑΓΜΑ!



Συναδέλφισσες, συνάδελφοι,

Το Δ.Σ. της Δ.Ο.Ε. εκφράζει την κατηγορηματική αντίθεσή του με το νομοσχέδιο το οποίο κυβέρνηση και Υπουργείο Παιδείας επιχειρούν να ψηφίσουν, για μια ακόμη φορά μέσα στο κατακαλόκαιρο. Είναι πρόκληση, τη στιγμή που φουντώνει το 4ο κύμα πανδημίας, η κυβέρνηση και το Υ.ΠΑΙ.Θ. να καθησυχάζουν πως όλα είναι έτοιμα για τον Σεπτέμβριο.

Τίποτα από όσα χρειάζεται και ζητάει η εκπαιδευτική κοινότητα από την πρώτη στιγμή, για να ανοίξουν με ασφάλεια τα σχολεία δεν έχει γίνει.

Το νέο αντιεκπαιδευτικό νομοσχέδιο της κυβέρνησης και του Υπουργείου Παιδείας με τον παραπλανητικό τίτλο «Αναβάθμιση του Σχολείου και Ενδυνάμωση των Εκπαιδευτικών» κατατέθηκε προς συζήτηση στη Βουλή. Αποτελεί συνέχεια του καταιγισμού μέτρων και νομοθετημάτων που ελήφθησαν εν μέσω πανδημίας , όπως η Ελάχιστη Βάση Εισαγωγής για την τριτοβάθμια εκπαίδευση, η Τράπεζα Θεμάτων, οι αλλαγές στη Γ΄ Λυκείου, ο τρόπος πρόσβασης, οι περικοπές αντικειμένων, η θεσμοθέτηση των εργαστηρίων δεξιοτήτων και μάλιστα από το Νηπιαγωγείο, η αύξηση του αριθμού μαθητών στις τάξεις και η «αυτοαξιολόγηση» της σχολικής μονάδας.

Η κυβέρνηση με επιλογή της δεν έχει μειώσει τον αριθμό των μαθητών στα τμήματα, ώστε να μην υπάρχει συγχρωτισμός, δεν έχει σχεδιάσει να γίνονται στα σχολεία μαζικά τεστ με ευθύνη του Ε.Ο.Δ.Υ., δεν έχει πάρει κανένα μέτρο για την καθαριότητα, για να επισκευαστούν οι προβληματικές αίθουσες και υποδομές, για να εξασφαλίσει περισσότερα σχολικά λεωφορεία και πιο πυκνά δρομολόγια για τη μετακίνηση των μαθητών κλπ. Εκτός αν το «όλα είναι έτοιμα» της πολιτικής ηγεσίας του Υ.ΠΑΙ.Θ. σημαίνει ξανά αναστολή λειτουργίας των σχολείων και τηλεκπαίδευση, κάτι το οποίο θα είναι καταστροφικό για τα παιδιά.

Αντί λοιπόν να λύσουν τα παραπάνω σοβαρά ζητήματα, συνεχίζουν τη νομοθέτηση αντιεκπαιδευτικών νομοσχεδίων, χρησιμοποιώντας, αυτή τη φορά, τον παραπλανητικό τίτλο «αναβάθμιση του σχολείου – ενδυνάμωση του εκπαιδευτικού».

Το νέο νομοσχέδιο αποτελεί βαθιά αντιδραστική τομή, με δομικές αλλαγές στη λειτουργία και το περιεχόμενο του σχολείου, με επιτάχυνση προς τις δεξιότητες και την κατάρτιση, με την «αυτονομία» από το δημόσιο – δωρεάν χαρακτήρα του και την πρόσδεσή του σε κανόνες επιχειρηματικής λειτουργίας, την «αυτονομία» από τις μορφωτικές ανάγκες όλων των μαθητών, τη δραματική όξυνση των μορφωτικών ανισοτήτων και τον αποκλεισμό χιλιάδων νέων από την πανεπιστημιακή εκπαίδευση, με την αξιολόγηση ως εργαλείο για την αύξηση των ταξικών φραγμών και την αποτελεσματική επιβολή της αντιεκπαιδευτικής πολιτικής στους μαθητές και την κατάταξη μαθητών, σχολείων και εκπαιδευτικών σε ένα πλαίσιο φόβου, υποταγής και αποτελεσματικής πειθάρχισης στους παραπάνω στόχους. Και όλα αυτά πάνω σε ένα ιδεολογικό πεδίο που που προτάσσει την «αριστεία» που δεν μπορεί παρά να είναι προνόμιο των λίγων και σε συνάρτηση πάντα με την ατομική ευθύνη.

Ένα νομοσχέδιο που στοχεύει στην καρδιά της εκπαιδευτικής διαδικασίας δηλαδή «τι και πώς μαθαίνουν οι μαθητές μας, τι και πώς διδάσκει ο εκπαιδευτικός και σε τι εργασιακό περιβάλλον θα δουλεύει από εδώ και εμπρός». Σε αυτό το σχολείο, εξοβελίζεται πλήρως η δημοκρατία και η αξιοκρατία, η συλλογικότητα, η συμμετοχή και η συνεργασία, το παιδαγωγικό πλαίσιο και οι αρχές και υποκαθίστανται από συγκεκαλυμμένες σχέσεις εξάρτησης και μηχανισμούς προώθησης της αντιεκπαιδευτικής πολιτικής. Κυριαρχεί η γραφειοκρατία, ο συγκεντρωτισμός και εντατικοποιείται η εργασία. Πάνω απ’ όλα όμως επιβάλλεται ο απόλυτος και ασφυκτικός έλεγχος των εκπαιδευτικών και του έργου τους, ενώ ανοίγει ο δρόμος για ευρύτερες ανατροπές στα εργασιακά μας δικαιώματα.

Μέσα στο νομοσχέδιο περιλαμβάνονται όλες οι προτάσεις από την πρόσφατη «έκθεση Πισσαρίδη» για ένα σχολείο που θα προετοιμάζει τον αυριανό φθηνό, ευέλικτο και προσαρμοσμένο εργαζόμενο για τις επιχειρήσεις, η λειτουργία του οποίου θα είναι φθηνή για το κράτος αλλά ακριβή για την τσέπη των γονιών.

Οι τρεις άξονες του νομοσχεδίου βρίθουν από εύηχες λέξεις και «ουδέτερες» φράσεις, ώστε να γίνουν θελκτικές και να προϊδεάσουν θετικά την κοινωνία. Πίσω από αυτές τις λέξεις κρύβεται το αποκρουστικό πρόσωπο του νομοσχεδίου και των επιδιώξεών του.

Κεντρικό ρόλο έχει η ενίσχυση της λεγόμενης «αυτονομίας» του σχολείου. Παρά τον τρόπο που παρουσιάζεται επικοινωνιακά, δεν έρχεται να λύσει τα υπαρκτά προβλήματα, αντιθέτως θα διευρύνει τις ανισότητες, και την κατηγοριοποίηση των σχολικών μονάδων. Αν η κυβέρνηση και το Υ.ΠΑΙ.Θ. ήθελαν να λύσουν προβλήματα στον χώρο της εκπαίδευσης θα διόριζαν όλους τους αναπληρωτές που κάθε χρόνο αναπληρώνουν τους εαυτούς τους. Δε θα μείωναν συνεχώς τα χρήματα από τον Κρατικό Προϋπολογισμό για την Παιδεία και θα προχωρούσαν στη δημιουργία υποδομών για την κάλυψη των σύγχρονων μορφωτικών αναγκών των μαθητών (σχολεία, εργαστήρια, κλπ). Η κυβέρνηση επομένως προσπαθεί, μέσω της «αυτονομίας», να βγάλει από το κάδρο την αποκλειστική, έως τώρα, υποχρέωση του κράτους για τη χρηματοδότηση της Δημόσιας Εκπαίδευσης και να ρίξει την ευθύνη αυτή στους εκπαιδευτικούς και τα ίδια τα σχολεία. Η περίφημη «αυτονομία» θα οδηγήσει με μαθηματική ακρίβεια στην ταξική διαφοροποίηση και κατηγοριοποίηση των σχολείων, σε οικονομικό μαρασμό και λουκέτα. Αδιάψευστος μάρτυρας των συνεπειών αυτών είναι οι χώρες όπου εφαρμόστηκαν τέτοιες πολιτικές. Όσο κι αν υπόσχεται η κυβέρνηση πως δεν επηρεάζονται οι εργασιακές σχέσεις των εκπαιδευτικών, το βέβαιο είναι πως το αμέσως επόμενο βήμα είναι να περάσει η διαχείριση των εργασιακών τους ζητημάτων στους Δήμους, όπως ακριβώς επιτάσσει στις εκθέσεις του ο Ο.Ο.Σ.Α.

Αντικειμενικά, ακόμα και οι στοιχειώδεις λειτουργίες θα γίνουν υπόθεση της ίδιας της σχολικής μονάδας, δηλαδή είτε επιχειρηματική υπόθεση είτε θα καλούνται οι γονείς να βάζουν βαθιά το χέρι στην τσέπη, με αποτέλεσμα τη μεγαλύτερη διαφοροποίηση και κατηγοριοποίηση των σχολείων σε όλα τα επίπεδα. Με το άρθρο 98 νομοθετείται η ανεύρεση πόρων με την αξιοποίηση των σχολικών κτηρίων, υποδομών και εγκαταστάσεων ενώ για πρώτη φορά θεσμοθετείται επίσημα η χρηματοδότηση των σχολείων με δωρεές, χορηγίες και παροχές από τρίτους (άρθρο 99). Αντί, δηλαδή, το κράτος να εξασφαλίζει σύγχρονες υποδομές για όλα τα σχολεία μεταφέρει την ευθύνη του στις πλάτες γονέων και εκπαιδευτικών.

Με την επιλογή του διαφορετικού βιβλίου (άρθρα 84 & 85) ανοίγει ο δρόμος για διαφοροποιημένο μάθημα «πολλών επιπέδων». Το περιεχόμενο της εκπαίδευσης από αγαθό για όλους τους μαθητές γίνεται πεδίο διακρίσεων! Το λεγόμενο πολλαπλό βιβλίο δεν είναι η σύγχρονη απάντηση στην ανάγκη για υποστήριξη της δουλειάς του εκπαιδευτικού στην τάξη, στην ανάγκη για επιπλέον υποστηρικτικό και εκπαιδευτικό υλικό συμπληρωματικό στο σχολικό εγχειρίδιο με την χρήση όλων των τεχνολογικών δυνατοτήτων. Η εμπειρία του 1998 όταν ο τότε Υπουργός Γ. Αρσένης του ΠΑ.ΣΟ.Κ. είχε φέρει αντίστοιχη ρύθμιση και μέσα σε δύο χρόνια αποσύρθηκε εξ αιτίας του χάους που δημιούργησε, μάλλον δε λαμβάνεται υπόψη από την κυβέρνηση.

Παράλληλα η πρόβλεψη, μεταξύ άλλων μέτρων «αυτονομίας» στην Οργάνωση της Διδασκαλίας, για τη χρήση της μεθόδου της ανεστραμμένης τάξης σύμφωνα με την οποία η βασική διδασκαλία θα πραγματοποιείται στο σπίτι με την παρακολούθηση βίντεο, ψηφιακές προβολές από πλατφόρμες, χρήση ψηφιακού υλικού για ανάγνωση ενώ στο σχολείο ο χρόνος θα αφιερώνεται στην εμπέδωση και πρακτική εφαρμογή των όσων οι μαθητές έχουν διδαχτεί δια της ηλεκτρονικής οδού, υπονομεύει τη μόρφωση για τους πολλούς, αποδίδοντας ταυτόχρονα ατομικά στον μαθητή και την οικογένειά του την ευθύνη για την πρόοδό του, προβάλλοντας το δόγμα του Ο.Ο.Σ.Α. « δεν μπορούν και δεν χρειάζεται όλοι να μορφωθούν» . Η αξιολόγηση των μαθητών (άρθρο 81) συνδέεται άμεσα με το παραπάνω δόγμα. Επιπλέον σε αυτό το φόντο, τα αποτελέσματα των πανελλαδικών διαγνωστικών εξετάσεων στη ΣΤ΄ Δημοτικού και τη Γ ΄Γυμνασίου (άρθρο 104) – βλ. ελληνική PISA – τίποτα δεν προφέρουν στην εκπαιδευτική διαδικασία. Αντιθέτως θα αξιοποιούνται για την κατάταξη των σχολείων σε λίστα, για την αξιολόγηση – κατηγοριοποίηση των σχολείων, μαθητών, εκπαιδευτικών ακόμα και γειτονιών. Συρρικνώνεται ο διαπαιδαγωγικός χαρακτήρας του σχολείου, το οποίο μετατρέπεται σε ένα σκληρό εξεταστικό κέντρο κατάταξης, κατηγοριοποίησης και διαχωρισμού των μαθητών. Οι ίδιοι οι μαθητές και οι εκπαιδευτικοί γίνονται υπεύθυνοι για τη σχολική αποτυχία, τη μη επίτευξη των στόχων και όχι οι ευθύνες τις Πολιτείας και οι κοινωνικο-οικονομικές ανισότητες. Παραβλέπεται εντελώς η κοινωνικοπολιτική διάσταση της εκπαιδευτικής διαδικασίας και αποστεώνεται η ουσία της μαθησιακής πράξης ως κάτι το στατικό και το απολύτως μετρήσιμο.

Την ίδια στιγμή, διευρύνεται ο προσανατολισμός στις δεξιότητες μέσα από την γενίκευση των Εργαστηρίων Δεξιοτήτων αλλά και μέσα από τα νέα Αναλυτικά Προγράμματα που ετοιμάζει το Υπουργείο μακριά από την ευρεία, ενδελεχή, στέρεη και ολόπλευρη μόρφωση.

Το παραπάνω εφιαλτικό τοπίο, χρειάζεται τη λεγόμενη «ατομική αξιολόγηση» για να υλοποιηθεί η οποία αποτελεί διαχρονικό πόθο των κυβερνήσεων εδώ και πάνω από τρεις δεκαετίες, που παρέμεινε ανεκπλήρωτος χάρη στην σθεναρή αντίσταση του εκπαιδευτικού κινήματος.

Η κυβέρνηση τη χρησιμοποιεί αναφερόμενη στη στήριξη της εκπαιδευτικής διαδικασίας. Ψεύδεται συνειδητά! Αποκρύπτει από την κοινωνία πως επιχειρεί τον «βίαιο» εξαναγκασμό των εκπαιδευτικών στην αποδοχή και υλοποίηση των παραπάνω κατευθύνσεων, στη δημιουργία σχολείων πολλαπλών ταχυτήτων και στον αποκλεισμό των μαθητών που δε θα μπορούν να ανταπεξέλθουν οικονομικά στις απαιτήσεις του νέου σχολείου που οραματίζεται το Υ.ΠΑΙ.Θ. και η Κυβέρνηση.

Εάν στην κυβέρνηση και το Υ.ΠΑΙ.Θ. ενδιαφέρονταν πραγματικά για την «ενίσχυση» του ρόλου του εκπαιδευτικού, εδώ και 2 χρόνια πανδημίας θα είχαν ικανοποιήσει τουλάχιστον τα, πάνδημα πλέον, αιτήματα για τη λειτουργία των σχολείων με ασφάλεια και υγιεινή. Ακόμα και η αναγκαία επιμόρφωση που θα έπρεπε να είναι δημόσια, δωρεάν, με ευθύνη του κράτους και να αφορά όλους τους εκπαιδευτικούς, μετατρέπεται και με τον νόμο σε ατομική ευθύνη του καθενός, σε ευθύνη του κάθε σχολείου.

Η πολυδιαφημισμένη αξιολόγηση ως στόχο έχει να «δείξει» τους εκπαιδευτικούς για μια ακόμα φορά ως μόνιμους υπεύθυνους για τα πραγματικά και διαχρονικά προβλήματα της Δημόσιας Εκπαίδευσης. Δεν θα πρέπει να υπάρχει καμία αμφιβολία πως η αξιολόγηση θα αποτελέσει το βασικό εργαλείο έτσι ώστε στον κατάλληλο – γι’ αυτούς – χρόνο να εξαπολύσουν νέα επίθεση για να αλώσουν τα εργασιακά κεκτημένα των εκπαιδευτικών, να καθηλώσουν τους μισθούς, να προωθήσουν ακόμα περισσότερο τις ελαστικές μορφές εργασίας στην εκπαίδευση, να ανοίξουν το δρόμο ακόμα και σε απολύσεις.

Άλλωστε, διεθνείς μελέτες σχετικά με τα αποτελέσματα της αξιολόγησης δείχνουν ότι όπου εφαρμόστηκε όχι μόνο δεν επήλθε βελτίωση του εκπαιδευτικού έργου, αλλά αντίθετα, λόγω της, επιπλέον, επαγγελματικής εξουθένωσης που επιφέρει αλλά και του ανταγωνιστικού κλίματος που καλλιεργεί, παραμερίζονται οι παιδαγωγικές αρχές και αυξάνονται οι μορφωτικές ανισότητες.

Από πότε η βελτίωση και η ενίσχυση του εκπαιδευτικού συνδέονται με τον όγκο γραφειοκρατικών διαδικασιών εντός και εκτός τάξης; Ο συνεχής, εξοντωτικός έλεγχος πάνω στα «θέλω» του Υπουργείου και ο φόβος αποτελούν αναβάθμιση του ρόλου του εκπαιδευτικού; Το διαρκές «φακέλωμα» (άρθρο 72) των εκπαιδευτικών συνάδει με τη βελτίωση της εκπαιδευτικής διαδικασίας;

Το Υ.ΠΑΙ.Θ. αποκάλυψε την ήττα του αφού η «ατομική αξιολόγηση» αποτελεί συνέχεια της αξιολόγησης των σχολικών μονάδων, η οποία έμεινε κυριολεκτικά στα χαρτιά μετά τη σύσσωμη απόρριψή της από το 97% του κλάδου! Θέλουν έναν εκπαιδευτικό με σκυμμένο το κεφάλι, βουβό να υλοποιεί άκριτα τις «άνωθεν» εντολές. «Εξαιρετικός» εκπαιδευτικός για το Υπουργείο θα είναι αυτός που θα συμβαδίζει με τους δείκτες της αυτοαξιολόγησης της σχολικής μονάδας, θα διαχωρίζει τους μαθητές του, την ίδια στιγμή που ο «εξαιρετικός» διευθυντής θα «κυνηγάει» χορηγούς και θα κάνει «ορθή» χρήση του ανθρώπινου δυναμικού (π.χ. μοίρασμα των περισσευούμενων ωρών σε άσχετες ειδικότητες ώστε να μη φαίνονται κενά). Ταυτόχρονα, όμως, διαμορφώνει τον μηχανισμό θεσμοθετώντας (όλο το πρώτο μέρος του ν/σχ ασχολείται με αυτό) ένα «σώμα» προθύμων που θα αναλάβει την υλοποίηση όλων των διαδικασιών της αξιολόγησης αλλά και την ίδια την αξιολόγηση και τον έλεγχο της προώθησης της αντιεκπαιδευτικής πολιτικής (Σύμβουλοι Εκπαίδευσης, Περιφερειακοί Επόπτες Ποιότητας Εκπαίδευσης και Επόπτες Ποιότητας Εκπαίδευσης ανά Διεύθυνση καθώς και το Περιφερειακό Συμβούλιο Εποπτών). Παράλληλα ένα ενδοσχολικό δίκτυο καθοδήγησης, εποπτείας και ελέγχου στήνεται μέσα στο σώμα του συλλόγου διδασκόντων με τους συντονιστές τάξεων/γνωστικού αντικειμένου, τους μέντορες, τους υπεύθυνους εκπαιδευτικών ομίλων (άρθρα 84, 87, 88) με απόφαση του Διευθυντή/προϊσταμένου της σχολικής μονάδας και στο πλαίσιο μιας ιδιότυπης ιεραρχίας για τη διάχυση του ελέγχου και της λογοδοσίας, ως άμεσους κρίκους υλοποίησης της κυβερνητικής πολιτικής. Οι θέσεις ευθύνης των εκπαιδευτικών στο σχολείο είναι άμισθες αλλά ανταποδοτικές (μόρια για θέση στελέχους, κριτήριο αξιολογησης) δημιουργώντας συνθήκες προσβολής της συνοχής του συλλόγου διδασκόντων και του πνεύματος αλληλεγγύης μεταξύ των συναδέλφων, διαμορφώνοντας κλίμα συνεχούς ελέγχου, φόβου και υποταγής, ανταγωνισμού και αντιπαραθετικής λειτουργίας, εξατομίκευσης της στάσης του καθενός ώστε να αποτρέψει την οποιαδήποτε επιχείρηση συλλογικής αντίδρασης και αντίστασης απέναντι στην εφαρμογή αυτών των μέτρων. Κυριολεκτικά ο εκπαιδευτικός δε θα μπορεί να «παίρνει ανάσα» καθώς όλα εντάσσονται σε μια αέναη αξιολογική διαδικασία. Πρόκειται για έναν αυταρχικό μηχανισμό με βασική αποστολή τον αυστηρό έλεγχο, τη διαρκή επιτήρηση και εποπτεία της πορείας της αξιολόγησης που θα διαπιστώνει αν «συμμορφώνονται» οι εκπαιδευτικοί με την κυρίαρχη πολιτική. Οι σχέσεις εξάρτησης και μηχανισμοί προώθησης της αντιεκπαιδευτικής πολιτικής, η ευνοιοκρατία (όπως ήδη προωθούνται και από τα ανεξέλεγκτα Υ.Σ. με τους δοτούς «αιρετούς»), καθορίζουν την επιλογή στελεχών, καθώς τα 45 μόρια (αξιολόγηση και συνέντευξη) από τα 100 είναι καθαρά υποκειμενικά και αλλοιώνουν πλήρως την αρχική κατάταξη, ενώ ταυτόχρονα τα στελέχη αλληλοεπιλέγονται και αλληλομοριοδοτούνται, καθώς η αμφίδρομη αξιολόγηση μεταξύ προϊσταμένων και υφισταμένων θα επιφέρει την ανταλλαγή μορίων μεταξύ τους.

Αυτή η εύηχη λέξη της αξιολόγησης, γίνεται πρόβλημα για την εκπαιδευτική διαδικασία γιατί τελικά είναι έλεγχος των αντιδραστικών αλλαγών στα σχολεία αντί να διασφαλίζεται η παροχή δημόσιας, δωρεάν και υψηλού επιπέδου εκπαίδευσης για όλους ανεξαιρέτως τους μαθητές.
  • Τι ακριβώς εννοεί η κυβέρνηση με το νέο νομοσχέδιο όταν αναφέρει ότι το σχολείο αποτιμά τη δουλειά του με βάση τα «μαθησιακά αποτελέσματα» και μάλιστα αναρτώνται τα πορίσματα της αξιολόγησης στο διαδίκτυο; Ποιος έχει την ευθύνη για τα μαθησιακά αποτελέσματα; Το σχολείο; Οι εκπαιδευτικοί; Η οικογένεια;
  • Τι ακριβώς εννοεί όταν αναφέρεται σε αξιολόγηση με κριτήριο την «ικανότητα διαχείρισης των οικονομικών πόρων»; Ο ρόλος των εκπαιδευτικών είναι να διδάσκουν την αλήθεια, να αναζητούν από κοινού με τους μαθητές τους τη γνώση, να στηρίζουν ψυχολογικά και παιδαγωγικά τα παιδιά και όχι να αναζητούν πόρους!
  • Τι ακριβώς εννοεί όταν αναφέρεται σε αξιολόγηση με κριτήριο τη λεγόμενη «αποτελεσματική αξιοποίηση του προσωπικού»; Το ζήτημα είναι να ξεμπερδεύουμε με το σχολείο των 52.000 συμβασιούχων εκπαιδευτικών που «σήμερα είναι, αύριο δεν είναι», κάτι που αφήνει τα σχολεία μέχρι τον Οκτώβρη και τον Νοέμβρη χωρίς δασκάλους και επιπλέον έχει σοβαρές αρνητικές συνέπειες στην αναγκαία σταθερή παιδαγωγική, μορφωτική και ψυχολογική σχέση που πρέπει να υπάρχει ανάμεσα στους εκπαιδευτικούς και τους μαθητές.

Αποτελεί μεγάλο ψέμα ότι αυτή η αξιολόγηση δε θα είναι τιμωρητική. Στο άρθρο 58 προβλέπεται η στέρηση μισθού ενός μήνα στους εκπαιδευτικούς που αρνούνται την αξιολόγηση βάσει του Δημοσιοϋπαλληλικού Κώδικά, ο οποίος επιπλέον προβλέπει διαδικασίες απόλυσης όταν ένας εκπαιδευτικός καταταχθεί για δυο συνεχόμενες φορές στην τελευταία κλίμακα!

Δημιουργεί έτσι τις προϋποθέσεις για άκαμπτη αυταρχική επιβολή της κυβερνητικής πολιτικής στη βάση των εκπαιδευτικών, εφόσον η επιβίωση των στελεχών θα εξαρτάται από την αποτελεσματικότητα εφαρμογής αυτής της πολιτικής από τους υφισταμένους τους.

Επιπλέον, ο εκπαιδευτικός που αξιολογείται αρνητικά αποκλείεται από κάθε θέση στελέχους ενώ εμφανίζεται ξανά η περιβόητη «τροπολογία Γεροβασίλη» της προηγούμενης κυβέρνησης και στην εκπαίδευση, αφού αν ένας εκπαιδευτικός για οποιοδήποτε λόγο δεν πάρει μέρος στις διαδικασίες της αξιολόγησης (είτε σχολείου, είτε ατομική) αποκλείεται από την επιλογή στελεχών για τα επόμενα 8 χρόνια (άρθρο 31). Επίσης, επιδιώκει και μέσω του μέντορα να φοβίσει τους δόκιμους/νεοδιόριστους εκπαιδευτικούς, να τους αξιοποιήσει σαν μέσο πίεσης. Χαρακτηριστικά, το έργο των δόκιμων εκπαιδευτικών και μελών του Ε.Ε.Π. και Ε.Β.Π. αξιολογείται ανά έτος, και στην περίπτωση που αξιολογηθεί ως «μη ικανοποιητικό» στη λήξη της δοκιμαστικής περιόδου, ο εκπαιδευτικός δεν μονιμοποιείται (άρθρα 74, 80) ενώ σύμφωνα με τον Δημοσιοϋπαλληλικό Κώδικα προβλέπονται διαδικασίες απόλυσης όταν ένας εκπαιδευτικός καταταχθεί για δυο συνεχόμενες φορές στην τελευταία κλίμακα!

Οι αγώνες του κλάδου δεν καταστέλλονται, δεν ποινικοποιούνται και αυτό ας το γνωρίζει καλά η κυβέρνηση.

Δεν είναι, λοιπόν, καθόλου τυχαίο που ο Δ/ντής ή ο Προϊστάμενος του σχολείου αποκτά υπερεξουσίες, σε βάρος του συλλόγου διδασκόντων και στην ουσία μετατρέπεται σε manager, αξιολογητή και πειθαρχικό προϊστάμενο.

Με τις νέες αρμοδιότητες και εξουσίες που ανατίθενται στον Διευθυντή/ Προϊστάμενο της σχολικής μονάδας, επιχειρείται να καταργηθεί συνολικά ο ρόλος του συλλόγου διδασκόντων, του κυρίαρχου δημοκρατικού θεσμικού οργάνου της σχολικής μονάδας, με την πλήρη λειτουργική αφαίμαξή του (άρθρα 82, 83, 86,95) ενώ ακόμη και εκεί που αποδίδεται ρόλος στον Σ.Δ., αυτός δεν ειναι αποκλειστικού χαρακτήρα καθώς εάν δεν τελεσφορήσει κάποια απόφαση, αυτήν την παίρνει και πάλι ο Διευθυντής (άρθρα 85, 94, 96). Αποκτά αποκλειστική αρμοδιότητα σχεδιασμού και υλοποίησης της ενδοσχολικής επιμόρφωσης εκτός διδακτικού ωραρίου με θεματολογία και φορέα της επιλογής του (άρθρο 90) και πειθαρχικού ελέγχου των εκπαιδευτικών με αρμοδιότητα έγγραφης επίπληξης (άρθρο 91).

Ξεπερνώντας δε κάθε νοσηρή φαντασία με το άρθρο 97 αποδίδεται σε αυτόν η αρμοδιότητα να προβεί σε όσες από τις ενέργειες της αρμοδιότητας του συλλόγου διδασκόντων εξακολουθούν να παραλείπονται και οι οποίες έχουν σχέση με την αυτοαξιολόγηση, τον προγραμματισμό και τις ομάδες δράσεων επαγγελματικής ανάπτυξης. Με λίγα λόγια δηλαδή δίνει την αρμοδιότητα στον διευθυντή να προχωρήσει μόνος του στον προγραμματισμό – αυτοαξιολόγηση της σχολικης μοναδας, οριζοντας μόνος του και τις ομαδες, σε μια απέλπιδα προσπάθεια να ακυρώσει ουσιαστικά πλήρως το αποτέλεσμα της απεργίας – αποχης!

Την ίδια στιγμή, καταστρατηγώντας κάθε έννοια συλλογικής και δημοκρατικής έκφρασης, αποδυναμώνεται η λειτουργία του Συλλόγου Διδασκόντων και η δυνατότητα παρέμβασης του Συλλόγου Γονέων και της μαθητικής κοινότητας. Ανατρέπονται μια σειρά προβλέψεις του ν.1566/85 που έδιναν ένα μεγαλύτερο περιθώριο παρέμβασης. Αναμορφώνει προς το χειρότερο ακόμα και το θεσμό του Σχολικού Συμβουλίου (άρθρο 107) που γίνεται πλέον πενταμελές με μέλη τον Διευθυντή, δύο εκπρόσωπους του Δήμου, έναν εκπαιδευτικό και έναν εκπρόσωπο του Συλλόγου Γονέων. Το Υ.ΠΑΙ.Θ. τιμωρεί τους Συλλόγους Διδασκόντων, τις Ενώσεις Γονέων και Κηδεμόνων και τις Μαθητικές Κοινότητες επειδή αντέδρασαν σε πλήθος κυβερνητικών επιλογών (αξιολόγηση της σχολικής μονάδας, τις κάμερες στην τάξη, τη μετατροπή του σχολείου τους σε πειραματικό κλπ). Επιπλέον η επιλογή του Υ.ΠΑΙ.Θ. να αυξήσει την εκπροσώπηση των Δήμων στα Σχολικά Συμβούλια φανερώνει την επιδίωξη της κυβέρνησης να περάσει στο μέλλον όλη η διαχείριση των Δημόσιων Σχολείων στην Τοπική Αυτοδιοίκηση.

Με την κατάργηση του θεσμού των αιρετών, θεσμός 100 ετών, στα συμβούλια επιλογής στελεχών επιδιώκει την πλήρη κομματική άλωση της διοίκησης και καθοδήγηση της δημόσιας εκπαίδευσης.

Με τη δημιουργία των Παιδαγωγικών Ομίλων εισάγεται για πρώτη φορά στη δημόσια εκπαίδευση η απλήρωτη εργασία των εκπαιδευτικών και αντί χρημάτων όσοι-ες συμμετέχουν θα αμείβονται με μπόνους στην επικείμενη αξιολόγηση (άρθρο 84).

Ο κόσμος της εκπαίδευσης έχει ωστόσο αποδείξει εδώ και δεκαετίες ότι μπορεί να ανατρέπει αναγκαιότητες και δεδομένες για το κεφάλαιο πραγματικότητες.

Παράλληλα, το νομοσχέδιο προβλέπει πλήθος νέων γραφειοκρατικών αρμοδιοτήτων, που έρχονται να επιβαρύνουν επιπλέον τις εργασιακές συνθήκες των εκπαιδευτικών. Η κατάσταση αυτή θα διαμορφώσει σχέσεις ιεραρχίας και εξουσίας, που θα επιφέρουν ένα συγκρουσιακό και στείρα ανταγωνιστικό κλίμα μέσα στο σχολείο, με επιβράβευση ημετέρων. Σε κανένα σημείο του νομοσχεδίου δεν προβλέπεται ή διασφαλίζεται η άποψη των εκπαιδευτικών για παιδαγωγικά και άλλα ζητήματα που αφορούν στη σχολική μονάδα. Αντί να στηριχθεί ουσιαστικά και να ενισχυθεί το εκπαιδευτικό έργο, δυναμώνει ο ασφυκτικός έλεγχος ώστε να υλοποιούνται κατά γράμμα οι κατευθύνσεις της εκάστοτε κυβέρνησης με ατέρμονες και γραφειοκρατικές διαδικασίες εκτός τάξης. Η επαγγελματική εξουθένωση από τις νέες υποχρεωτικές αρμοδιότητες, την υπονόμευση της συνεργασίας και το αυταρχικό κλίμα εξαρτήσεων που δημιουργείται είναι σε βάρος του παιδαγωγικού ρόλου των εκπαιδευτικών και της ποιότητας του εκπαιδευτικού έργου. Διαλύεται το παιδαγωγικό κλίμα, η συναδελφικότητα, η συνεργασία και η αλληλεγγύη μέσα στο σχολείο. Η συστηματική και καθημερινή καλλιέργεια του φόβου και της ανασφάλειας θα αποτελούν βασικά εργαλεία για την επιβολή της κυρίαρχης εκπαιδευτικής πολιτικής.

Tο νομοσχέδιο είναι εχθρικό για τη νεα γενια, τους εκπαιδευτικους, τους γονείς γι’ αυτό και απορρίπτεται στο σύνολο του!

Εδώ και τώρα απαιτούμε από την κυβέρνηση να αποσύρει το νομοσχέδιο. Αν τόσο πολύ ενδιαφέρεται για τους μαθητές και τους εκπαιδευτικούς ας υλοποιήσει επιτέλους όλα τα μέτρα που έχουμε θέσει πάνω από ένα χρόνο τόσο η Δ.Ο.Ε. όσο και το σύνολο της εκπαιδευτικής κοινότητας για την προετοιμασία της επόμενης σχολικής χρονιάς με:
  • Μείωση του αριθμού μαθητών ανά τμήμα με ανώτατο όριο τους 15
  • Διορισμούς εκπαιδευτικών και μονιμοποίηση σε ΟΛΕΣ τις πραγματικές ανάγκες.
  • Αναπροσαρμογή των αναλυτικών προγραμμάτων και της σχολική ύλης και ταυτόχρονα ίδρυση σε κάθε σχολείο τμήματος ενισχυτικής διδασκαλίας.
  • Αξιοποίηση του καλοκαιριού ώστε να γίνουν όλα τα απαραίτητα έργα συντήρησης και επισκευής στα σχολεία.
  • Αυξημένη κρατική χρηματοδότηση των σχολικών επιτροπών.

Απαιτούμε από την κυβέρνηση να αποσύρει το νομοσχέδιο και να παρθούν τώρα μέτρα για την προετοιμασία της επόμενης σχολικής χρονιάς με βάση τις διεκδικήσεις μας!

Το νομοσχέδιο δε βελτιώνεται και δεν τροποποιείται. Απορρίπτεται συνολικά. Ακόμα και στην περίπτωση ψήφισής του ο νόμος θα μείνει στα χαρτιά και θα ακυρωθεί στην πράξη. Η Δ.Ο.Ε. ενωτικά και αποφασιστικά, όπως και την προηγούμενη χρονιά, θα λάβει όλα τα αναγκαία οργανωτικά μέτρα και θα αντιπαλέψει το νομοσχέδιο που διαλύει το δημόσιο σχολείο και επιχειρεί να καταργήσει τον παιδαγωγικό ρόλο και τα εργασιακά δικαιώματα των εκπαιδευτικών.

Το Δ.Σ. της Δ.Ο.Ε. το επόμενο διάστημα οργανώνει την απάντηση – αντίδραση του κλάδου με:

Πανεκπαιδευτική κινητοποίηση την Τετάρτη 28 Ιουλίου 6 ώρα στο Σύνταγμα.

Καλούμε τους Συλλόγους Π.Ε. της χώρας να προβούν σε κάθε πρόσφορη δράση ενημέρωσης των συναδέλφων και της κοινωνίας!

Εκπαιδευτικοί, γονείς και μαθητές/τριες είμαστε σε θέσεις μάχης για να μην περάσουν τα σχέδιά τους!

Δε θα περάσουν οι αντιεκπαιδευτικοί σχεδιασμοί. Έχουμε πείρα! Τα έχουμε καταφέρει! Μπορούμε να τους ακυρώσουμε στην πράξη.
Από τη Δ.Ο.Ε.

Και οι εξετάσεις εντός των ΑΕΙ;


kathimerini.gr
Πάσχος Μανδραβέλης
«Σφαγή», «παραλογισμός», «καρμανιόλα». Με αυτούς τους χαρακτηρισμούς υποδέχθηκε η αξιωματική αντιπολίτευση την ανακοίνωση των βάσεων εισαγωγής στα ΑΕΙ, αφού λόγω της «ελάχιστης» θα μείνουν «κενές πάνω από 15.000 θέσεις» («Εφημερίδα Συντακτών»), «θα αποκλειστούν περισσότεροι από 20.000 υποψήφιοι σε σχέση με πέρυσι» (Νίκος Φίλης), «περίπου 35.000 μαθητές από τους 92.000 που διαγωνίστηκαν κόβονται» («Αυγή»).

Βεβαίως αν μείνουν «κενές πάνω από 15.000 θέσεις» και «θα αποκλειστούν περισσότεροι από 20.000 υποψήφιοι σε σχέση με πέρυσι» σημαίνει ότι πέρυσι μπήκαν περισσότεροι υποψήφιοι απ’ όσες οι θέσεις. Αλλά αυτό είναι παλιό καρκίνωμα στα ΑΕΙ. Και αν τελικώς μείνουν κενές 15.000 θέσεις, πώς θα χωρούσαν οι 35.000 υποψήφιοι που (κακώς) κόπηκαν; Μήπως να κάνουμε καμιά δεκαριά καινούργια πανεπιστήμια για να χωρέσουν οι επιπλέον 20.000; Ετσι κι αλλιώς το μόνο που συζητάμε για την ανώτατη παιδεία είναι πόσοι εισέρχονται στα ΑΕΙ, όχι πόσοι σπουδάζουν. Τα τμήματα καθορίζονται με χωροταξικά κριτήρια και όχι με γνωστικά. Να σημειώσουμε ότι ακόμη και σήμερα υπάρχουν αναρίθμητα χωριά σε ολόκληρη την επικράτεια που δεν έχουν ούτε ένα πανεπιστημιακό τμήμα. Θα μείνει η «Πέρα Παναγιά» και η «Δώθε Παναγιά» χωρίς τα αγαθά της «ισόρροπης ανάπτυξης»;

Πίσω από όλα αυτά βέβαια κρύβεται μια ερώτηση: Τι σόι ανώτατη παιδεία θέλουμε; Θέλουμε πανεπιστήμια σαν τον ΕΦΚΑ; Δηλαδή, όπως στα 67 κάθε Ελληνας πολίτης παίρνει σύνταξη, έτσι και στα 18 θα μπαίνει στο πανεπιστήμιο, διάβασε δεν διάβασε, είτε έχει τις βάσεις της επιστήμης είτε δεν ξέρει καν προπαίδεια; Αυτό είναι πολύ βολικό για το πολιτικό σύστημα, που από την εποχή του Ανδρέα Παπανδρέου υπόσχεται «εισαγωγή στο πανεπιστήμιο χωρίς εξετάσεις»· προφανώς επειδή δεν μπορεί να δημιουργήσει τις προϋποθέσεις ώστε να βρίσκουν οι νέοι δουλειά, σπέρνει τμήματα ΑΕΙ για να παίρνουν τουλάχιστον ένα χαρτί.

Αν όμως θέλουμε ανώτατη παιδεία που θα καταρτίζει επιστήμονες και ειδικούς σε κάποια αντικείμενα πρέπει να προϋπάρχουν κάποια κριτήρια, να ξέρει π.χ. κάποιος φυσική πριν μπει στο τμήμα ηλεκτρολόγων μηχανολόγων. Η μόρφωση είναι κοινωνικό δικαίωμα και ευεργετική για το κοινωνικό σύνολο, αλλά αυτό δεν σημαίνει ελεύθερη είσοδο στα ΑΕΙ, χωρίς κάποια προαπαιτούμενα γνώσεων.

Στο κάτω κάτω της γραφής και εντός των ΑΕΙ γίνονται κάθε χρόνο εξετάσεις στις οποίες πολλοί και πολλές κόβονται. Γιατί εκεί δεν έχουμε «σφαγή», «παραλογισμό», «καρμανιόλα» και «εικόνα καταστροφής», όπως λέει ο κ. Νίκος Φίλης; Γιατί δεν ξεκινάνε έναν αγώνα ώστε να σταματήσει το «φαινόμενο των αιώνιων φοιτητών» και να δίνεται αυτομάτως ένα πτυχίο σε κάποιον που εισήχθη πριν από 20 χρόνια σε κάποια σχολή; Δεν είναι η παροχή πτυχίου κοινωνικό δικαίωμα; Οι «ημιπιτσιρικάδες» των 35 και βάλε δεν έχουν ψυχή;

Δευτέρα 26 Ιουλίου 2021

Η εγκύκλιος της Εκκλησίας για τον εμβολιασμό




Αναγνώστηκε την Κυριακή 25 Ιουλίου, σε όλους τους ιερούς ναούς της Εκκλησίας της Ελλάδος η εγκύκλιος που απέστειλε η Διαρκής Ιερά Σύνοδος σχετικά με τον εμβολιασμό. 

«Οι χριστιανοί ρωτούν για το εμβόλιο και οι γιατροί μας απαντούν», είναι ο τίτλος της εγκυκλίου «Προς το λαό», η οποία συνίσταται σε δώδεκα ερωτήσεις-απαντήσεις, με σαφείς διευκρινίσεις για όλες τις απορίες που μπορεί να διατυπωθούν από τους πιστούς.

Αναλυτικά οι δώδεκα ερωτήσεις-απαντήσεις που αναφέρονται στην Εγκύκλιο της Ιεράς Συνόδου:

1)Έχω κάνει και τις δύο δόσεις του εμβολίου. Στην περίπτωση αυτή, τι προστασία έχω από τη μετάλλαξη «Δέλτα»;

Όλα τα εμβόλια (Pfizer, Moderna, AstraZeneca, Johnson&Johnson) προσφέρουν υψηλή προστασία για την αποφυγή σοβαρής νόσησης, διασωλήνωσης και θανάτου, όπως και για την πιθανότητα να νοσήσει κάποιος και να μπει στο νοσοκομείο. Η υψηλή αυτή προστασία ισχύει και για τη μετάλλαξη «Δέλτα».

2)Εφόσον έχω κάνει και τις δύο δόσεις του εμβολίου, θα χρειαστεί ύστερα από κάποιους μήνες να κάνω και μια τρίτη ή τέταρτη δόση;

Δεν γνωρίζουμε ακόμη εάν τα πλήρως εμβολιασμένα άτομα θα χρειαστούν επιπλέον αναμνηστικές δόσεις του εμβολίου έναντι της COVID-19 επειδή ακόμα μαθαίνουμε πόσο διαρκεί η ανοσία τόσο μετά τη νόσηση, όσο και μετά τον εμβολιασμό. Επιπλέον, η αυξημένη παρουσία των μεταλλάξεων μπορεί να επηρεάσει τη συχνότητα χορήγησης των αναμνηστικών δόσεων.

3)Αν αρρωστήσω από κορωνοϊό, παρότι έχω κάνει το εμβόλιο, υπάρχει κίνδυνος να χρειαστώ διασωλήνωση;

Μέχρι σήμερα σχεδόν όλοι όσοι νοσηλεύονται σε ΜΕΘ είναι ανεμβολίαστοι. Ο εμβολιασμός μειώνει σημαντικά τον κίνδυνο εκδήλωσης σοβαρής νόσησης από τον ιό, διασωλήνωσης και εισαγωγής σε ΜΕΘ. Η περίπτωση να νοσήσει βαριά κάποιος πλήρως εμβολιασμένος και να νοσηλευτεί είναι σπάνια και όταν συμβαίνει αυτό, συνήθως συνυπάρχει υποκείμενο νόσημα.

4)Το βασικό επιχείρημα ορισμένων αντιρρησιών είναι ότι το εμβόλιο περιέχει εμβρυικά κύτταρα και όταν δέχεσαι το εμβόλιο, είναι σαν να σκοτώνεις το έμβρυο για να ζήσεις εσύ. Θα πρέπει να διευκρινισθεί από επιστήμονες όσον αφορά στα στοιχεία που περιέχονται στο εμβόλιο. Πολλοί από τους Χριστιανούς βρίσκονται σε σύγχυση. Υπάρχουν και γιατροί οι οποίοι διαφωνούν. Τελικά, στα εμβόλια χρησιμοποιούνται εμβρυικά κύτταρα;

Κανένα από τα εμβόλια COVID-19 που χρησιμοποιούνται στη χώρα μας δεν περιέχει εμβρυικά κύτταρα. Πιο συγκεκριμένα, εμβρυικές κυτταρικές σειρές (όχι ο εμβρυικός ιστός) χρησιμοποιούνται μερικές φορές στη διαδικασία παρασκευής εμβολίων, συμπεριλαμβανομένων των εμβολίων έναντι της COVID-19. Οι εμβρυικές κυτταρικές σειρές προέρχονται από ιστούς εμβρύων από θεραπευτική διακοπή της κύησης και ελήφθησαν εδώ και δεκαετίες (1960, 1973, 1985). Αυτά τα κύτταρα αναπαράγονται έκτοτε στο εργαστήριο και αφαιρούνται πριν από την ολοκλήρωση της παρασκευής των αντίστοιχων εμβολίων. Δεν τίθεται λοιπόν ζήτημα χριστιανικής ηθικής για τη χρήση των εμβολίων, τα οποία σώζουν ζωές.

5) Υφίσταται έλεγχος της προσωπικότητας μέσα από το εμβόλιο;

Το εμβόλιο δεν επιδρά στην προσωπικότητα του εμβολιαζόμενου ατόμου.

6)Περιέχει το εμβόλιο μαγνητισμό ή νανοσωματίδια ή «τσιπάκι»;

Τα εμβόλια έναντι της COVID-19 δεν περιέχουν μικροτσίπ. Αυτά είναι εξωπραγματικές θεωρίες, οι οποίες βασίζονται σε μἰα λανθασμένη εκστρατεία παραπληροφόρησης που πραγματοποιείται στο διαδίκτυο. Με νανοσωματίδια καλύπτονται τα μόρια mRNA, τα οποία αποβάλλονται ταχύτατα από τον οργανισμό. Τα συστατικά των εμβολίων αναγράφονται στο φύλλο οδηγιών του προϊόντος.

7) Στον εμβολιασμένο θα υπάρξουν θανατηφόρες παρενέργειες τα επόμενα χρόνια;

Τα σύγχρονα δεδομένα δείχνουν ότι τα εμβόλια που χρησιμοποιούνται κατά του κορωνοϊού SARS-CoV-2 είναι ασφαλή. Από όλα τα γνωστά εμβόλια που χορηγούνται στην παιδική ηλικία, δεν καταγράφονται θανατηφόρες παρενέργειες εδώ και δεκαετίες. Άλλωστε το συστατικό (αντιγόνο) των εμβολίων καταστρέφεται από τον ίδιο τον οργανισμό μόλις προκαλέσει την παραγωγή αντισωμάτων που συμβάλλουν στην προστασία μας. Οι περισσότερες ανεπιθύμητες ενέργειες των εμβολίων παρουσιάζονται τις πρώτες εβδομάδες μετάτη χορήγησή τους, είναι ήπιες και βραχυπρόθεσμες και δεν εμφανίζονται σε όλους.

8) Πολλά νέα ζευγάρια έρχονται και ρωτούν αν πρέπει να κάνουν το εμβόλιο διότι ο γιατρός τούς είπε: «Αν θέλετε να τεκνοποιήσετε, δεν πρέπει να κάνετε το εμβόλιο». Ποια είναι η αλήθεια;

Δεν υπάρχει κίνδυνος για την τεκνοποίηση από τον εμβολιασμό. Δεν έχει διαπιστωθεί βλαπτική επίδραση από το εμβόλιο στη γονιμότητα ανδρών και γυναικών. Σύμφωνα με μελέτες, τα εμβόλια mRNA μπορεί να χορηγηθούν με ασφάλεια κατά τη διάρκεια της κύησης και του θηλασμού, καθώς εκτιμάται ότι δεν θέτουν σε κίνδυνο την έγκυο ή το έμβρυο διότι δεν είναι εμβόλια με ζώντες εξασθενημένους ιούς. Το mRNA στο εμβόλιο αποδομείται γρήγορα με τις συνήθεις κυτταρικές διεργασίες και δεν εισέρχεται στον πυρήνα του κυττάρου.

9) Τα εμβόλια είναι σε πειραματικό στάδιο;

Τα εμβόλια δοκιμάζονται πριν πάρουν την άδεια κυκλοφορίας σε χιλιάδες εθελοντές και, εφόσον κριθούν αποτελεσματικά και ασφαλή, χορηγούνται στο ευρύ κοινό. Μέχρι σήμερα έχουν γίνει 3.510.000.000 δόσεις εμβολίων σε όλον τον κόσμο.

10) Ποιες είναι οι διαφορές των εμβολίων mRNA με τα «παραδοσιακά» εμβόλια;

Στα «παραδοσιακά» εμβόλια χρησιμοποιούνται ολόκληροι μικροοργανισμοί (μικρόβια/ιοί), νεκροί ή με μειωμένη λοιμογόνο δράση. Τα εμβόλια mRNA μοιάζουν με ταχυδρόμο που μεταφέρει μια πληροφορία στον ανθρώπινο οργανισμό, προκειμένου αυτός να κατασκευάσει ένα μικρό πρωτεϊνικό τμήμα του ιού, την πρωτεΐνη της ακίδας, η οποία στη συνέχεια θα οδηγήσει στην παραγωγή των προστατευτικών αντισωμάτων.

11) Πώς είναι δυνατόν, σε τόσο σύντομο χρονικό διάστημα, να παραχθεί αποτελεσματικό και πιστοποιημένο εμβόλιο;

Η πανδημία, ως γενική απειλή για την ανθρωπότητα, συνέβαλε στην παγκόσμια συνεργασία επιστημόνων και ερευνητικών κέντρων που χρηματοδοτήθηκαν για να εφαρμόσουν μία καινοτόμο τεχνολογία για την παρασκευή των εμβολίων, τα οποία δοκιμάστηκαν σε εκατοντάδες χιλιάδες εθελοντές. Είναι αυτονόητο ότι τα στάδια εκτίμησης της αποτελεσματικότητας και ασφάλειας των εμβολίων και οι αρμόδιοι ελεγκτικοί μηχανισμοί δεν παρακάμπτονται ποτέ, αφού πάντα η παραγωγή των εμβολίων θα πρέπει να πληροί τις δύο αυτές απαρέγκλιτες παραμέτρους: την αποτελεσματικότητα και την ασφάλεια.

12) Υπάρχουν αντισώματα για τη θεραπεία ασθενών. Στην Ελλάδα υπάρχει αυτή η θεραπεία; Γιατί δεν χρησιμοποιείται σε μεγαλύτερο αριθμό;

Μέχρι σήμερα δεν υπάρχει αποτελεσματική θεραπεία για τη νόσο COVID-19. Στις προσπάθειες θεραπευτικής αντιμετώπισης της νόσου περιλαμβάνεται και η χορήγηση αντισωμάτων (γ-σφαιρίνη, μονοκλωνικά), τα οποία έχουν χορηγηθεί σε ορισμένες περιπτώσεις και στη χώρα μας, χωρίς όμως να αποτελούν θεραπεία για τη νόσο.

Η Διαρκής Ιερά Σύνοδος της Εκκλησίας της Ελλάδος εμπιστεύεται την επιστημονική κοινότητα των ιατρών, η οποία νυχθημερόν αγωνίζεται για την απαλλαγή των ανθρώπων από τη θανατηφόρο πανδημία. Με τον φωτισμό του Θεού και την επίπονη προσπάθεια των επιστημόνων ερευνητών, η ανθρωπότητα έχει πλέον στη διάθεσή της το εμβόλιο, το οποίο είναι ικανό να υψώσει τείχος στην εξάπλωση της πανδημίας.

Ο εμβολιασμός αποτελεί μέγιστη πράξη ευθύνης απέναντι στον συνάνθρωπο, ενώ το εμβόλιο κατά του κορωνοϊού δεν έρχεται σε καμία αντίθεση με την Αγιογραφική, Πατερική και Κανονική διδασκαλία της Αγίας μας Εκκλησίας. Κατά συνέπεια, τα μέλη της Εκκλησίας μπορούν ελεύθερα, σύμφωνα με την υπόδειξη του ιατρού τους, να επιλέξουν την πράξη του εμβολιασμού, δίχως τον οποιονδήποτε φόβο ότι αυτή η επιλογή θα έχει επίπτωση στη σχέση τους με τον Θεό και την Εκκλησία ή και σε αυτήν τη σωτηρία τους.

Πρόσκληση για μόνιμο διορισμό σε κενές οργανικές θέσεις σχολείων Πρωτοβάθμιας και Δευτεροβάθμιας Εκπαίδευσης εξέδωσε το Υπουργείο Παιδείας και Θρησκευμάτων.




26-07-21 Ξεκίνησαν οι 11.700 μόνιμοι διορισμοί στη γενική εκπαίδευση μετά από 12 χρόνια

Πρόσκληση για μόνιμο διορισμό σε κενές οργανικές θέσεις σχολείων Πρωτοβάθμιας και Δευτεροβάθμιας Εκπαίδευσης εξέδωσε το Υπουργείο Παιδείας και Θρησκευμάτων.

Από σήμερα, Δευτέρα 26 Ιουλίου, έως και την Παρασκευή 30 Ιουλίου 2021, καλούνται να υποβάλουν αίτηση-δήλωση προτιμήσεων περιοχών/μουσικών σχολείων για μόνιμο διορισμό οι εγγεγραμμένοι στους:

(α) τελικούς πίνακες κατάταξης με σειρά προτεραιότητας υποψήφιων εκπαιδευτικών κλάδων/ειδικοτήτων ΠΕ60, ΠΕ70 και ΠΕ79.01, και

(β) τελικούς πίνακες κατάταξης με σειρά προτεραιότητας υποψήφιων εκπαιδευτικών κλάδων ειδικοτήτων ΠΕ01, ΠΕ02, ΠΕ03, ΠΕ04.01, ΠΕ04.02, ΠΕ04.04, ΠΕ04.05, ΠΕ05, ΠΕ06, ΠΕ08, ΠΕ33 και ΠΕ78.

Οι αιτήσεις - δηλώσεις περιοχών προτίμησης/μουσικών σχολείων υποβάλλονται ηλεκτρονικά μέσω του Ολοκληρωμένου Πληροφοριακού Συστήματος Διαχείρισης Προσωπικού Πρωτοβάθμιας και Δευτεροβάθμιας Εκπαίδευσης (Ο.Π.ΣΥ.Δ.) (https://opsyd.sch.gr).

Η Υπουργός Νίκη Κεραμέως δήλωσε: «Καλούμε τους εκπαιδευτικούς μας να υποβάλουν τις αιτήσεις τους για μόνιμο διορισμό, ενισχύοντας το σημαντικότερο κεφάλαιο της παιδείας μας, το ανθρώπινο δυναμικό της. Από το Σεπτέμβριο, τα σχολεία μας της γενικής εκπαίδευσης θα έχουν άλλους 11.700 μόνιμους εκπαιδευτικούς, σε συνέχεια των 4.500 μόνιμων διορισμών που έγιναν στα ειδικά σχολεία μας πέρυσι. Πάγιες ανάγκες σε εκπαιδευτικό προσωπικό, που ως τώρα καλύπτονταν με αναπληρωτές, πλέον θα καλυφθούν από μόνιμους εκπαιδευτικούς, οι οποίοι θα κάνουν πράξη το νέο, αναβαθμισμένο σχολείο. Με διορισμούς, επιμορφώσεις, βελτιωτική αξιολόγηση, επενδύουμε στους εκπαιδευτικούς μας, απελευθερώνουμε τη δημιουργικότητά τους, ενισχύουμε την εκπαίδευση της χώρας μας.»




Σήμερα, το Ορεστικόν Άργος, τιμά την πολιούχο του, Αγία Παρασκευή.

Της Αγίας Παρασκευής: Μεγάλη η Χάρη της! Χρόνια Πολλά!!

"Ἁγία ἔνδοξε ὁσιομάρτυς Παρασκευή, χάριζε καί σʼ ἐμᾶς δύναμη καί ὑπομονή, γιά νά δίνουμε πάντοτε καί παντοῦ μαρτυρία Χριστοῦ!"

 Αφιερωμένος στην μνήμη της ο ενοριακός ναός Άργους Ορεστικού.
Κατά την παράδοση, στην θέση όπου σήμερα υπάρχει ο ναός της Αγίας Παρασκευής υπήρχε κατά την εποχή του Βυζαντίου η Μονή των Αρμονιανών με καθολικό στο όνομα της Αγ.Παρασκευής. Εδώ διατελεί εξόριστος και πεθαίνει ο πατριάρχης Φώτιος ο α’.
Μετά την κατάκτηση της περιοχής από τους Οθωμανούς και την εγκατάσταση σ’ αυτήν μουσουλμανικών πληθυσμών ο ναός μετατράπηκε σε τζαμί, το γνωστό μέχρι το 1925 Τζουμά Τζαμί (Παρασκευής Τζαμί). Ήταν ένα από τα τέσσερα τεμένη που υπήρχαν στην τουρκοκρατούμενη Χρούπιστα. Το πίσω μέρος του Τζαμιού αναφέρεται πως ήταν τόπος ταφής μουσουλμάνων.
Μετά την ανταλλαγή των πληθυσμών και την αποχώρηση από τη Χρούπιστα των μουσουλμάνων, με τη βοήθεια των τοπικών αρχών και κυρίως του βουλευτή Ιωάννη Ζάχου, χορηγείται από το αρμόδιο υπουργείο η άδεια για την ανέγερση ιερού ναού.
Κυριακή 5 Οκτωβρίου 1925, κατατέθηκε ο θεμέλιος λίθος από τον μητροπολίτη Καστορίας Ιωακείμ Λεπτίδη.
Κυριακή 6 Σεπτεμβρίου 1931, τελούνται τα εγκαίνια του Ιερού Ναού από τον ίδιο μητροπολίτη.
Επί μητροπολίτου Καστορίας Δωροθέου μετά από την διεξαγωγή εράνων κτίζεται στον περίβολο του ναού μεγάλο πνευματικό κέντρο το οποίο και ανακαινίζεται αργότερα με τη συμβολή του Δημάρχου Μιχαήλ Ζάχου.