Τέμπη, ώρα να τελειώνει το σόου

 iefimerida.gr

ΣΟΦΙΑ ΓΙΑΝΝΑΚΑ

Αυτή η σύμπραξη Βελόπουλου, Νατσιού, Ζωής και Κασσελάκη, με αφορμή την προανακριτική για τα Τέμπη, θα καταγραφεί στις σκοτεινές σελίδες του Ελληνικού Κοινοβουλίου.

Θα μείνει κυρίως στην Ιστορία ως η ύστατη, απελπισμένη και ανόητη προσπάθεια 32 βουλευτών της άκρας Δεξιάς και της άκρας Αριστεράς να συνασπιστούν για να εκμεταλλευτούν πολιτικά ένα δυστύχημα. Αφού διαψεύστηκαν όλες οι θεωρίες συνωμοσίας που επί μήνες πλάσαραν για τα Τέμπη, αφού άδικα ξεσήκωσαν μια ολόκληρη κοινωνία με ψέματα για ξυλόλια και εξαφανισμένα βαγόνια, έπαιξαν το τελευταίο τους χαρτί: Ζήτησαν να παραπεμφθεί ο πρωθυπουργός για... εσχάτη προδοσία!

Θα μου πείτε ότι πρόκειται για φαιδρή πρόταση που δεν στέκει - και φυσικά απορρίφθηκε στη Βουλή. Ότι είναι μια ακόμη γραφικότητα της έξαλλης αντιπολίτευσης. Σύμφωνοι, εξάλλου κανείς δεν μπαίνει πλέον σοβαρά στη συζήτηση για τις κατηγορίες που έχουν εκτοξεύσει συγγενείς και δικηγόροι για τα Τέμπη. Εμπειρογνώμονες, «ειδικοί» και λοιποί συνωμοσιολόγοι έχουν εξαφανιστεί από προσώπου γης. Μόνο η αντισυστημική αντιπολίτευση (άκρα Δεξιά και άκρα Αριστερά μαζί) επιμένει να στήνεται στην ουρά, πίσω από την Καρυστιανού, και να στηρίζει κάθε ατεκμηρίωτο σενάριο και φαντασίωση.

Ο πρωθυπουργός αποκάλεσε αυτή την αριστερο-δεξιά μανούβρα «χυδαία απόπειρα» ενός «συνεταιρισμού τοξικότητας» που μετατρέπει ένα συλλογικό δράμα σε άθλια πολιτική σκευωρία. Και λίγα τους είπε. Πιο οξύς ο Γιώργος Φλωρίδης, τους αποκάλεσε «συμμαχία των απελπισμένων του ξυλολίου» που έχουν κοινό «το μίσος για τη Δύση, το μίσος για την αντιπροσωπευτική Δημοκρατία και μια μη υποκρυπτόμενη αγάπη για μια ανατολική χώρα» - λέγε με Ρωσία.

Ας ελπίσουμε ότι, με την παραπομπή του θέματος των Τεμπών στη Δικαιοσύνη, κλείνει μια ταραγμένη περίοδος κατά την οποία κυριάρχησε η πολιτική εξαλλοσύνη. Για ένα διάστημα, στις αρχές του 2025, κάποιοι είχαν σχεδόν πιστέψει πως η κυβέρνηση θα ανατρεπόταν, ο Μητσοτάκης θα αποχωρούσε, κάποιος άλλος «εκλεκτός» θα έπαιρνε τη θέση του και το «κίνημα» θα ξαναζούσε μεγάλες στιγμές. Τίποτα από αυτά, φυσικά, δεν συνέβη, τα σχέδια εκτροπής και ανωμαλίας ανατράπηκαν. Η λογική επικράτησε του φρενοκομείου και η σοβαρότητα πήρε ξανά το πάνω χέρι. Πάνω στην ώρα, ευτυχώς, καθώς η παγκόσμια αναταραχή δεν αφήνει περιθώρια για φαιδρότητες.

Τα κόμματα που ακολούθησαν τον δρόμο της υπερβολής στο ζήτημα των Τεμπών έχασαν. Πληρώνουν το τίμημα της αναξιοπιστίας διότι στήριξαν τις ψεκασμένες θεωρίες και διέσπειραν ψέματα και συκοφαντίες επικίνδυνα για τη Δημοκρατία μας. Κυρίως ΣΥΡΙΖΑ και Νέα Αριστερά αποδείχθηκαν κατώτεροι των περιστάσεων, νοσταλγοί της προηγούμενης περιόδου με κρεμάλες στο Σύνταγμα και οπαδοί μιας τοξικής ατζέντας που διχάζει την κοινωνία. Δυστυχώς, ούτε το ΠΑΣΟΚ απέφυγε την τοξικότητα, την υπονόμευση της Δικαιοσύνης και τα χυδαία σενάρια περί ξυλολίου. Ενώ και η Ζωή έχει αρχίσει ραγδαία να «ξεφουσκώνει». Οι δημοσκοπήσεις επιβεβαιώνουν όλα τα παραπάνω πολιτικά συμπεράσματα.

Το μείζον είναι να κλείσει εδώ ο κύκλος του τραύματος που δοκίμασε τις αντοχές της ελληνικής κοινωνίας, αλλά και της Δικαιοσύνης. Να τελειώσει η μεθοδική προσπάθεια εκμετάλλευσης τραγωδίας και πένθους των τελευταίων μηνών. Στην οποία προσπάθεια, φυσικά, έβαλαν πρόθυμα πλάτη πολιτικοί, παράγοντες, μιντιάρχες και διάφοροι παρατρεχάμενοι ρεπόρτερ. Ως και ο Αντώνης Σαμαράς απόλαυσε το πεντάλεπτο δημοσιότητας που του αναλογούσε στη Βουλή μιλώντας για «αδήλωτο ξυλόλιο». Και όταν η ξυλολιάδα κατέρρευσε, εκείνος άλλαξε απτόητος ρεπερτόριο, όπως φάνηκε από το αντιευρωπαϊκό και φιλορωσικό κήρυγμα που έκανε μαζί με τον Καραμανλή, στο Πολεμικό Μουσείο. Ενθουσιάζοντας τους Λαλιώτη και Τζουμάκα (που ήταν παρόντες), αλλά και τον Βελόπουλο, που τους καλωσόρισε στις θέσεις της Ελληνικής Λύσης! Όταν οι νυν αποδεικνύονται ανίκανοι να ρίξουν τον Μητσοτάκη, επιστρατεύονται οι (απελπισμένοι) τέως.

Υποχρεωτικό το μάθημα κολύμβησης στα δημοτικά σχολεία – Όλες οι λεπτομέρειες

 Κύριε, Δήμαρχε, ευλογημένα και τυχερά τα παιδιά μας που φοιτούν σε εξαιρετικά διδακτήρια και τώρα περιμένουν πώς και πώς τη λειτουργία του κολυμβητηρίου, που κατασκευάζει ο Δήμος Άργους Ορεστικού και πολύ σύντομα θα είναι έτοιμο να υποδεχθεί μικρούς αλλά και μεγάλους...

Σε λίγους μήνες αναμένεται να είναι έτοιμο το ενεργειακά αυτόνομο κολυμβητήριο στην κωμόπολή μας και να δοθεί στο κοινό, καθώς η κατασκευή του προχωρά με ταχείς ρυθμούς.

Το μάθημα κολύμβησης θα γίνει υποχρεωτικό στα δημοτικά σχολεία της Ελλάδας από την επόμενη σχολική χρονιά, σύμφωνα με τον σχεδιασμό του υπουργείου Παιδείας.

Στόχος του εμπλουτισμού του μαθήματος της κολύμβησης είναι η κολυμβητική επάρκεια των μαθητών και η γνώση βασικών τεχνικών ασφάλειας στο νερό.

Μια ευχάριστη έκπληξη περιμένει τους μαθητές της Γ΄ Δημοτικού από τη νέα σχολική χρονιά καθώς εμπλουτίζεται το μάθημα της κολύμβησης, διευρύνεται το γνωστικό του αντικείμενο και όπως επιβεβαίωσαν και πηγές του Υπουργείου Παιδείας στο Dnews θεωρείται δεδομένη η καθιέρωσή του στον υποχρεωτικό κορμό διδασκαλίας.

Είναι ένα μάθημα που το εκπαιδευτικό στοίχημα κερδήθηκε από τον πρώτο κιόλας χρόνο πιλοτικής εφαρμογής του με τους λιλιπούτειους μαθητές να απολαμβάνουν δεόντως το μάθημα εντός πισίνας στα δημοτικά κολυμβητήρια. Ακολουθώντας τη φιλοσοφία που συνδυάζει το παιχνίδι με τη μάθηση, την ψυχαγωγία με την ασφάλεια στο νερό, η ένταξη της κολύμβησης στο ωρολόγιο πρόγραμμα της Γ΄ και Δ΄ Δημοτικού «αγκαλιάστηκε» από τη μαθητική κοινότητα με την υποχρεωτική του οριζόντια ένταξη στο πρόγραμμα αυτών των δύο τάξεων να θεωρείται μονόδρομος.

Όπως τόνισαν πηγές του Υπουργείου βασική επιδίωξη της Σοφίας Ζαχαράκη είναι οι μαθητές της Πρωτοβάθμιας Βαθμίδας να εκπαιδευτούν στο σύνολό τους στις κρίσιμες ηλικίες των 9 και 10 ετών για το πώς να κολυμπούν σωστά και πώς να αντιμετωπίζουν κάθε κίνδυνο εντός νερού είτε πισίνας είτε θάλασσας. Με δεδομένο ότι η χώρα καταγράφει κατά μέσο όρο πάνω από 350 πνιγμούς ετησίως, οι περισσότεροι σε μικρή απόσταση από την ακτή, η θεσμοθέτηση της κολύμβησης ως υποχρεωτικού μαθήματος αποτελεί ένα βήμα προς την κατεύθυνση μιας ουσιαστικής προστασίας των παιδιών – αλλά και μιας πολιτισμικής αλλαγής που δίνει στο σχολείο ρόλο πρόληψης και ασφάλειας.

Το μάθημα της Κολύμβησης από τη νέα σχολική χρονιά θα εμπλουτιστεί με το αντικείμενο της ναυαγοσωστικής για να εμπεδωθεί από νωρίς στους μαθητές η σημασία της ασφάλειας στο νερό. Η δομή του υπάρχοντος μαθήματος ήτοι δέκα δίωρα μαθήματα ανά τρίμηνο, που πραγματοποιούνται σε δημοτικά ή κρατικά κολυμβητήρια, με δωρεάν μετακίνηση των μαθητών προς και από την εγκατάσταση εξετάζεται να διευρυνθούν χρονικά για να ενταχθεί και η θεματική των δεξιοτήτων ναυαγοσωστικής και πρώτων βοηθειών. Η προσθήκη όμως της ναυαγοσωστικής θα ενισχύσει ακόμη περισσότερο την ασφάλεια των μαθητών εντός νερού και παράλληλα θα τους βοηθήσει ώστε να μάθουν πώς να ανταποκρίνονται σε δύσκολες συνθήκες ή επείγουσες καταστάσεις σε θάλασσα και πισίνα. Ουσιαστικά, στο ήδη υπάρχον μάθημα θα προστεθεί θεωρητική ενημέρωση, επίδειξη διάσωσης, βασικές δεξιότητες αυτοπροστασίας και πρώτων βοηθειών.

Μητσοτάκης: Οι τέσσερις προτεραιότητες στον δρόμο προς τις εκλογές του 2027

Από την ομιλία του Πρωθυπουργού και Προέδρου της ΝΔ Κυριάκου Μητσοτάκη στη συνεδρίαση της Πολιτικής Επιτροπής της ΝΔ:

… Οι μέχρι τώρα κατακτήσεις του τόπου να γίνονται θεμέλια για τις επόμενες. Η προσπάθεια θα συνεχιστεί ως το 2031. Αυτός ο οδικός χάρτης προς τις εκλογές του 2027 θα έχει 4 προτεραιότητες:

• Η ενίσχυση της μεσαίας τάξης με λιγότερους φόρους, ενίσχυση του εισοδήματος και αντιμετώπιση του στεγαστικού.
• Δεύτερον ένα καλύτερο κράτος.
• Τρίτον, ισχυροποίηση των εθνικών μας θέσεων.
• Τέταρτον και επιμένω πολύ σε αυτό, την άρση των ανισοτήτων μεταξύ του κέντρου και της περιφέρειας.

Κανείς δεν πρέπει να ξεχνά την ενιαία τροχιά ανόδου της Ελλάδος. Όπως σήμερα έχουν εδραιωθεί οι αλλαγές της πρώτης μας θητείας, μέχρι το 2027 θα έχουν εδραιωθεί οι αλλαγές που γίνονται τώρα και μετά θα ανοίξει καινούργιος κύκλος προκλήσεων: Συνταγματική αναθεώρηση, η προεδρία της ΕΕ το β' εξάμηνο του 2027, κρίσιμα περιβαλλοντικά και αναπτυξιακά ζητήματα όπως η διαχείριση του νερού, η συνέχιση της ψηφιοποίησης του κράτους - κάναμε την πρώτη μεγάλη έρευνα κοινής γνώμης επ' αυτού και δώσαμε τα στοιχεία δημόσια - η συνέχιση της τόνωσης του εισοδήματος, χώρα που μπορεί να πρωταγωνιστήσει σε τομείς όπως η τεχνητή νοημοσύνη, η διαμόρφωση νέας εικόνας στην εκπαίδευση. Όλα αυτά θα βρεθούν στον ορίζοντα.

Να παραμείνουμε στον δοκιμασμένο νικηφόρο δρόμο της ενότητας, της ανανέωσης και της διεύρυνσης. Αυτό το κατακερματισμένο πολιτικό σκηνικό επιβάλλει τη συσπείρωση ευρύτερων δυνάμεων. Το γνωρίζετε καλά ότι ο ρόλος του κομματικού μας κορμού είναι κομβικός. Αποτελεί το ζωτικό σύνδεσμο της ΝΔ με την κοινωνία…

Τέλος οι ουρές στα φαρμακεία ΕΟΠΥΥ - Πώς πήγε η πρώτη μέρα αποστολής φαρμάκων κατ’ οίκον

protothema.gr

«Αγκαλιάζεται» από τους χρόνιους ασθενείς, σύμφωνα με τα πρώτα στοιχεία, η νέα δυνατότητα αποστολής κατ’ οίκον των ακριβών φαρμάκων που λαμβάνουν έως σήμερα από τα φαρμακεία του Εθνικού Οργανισμού Παροχής Υπηρεσιών Υγείας (ΕΟΠΥΥ).

Όπως προκύπτει από τις πληροφορίες, οι αιτήσεις για κατ’ οίκον παραλαβή των Φαρμάκων Υψηλού Κόστους (ΦΥΚ) την πρώτη ημέρα λειτουργίας του νέου συστήματος, έως και χθες το βράδυ, ανέρχονταν σε 1.000. Σημειώνεται ότι έως το βράδυ της Κυριακής, ο ΕΟΠΥΥ μετρούσε 280 αιτήσεις, σύμφωνα με στοιχεία που έδωσε σε τηλεοπτική συνέντευξή του ο Υφυπουργός Υγείας, Μάριος Θεμιστοκλέους. Η πλατφόρμα στην οποία γίνονται οι αιτήσεις έχει ανοίξει 2- 3 ημέρες πριν ξεκινήσουν οι αποστολές των φαρμάκων στα σπίτια των χρόνιων ασθενών και όσο γίνεται γνωστή η παροχή στους ασφαλισμένους τόσο περισσότεροι δηλώνουν ότι θέλουν να παραλαμβάνουν τα φάρμακά τους στο σπίτι.

Οι ωφελούμενοι από τα φαρμακεία του ΕΟΠΥΥ ανέρχονται σε περίπου 120.000 κάθε μήνα. Επιπλέον 19.000 ασφαλισμένοι με σοβαρά και χρόνια νοσήματα εξυπηρετούνται από τα φαρμακεία του ΕΟΠΥΥ κάθε δύο μήνες. Η ταλαιπωρία που περνούν οι ασθενείς αυτοί ή οι συνοδοί τους είναι γνωστή καθώς τις περισσότερες φορές χρειάζεται να περιμένουν ώρες για να εξυπηρετηθούν, στο κρύο, τη βροχή ή τη ζέστη. Τα προβλήματα στην εξυπηρέτηση για την παραλαβή των ΦΥΚ αναδείχθηκαν με τον πλέον εμφατικό τρόπο στα τέλη Ιανουαρίου όταν το φαρμακείο ΕΟΠΥΥ στη Λεωφόρο Αλεξάνδρας δεν άνοιξε στην ώρα του, οι ασφαλισμένοι σχημάτισαν ουρά απ’ έξω και χρειάστηκε η επέμβαση του Υπουργού Υγείας, Άδωνι Γεωργιάδη. Έκτοτε ξεκίνησε η αντίστροφη μέτρηση για δυναμικές παρεμβάσεις.

Οι 139.000 ασφαλισμένοι είναι δυνητικά όσοι μπορούν να λάβουν τα ακριβά φάρμακα στο σπίτι τους ή σε όποια διεύθυνση επιλέξουν να τους αποσταλούν. Από αυτούς τους ασφαλισμένους, περίπου οι 100.000 ασθενείς (ποσοστό 72%) βρίσκονται σε Αθήνα και Θεσσαλονίκη, και εξ αυτών το 41% έχει χρόνιες παθήσεις, που σημαίνει ότι η καθημερινότητά τους είναι ήδη βεβαρημένη.

Ο αριθμός των φαρμάκων που θα διακινηθούν εξαρτάται από την πρόθεση των ασθενών, δηλαδή από το πόσοι θα θελήσουν να αξιοποιήσουν την κατ’ οίκον αποστολή φαρμάκων. Εκτιμάται ότι ασθενείς με χρόνιες παθήσεις ή και με κινητικά προβλήματα ή όσοι διαμένουν σε περιοχές που δεν λειτουργούν αυτόνομα φαρμακεία ΕΟΠΥΥ, θα ωφεληθούν σημαντικά από τη νέα υπηρεσία, καθώς αλλάζει ριζικά η πρόσβασή τους στη θεραπεία τους και μηδενίζεται η ταλαιπωρία τους.

Η εταιρεία διακίνησης φαρμάκων με την οποία έχει συνάψει σύμβαση ο ΕΟΠΥΥ έχει τη δυνατότητα μεταφοράς όλων των φαρμάκων που δίνονται σήμερα από τα φαρμακεία του ΕΟΠΥΥ. Σε ό,τι αφορά τα σκευάσματα ψυχρής αλυσίδας, η μεταφορά τους γίνεται με ειδικά αυτοκίνητα και ειδικές συσκευασίες στις σωστές συνθήκες ψύξης. Σε περιπτώσεις μακρινών οδικών διαδρομών, θα μπορούν να φυλάσσονται σε ειδικά hubs που διαθέτει η εταιρεία σε διάφορα σημεία ανά την Ελλάδα (πχ Πάτρα). Η πρώτη διανομή κατ’ οίκον έγινε την Κυριακή, μία ημέρα πριν την επίσημη έναρξη της νέας δυνατότητας, σε 85χρονη γυναίκα που χρειαζόταν αντιικά φάρμακα κατά του κορωνοϊού και μένει στα Άνω Λιόσια. Τα φαρμακεία του ΕΟΠΥΥ συνεχίζουν να λειτουργούν κανονικά για όσους ασθενείς τα επιλέγουν για τους δικούς τους λόγους.

«Ένα διαχρονικό αίτημα 120.000 ασθενών που επισκέπτονταν κάθε μήνα τα φαρμακεία του ΕΟΠΥΥ γίνεται επιτέλους πραγματικότητα. Το μόνο που χρειάζεται ο ασθενής είναι η ηλεκτρονική συνταγή, η άυλη γνωμάτευση και να έχει υλοποιήσει την υπηρεσία αποστολής κατ’ οίκον ηλεκτρονικά μέσω της πλατφόρμας του ΕΟΠΥΥ. Οι συνταγές ελέγχονται και εκτελούνται από φαρμακοποιούς, ενώ η διακίνηση των φαρμάκων γίνεται από πιστοποιημένη εταιρεία. Έτσι, κάνουμε ένα σημαντικό βήμα για την αναβάθμιση των υπηρεσιών υγείας και της ποιότητας ζωής των συμπολιτών μας που το έχουν περισσότερο ανάγκη», ανέφερε σε βίντεο στο TikTok ο Πρωθυπουργός.

70 χρόνια Φεστιβάλ Αθηνών Επιδαύρου - Το σκάνδαλο με τους «Όρνιθες»

Στιγμιότυπο από πρόβα των «Ορνίθων» του Κουν, το 1964. Όταν η παράσταση ανέβηκε για πρώτη φορά στο Ηρώδειο το 1959 προκάλεσε αντιδράσεις. Δεκαπέντε χρόνια αργότερα, η ίδια παράσταση, μετά τις διεθνείς διακρίσεις που έλαβε, παρουσιάστηκε στην Επίδαυρο. (Φωτογραφία: δημητρησ χαρισιαδησ © μουσειο μπενακη / φωτογραφικα αρχεια)

Καλλιτεχνικόν σκάνδαλον εις το Ηρώδειον – Η παράστασις των “Ορνίθων” προκάλεσε τας αποδοκιμασίας του κοινού», ήταν ο τίτλος ανυπόγραφου ρεπορτάζ στην «Καθημερινή», που δημοσιεύθηκε την Τρίτη 1η Σεπτεμβρίου 1959 και αναφερόταν στο πιο πολυσυζητημένο μέχρι και σήμερα, ίσως, έργο του Φεστιβάλ Αθηνών, το οποίο έκανε πρεμιέρα στις 29 Αυγούστου του ίδιου έτους.

Οι «Όρνιθες» του Αριστοφάνη, σαφώς και δεν παρουσιάζονταν για πρώτη φορά, αλλά σίγουρα ανέβαιναν για πρώτη φορά με αυτόν τον τρόπο, ταράζοντας τα νερά όχι μόνο του θεατρικού κόσμου της εποχής αλλά και του αρχαίου δράματος γενικότερα. Άλλωστε ο Κάρολος Κουν, ένας λόγιος του θεάτρου και σκηνοθέτης της παράστασης, με τη βαθιά και εύστοχη ματιά του, το ίδιο ακριβώς επιδίωκε και στο σύγχρονο θέατρο: να αποφύγει τη στείρα ακαδημαϊκή προσέγγιση των κειμένων, όπως ήταν σύνηθες σε κάποιες περιπτώσεις –με τους καλλιτέχνες να φοβούνται τη λογοκρισία– και να μεταμορφώσει τον θίασό του σε καθρέφτη της κοινωνίας.

Σατυρικό σκίτσο της εποχής από τον Φωκίωνα Δημητριάδη.

«Ευθύς εξαρχής, ο υψηλός τόνος της απαγγελίας των ηθοποιών, η ασυνήθης έντασις του ήχου της ορχήστρας, είχον προδιαθέσει μάλλον δυσμενώς μερίδα των θεατών», συνεχίζει ο ανώνυμος ρεπόρτερ μιλώντας και για την –κλασική πια σήμερα– μουσική του Μάνου Χατζιδάκι, που γράφτηκε ειδικά για την παράσταση, η οποία γέμισε εκείνο το βράδυ το Ηρώδειο. Την κακή κριτική δεν γλίτωσε ούτε το ίδιο το κείμενο –σε μετάφραση και διασκευή του Βασίλη Ρώτα– «εις την οποίαν εγίνετο λόγος περί πυραύλων, αεροδρομίων, πολυκατοικιών, ιερών τόπων κ.λπ.», κάτι που «εξένιζε πολλούς», μεταξύ των οποίων και ομάδα σπουδαστών της Φιλολογίας του Κέμπριτζ, δείχνοντας ολοφάνερα «την απορίαν των και την απογοήτευσίν των, διά τον τρόπον καθ’ ον εδίδετο το έργο».

Η παράσταση του Κουν, που συνοδεύθηκε από τα σκηνικά του Γιάννη Τσαρούχη, τη χορογραφία της Ραλλούς Μάνου και τη μουσική του Μάνου Χατζιδάκι, μυθικά ονόματα συντελεστών για εμάς σήμερα, θεωρήθηκε κατά κύριο λόγο θέαμα αποτρόπαιο και προσβλητικό, από τον τότε υπουργό Προεδρίας της Κυβερνήσεως Καραμανλή, Κωνσταντίνο Τσάτσο, ο οποίος αποχώρησε από το θέατρο, επιπλήττοντας τους υπεύθυνους του Φεστιβάλ και δίνοντας εντολή για τη ματαίωση των υπόλοιπων παραστάσεων.

Ο ιερωμένος που σκανδάλισε

Η σκηνή, μάλιστα, που πυροδότησε την αντίδραση του Τσάτσου αλλά και μερίδας του κοινού, που φώναζε «αίσχος, σταματήστε… ντροπή», ήταν όταν ο ηθοποιός Θόδωρος Κατσαδράμης άρχισε, ντυμένος «με την απλήν περιβολήν των εθνομαρτύρων ιερωμένων μας», να ψάλλει βυζαντινούς ύμνους σε τόνο εκκλησιαστικής ψαλμωδίας, λίγο πριν από τη θυσία ενός τράγου στους θεούς.

Σύμφωνα με το –ανυπόγραφο– ρεπορτάζ της «Κ», στις κερκίδες επικράτησε για ώρα οχλαγωγία με αρκετούς θεατές να ενθαρρύνουν τους ηθοποιούς να συνεχίσουν και άλλους να τους αποδοκιμάζουν με άναρθρες κραυγές. Τελικά η παράσταση συνεχίστηκε, με τον πρωταγωνιστή Δημήτρη Χατζημάρκο να υψώνει τα χέρια του και να φωνάζει με όλη του τη δύναμη «ησυχίαν», τερματίζοντας ολόκληρη τη σκηνή αυτοσχεδιάζοντας.

Την επομένη, η ανακοίνωση της κυβέρνησης, όπως τη διαβάζουμε στο δημοσίευμα της «Κ» του 1959, ήταν ξεκάθαρη: «Το χθες εμφανισθέν έργον ατελέστατα προπαρασκευασμένον απετέλεσε παραμόρφωσιν του πνεύματος του κλασσικού κειμένου. Ωρισμέναι δε σκηναί αυτού παρουσιάσθησαν κατά τρόπον προσβάλλοντα το θρησκευτικόν αίσθημα του λαού».

Το δημοσίευμα της «Κ» κάνει λόγο για «καλλιτεχνικόν σκάνδαλον εις το Ηρώδειον».

Στην πρεμιέρα όλοι εξεπλάγησαν, παρόλο που ο τρόπος παρουσίασης είχε εγκριθεί από τον ΕΟΤ, με αρμόδιους του Φεστιβάλ να έχουν παρακολουθήσει την παράσταση προτού εκείνη φτάσει στο Ηρώδειο, όπως γινόταν για καθεμία από τις εκδηλώσεις.

«Έκπληκτος» ο Κουν

«Μένω έκπληκτος από την απόφασιν του κ. Τσάτσου. Ανέβασα τους “Όρνιθες” σύμφωνα με το πνεύμα του Αριστοφάνη και με έναν τρόπο ερμηνείας που τον ακολουθώ εδώ και 25 ολόκληρα χρόνια», είπε σε δήλωσή του ο Κάρολος Κουν και συνέχισε: «Οι υπεύθυνοι του Φεστιβάλ Αθηνών που είχαν από καιρό στα χέρια τους τη διασκευή των “Ορνίθων” και που παρηκολούθησαν τις δοκιμές του έργου, όφειλαν να γνωρίζουν τον τρόπο με τον οποίον ανεβάζω την αττική κωμωδία και να κάνουν εγκαίρως τις παρατηρήσεις τους».

Όπως τόνισε μάλιστα, «πάντως είναι γεγονός πως και στην αρχαιότητα τα έργα του Αριστοφάνη όταν επαίζετο εσκανδάλιζαν τον λαό και προκαλούσαν ένα πλήθος αντιδράσεις», εξηγώντας μάλιστα ότι «όπου έπρεπε χρησιμοποίησα νεώτερες λέξεις ή απέδωσα ένα πρόσωπο, όχι ακριβώς όπως αναφέρεται στο κείμενο, αλλά όπως το συναντάμε στην εποχή μας».

Σατυρικό σκίτσο της εποχής από τον Φωκίωνα Δημητριάδη.

Αν κάποιος διατρέξει φευγαλέα το σχετικό δημοσίευμα της «Κ» με τη μικροσκοπική γραμματοσειρά και περικυκλωμένο από πολλά πυκνογραμμένα κείμενα, θα διαπιστώσει ότι το μάτι του σημερινού αναγνώστη δεν μπορεί να προσπεράσει τον ειρωνικό μεσότιτλο της εφημερίδας, «Ο διασκευαστής τα ευρίσκει όλα ωραία», που αναφέρεται στον Βασίλη Ρώτα και προηγείται της δήλωσής του. «Η εχτίμηση του έργου του Αριστοφάνη εστάθηκε μέτρο πολιτισμού για όλον τον πολιτισμένο κόσμο. Πώς τώρα έγινε και απαγορεύτηκε η ωραιότατη αυτή παράσταση, αυτό μου έκανε κατάπληξη και απορώ και εξίσταμαι, μη βρίσκοντας καμία δικαιολογία», ανέφερε ο ίδιος.

Παρ’ όλα αυτά η νίκη του Τσάτσου έναντι των «Ορνίθων» του Κουν ήταν προσωρινή, με το έργο να ανεβαίνει ήδη από το 1962 σε μεγάλα θέατρα και φεστιβάλ του εξωτερικού (τότε, έχοντας πάρει και την τελική του μορφή βραβεύθηκε στο παρισινό Φεστιβάλ των Εθνών) και τον ξένο Τύπο της εποχής να την περιγράφει ως «την καλύτερη παράσταση Αριστοφάνη που είδε ποτέ η Ευρώπη» και τον Κουν ως «τον σπουδαιότερο ερμηνευτή του».

Ιστορικός σταθμός του έργου ήταν και το 1975, με τον καλλιτεχνικό μαρασμό του φεστιβάλ εξαιτίας της δικτατορίας, να αρχίζει να υποχωρεί και με την Επίδαυρο να ανοίγει τις πόρτες του για το Θέατρο Τέχνης και κατ’ επέκταση για τους θρυλικούς «Όρνιθες».

Ν. Αλιβιζάτος για τα περί εσχάτης προδοσίας: Δεν είναι σοβαρά πράγματα αυτά

Δεν είναι σοβαρά πράγματα αυτά. Υπονομεύουν και πλήττουν την ίδια τη δημοκρατία. Οδηγούν σε αδιέξοδα», δήλωσε ο Νίκος Αλιβιζάτος, Ομότιμος καθηγητής Συνταγματικού Δικαίου του Πανεπιστημίου Αθηνών, αναφερόμενος στα περί εσχάτης προδοσίας.

Ειδικότερα, μιλώντας τη Δευτέρα (09/06) στο ραδιόφωνο της ΕΡΤ, ο κ. Αλιβιζάτος σημείωσε ότι «η Δημοκρατία μας έχει μάθει να ξεχωρίζει την πολιτική από την ποινική ευθύνη».

Και συμπλήρωσε: «Δεν θέλω να μπω στη συζήτηση του αν ευσταθούν νομικά οι κατηγορίες που έχουν εκτοξευθεί αυτό τον καιρό. Σύμφωνα με την αντίληψη που τείνει να διαδοθεί από μια μερίδα της αντισυστημικής αντιπολίτευσης-σημειωτέον, είτε πρόκειται για τη λαϊκιστική Δεξιά, είτε πρόκειται για τη λαϊκιστική Αριστερά, θα έλεγε κανείς ότι τα χαρακτηριστικά είναι κοινά-είναι ότι για οποιαδήποτε ενδεχομένως παράλειψη, αδυναμία του κράτους, όταν υπάρχουν και σχετικές εκθέσεις προς τους υπουργούς, κάντε κάτι κτλ. ευθύνεται ο πρωθυπουργός για εσχάτη προδοσία, αυτά δεν είναι σοβαρά».

«Υπονομεύουν την ίδια τη δημοκρατία, έτσι τουλάχιστον όπως εγώ την αντιλαμβάνομαι, η οποία έχει μάθει να ξεχωρίζει την πολιτική από την ποινική ευθύνη», πρόσθεσε.

«Αλίμονο αν για όλες τις αβελτηρίες του κράτους υπήρχαν ευθύνες πολιτικών και εθεωρείτο ότι όχι εκ δόλου, γιατί, δεν νομίζω ότι ούτε η κα Κωνσταντοπούλου μιλάει ότι υπήρχε τέτοιος δόλος, αλλά από ενδεχόμενο δόλο δεν έγιναν, ενδεχομένως δεν εφαρμόστηκαν κάποιες συμβάσεις ή οτιδήποτε άλλο», τόνισε ο κ. Αλιβιζάτος.

«Νομίζω ότι μία τέτοια πολιτική αν θέλετε πλήττει την ίδια τη δημοκρατία και ελπίζω αργά ή γρήγορα να το καταλάβουν οι ενδιαφερόμενοι και να μη συνεχίσουν σε αυτή την αδιέξοδη πορεία», κατέληξε.

Και πρόσθεσε: «Νομίζω ότι φάνηκε από τη συζήτηση ότι δεν συμμερίζομαι την προσθήκη του επιθέτου ''αστική'' δίπλα στη λέξη δημοκρατία. Γι’ αυτό μιλάω άλλωστε για αγάπη προς το Σύνταγμα. Κατά τη γνώμη μου, η δημοκρατία είναι ενιαία, εξελίσσεται, συμπληρώνεται, πάει πίσω, πάει μπρος, αλλά είναι ενιαία και είναι καιρός η Αριστερά και η λεγόμενη αντισυστημικοί να το καταλάβουν (…). Οι δημοκρατίες που έχουν ένα τέτοιο επίθετο μπροστά, έχουν καταλήξει πολύ άσχημα στις καταστάσεις».

«Η ευρωπαϊκή Αριστερά το έχει κάπως καταλάβει τα τελευταία χρόνια και είναι καιρός να το καταλάβει και η δική μας (…)», είπε.

«(…) Μάλιστα, το 1985 86 καταργήθηκαν οι λεγόμενες υπερεξουσίες του Προέδρου της Δημοκρατίας, εναντίον των οποίων είχε πολεμήσει η Αριστερά-θα έλεγε κανείς ότι ειδικά μετά την εμπειρία του ΣΥΡΙΖΑ 2015 2019, που έδειξε ότι το Σύνταγμα μπορεί να λειτουργήσει, (δεν εμποδίζει εν πάση περιπτώσει το Σύνταγμα ούτε την Αριστερά στο να ασκήσει την πολιτική της), θα έλεγε κανείς ότι η Αριστερά έπρεπε να έχει φτάσει, κατά τη γνώμη μου, σε ένα τέτοιο σημείο ωριμότητας που να το αγαπήσει και από κει και πέρα, στηριζόμενοι σε αυτό, να προχωρήσει, στη βελτίωσή του για την ακρίβεια, στη βελτίωση σύμφωνα με την ιδεολογία της, η Αριστερά του πολιτικού συστήματος», κατέληξε.

Αλήθειες και ψέματα

kathimerini.gr
Ανδρέας Δρυμιώτης

«Είναι πραγματικά τρελό, το γεγονός ότι τόσο πολλοί άνθρωποι δεν απαιτούν καμία απολύτως απόδειξη για να πιστέψουν ένα ψέμα, ενώ αντίθετα ζητούν άπειρες αποδείξεις για να πιστέψουν την αλήθεια»!

Δυστυχώς, το παραπάνω απόφθεγμα δεν είναι δικό μου. Δεν θυμάμαι πού το βρήκα, αλλά το φύλαξα στο αρχείο μου και το υιοθετώ πλήρως. Ειδικά στην περίπτωση του τραγικού δυστυχήματος των Τεμπών βρήκε την απόλυτη εφαρμογή του. Για δύο ολόκληρα χρόνια κυκλοφορούσαν τόσα ψέματα χωρίς καμία απόδειξη και όταν πλέον βγήκαν μερικά τεκμηριωμένα πορίσματα, είναι πολλοί που τα αμφισβητούν.

Πολιτικοί, δημοσιογράφοι και άλλοι εμπλεκόμενοι, που για δύο χρόνια προσπαθούσαν να πείσουν τον κόσμο, και που τελικά το κατάφεραν, ότι η εμπορική αμαξοστοιχία κουβαλούσε λαθραίο φορτίο το οποίο προκάλεσε την πυρόσφαιρα, τώρα που βλέπουν την αλήθεια προσπαθούν να απαξιώσουν τα επιστημονικά πορίσματα.

Δεν θα σας κουράσω με λεπτομέρειες. Θα σας δώσω μόνο ένα παράδειγμα, από σοβαρή απογευματινή εφημερίδα της 20ής Μαΐου 2025. Τίτλος: «Ποιους διαψεύδει και γιατί ο μετασχηματιστής στο Κουλούρι». Υπότιτλος: «Νέες αντιδράσεις για το πόρισμα Καρώνη και αποκαλυπτικές μελέτες στην έρευνα για τη φονική πυρόσφαιρα». Ειλικρινά, έχω εντυπωσιαστεί με την παραπλανητική χρήση των λέξεων! Παρακαλώ την προσοχή σας στις λέξεις κλειδιά: «Διαψεύδει», «αντιδράσεις για το πόρισμα Καρώνη», «αποκαλυπτικές μελέτες» και «φονική πυρόσφαιρα». Το κείμενο έχει δύο «κτυπήματα»: «Το πόρισμα διαψεύδει και τις 16 μελέτες», αλλά «Αμφισβητείται από 15 επιστήμονες». Περιττό να σας πω ότι πουθενά δεν αναφέρονται τα ονόματα των μελετητών ούτε και τα ονόματα των επιστημόνων. Αντίθετα, το πόρισμα Καρώνη φέρει την υπογραφή ενός καταξιωμένου καθηγητή και τη σφραγίδα του Εθνικού Μετσόβιου Πολυτεχνείου, που είναι το καμάρι μας.

Πριν πάω στο κείμενο, κάνω μια παρένθεση. Στην τραγωδία σκοτώθηκαν 57 νέοι άνθρωποι. Οι 50 σκοτώθηκαν από τη σύγκρουση και οι 7 πιθανότατα από φωτιά. Πόσο αντικειμενικό είναι να μιλάμε για «φονική πυρόσφαιρα» και όχι για «φονική σύγκρουση». Βλέπετε πώς διαμορφώνεται η κοινή γνώμη;

Στο κείμενο ο συντάκτης προσπαθεί να αποδομήσει το πόρισμα Καρώνη με το ακόλουθο επιχείρημα: «[…] Τα περαιτέρω όμως στοιχεία και τεχνικά δεδομένα όπως παρουσιάζονται από ειδικούς τεχνικούς αναλυτές (σημ. και άλλοι ανώνυμοι), ουσιαστικά διαψεύδουν αυτή τη θεωρία, καθώς ο “διαρρηγμένος”, “κατεστραμμένος” μετασχηματιστής που θεωρήθηκε ύποπτος για τη γιγαντιαία ανάφλεξη λόγω του “ηλεκτρικού τόξου” που δημιουργήθηκε, δεν έχει όπως φαίνεται στη φωτογραφία, … αντίστοιχες ζημιές ενώ δεν εξηγείται περί ποιου “ηλεκτρικού τόξου” πρόκειται.[…]».

Με απλά λόγια ισχυρίζεται ότι αποκλείεται η πυρόσφαιρα να προήλθε από τον μετασχηματιστή γιατί αυτός δεν παρουσιάζει σημαντικές ζημιές. Κόντεψε να με πείσει και εμένα, αλλά προχωρώντας στο κείμενο των 700 περίπου λέξεων βρήκα κρυμμένη την εξήγηση. Ο μετασχηματιστής στον οποίο έγινε η αυτοψία είναι της εμπορικής αμαξοστοιχίας! Βλέπετε πόσο παραπειστικό είναι το δημοσίευμα; Γιατί δεν κάνει αυτοψία και στον μετασχηματιστή της επιβατικής αμαξοστοιχίας; Γιατί δεν τον βολεύει.

Αλλά πάμε ακόμα ένα βήμα. Παρά τις 700 λέξεις, δεν υπάρχει λέξη για το άλλο πόρισμα του καθηγητή του ΕΜΠ, Πέτρου Τσακιρίδη, στο οποίο σαφώς αναφέρεται ότι «τα κομμάτια του πιλοτηρίου και τα πλαίσια της ηλεκτρομηχανής που εξετάστηκαν και τα δείγματα που ελήφθησαν, οδηγούν στο συμπέρασμα ότι δεν είναι καμένα, δεν δηλώνουν δηλαδή έκρηξη, αλλά φέρουν μόνον παραμορφώσεις από χτυπήματα που προκλήθηκαν από τη σύγκρουση των τρένων». Είναι ευνόητο ότι ο καθηγητής μιλάει για τη μηχανή της εμπορικής αμαξοστοιχίας. Το πόρισμα του κ. Τσακιρίδη βασίστηκε και αυτό σε αυτοψία που έγινε στο Κουλούρι, αλλά χαλάει το αφήγημα: «Ποιους διαψεύδει και γιατί ο μετασχηματιστής στο Κουλούρι». Υπότιτλος: «Νέες αντιδράσεις για το πόρισμα Καρώνη και αποκαλυπτικές μελέτες στην έρευνα για τη φονική πυρόσφαιρα».

Είμαι βέβαιος ότι τώρα έχετε τη σωστή εικόνα. Έχουμε ένα γεγονός: Αυτοψία στη μηχανή της εμπορικής αμαξοστοιχίας και δύο περιγραφές: μία από έναν φορτισμένο δημοσιογράφο και μία από έναν καταξιωμένο καθηγητή, η οποία μάλιστα είναι και μέρος της δικογραφίας γιατί είναι παραγγελία του ανακριτή. Βλέπετε πόσο έντεχνα διαμορφώνεται η κοινή γνώμη;

Πάμε τώρα σε μια σοβαρότερη ασυμμετρία. Πολλές μανάδες έχασαν τα παιδιά τους στο δυστύχημα. Δύο όμως ξεχωρίζουν. Η μία είναι η μάνα του μηχανοδηγού της εμπορικής αμαξοστοιχίας, που δεν είμαι βέβαιος πόσοι γνωρίζουν τον όνομά της, και η άλλη είναι η χαροκαμένη μάνα των Τεμπών που όλοι γνωρίζουμε.

Η μάνα του μηχανοδηγού από την πρώτη στιγμή προσπαθεί να σώσει την τιμή του παιδιού της, ισχυριζόμενη ότι το παιδί της δεν ήταν λαθρέμπορος. Με το πόρισμα Τσακιρίδη ουσιαστικά δικαιώθηκε και εκφράζει τον δικαιολογημένο πόνο της: «[…] Όλα τα στοιχεία είναι στη δικογραφία. Όλα τα πορίσματα, τα ευρήματα, οι αυτοψίες, οι μαρτυρικές καταθέσεις, οι φωτογραφίες, τα πάντα. Όλα μαζί συνθέτουν την εικόνα και δίνουν τις απαντήσεις. Εμένα το παιδί μου, […] βρέθηκε ακέραιο, άκαυτο, η σορός του ήταν αναγνωρίσιμη. Πώς μπορούσε να συμβεί αυτό αν μετέφεραν παράνομο φορτίο που οδήγησε στην πυρόσφαιρα; Από την αρχή η εμπορική αμαξοστοιχία ήταν εκτός κάδρου. Χάσαμε τα παιδιά μας και ακούμε διάφορα […]».

Η άλλη χαροκαμένη μάνα αναφερόμενη στο πόρισμα Καρώνη έγραψε στο Facebook τα ακόλουθα: «Για ακόμα μια φορά ντροπή, θυμός και αποστροφή από τη σήψη μετά τη δημοσίευση του περίφημου “πορίσματος Καρώνη”! Έτσι θα μείνει στην ιστορία το φιάσκο ενός πορίσματος που περίμενε ΟΛΗ η κοινωνία για περισσότερο από ένα χρόνο. […]».

Και για όσα υποθετικά και αόριστα δηλώνει, παραπέμπει στα αμφιβόλου γνησιότητας, τουλάχιστον ως προς την ημερομηνία της 28.02.2023 βίντεο Καπερνάρου, για να μας εξηγήσει ότι δεν είδε παράνομο φορτίο στα video … αυτά που βρέθηκαν δύο χρόνια μετά στον κάδο σκουπιδιών υπολογιστή! … απλά τραγικό!!!

Θα επιδιώξουμε να σταλεί αυτό το πόρισμα του κ. Καρώνη σε όλη τη διεθνή επιστημονική κοινότητα, καθώς τολμά αδίστακτα με υποθετικές αναφορές να διαψεύδει πολλούς συναδέλφους του.

Θα το τολμούσε άραγε να το κάνει ο ίδιος ή ξέρει καλά ότι θα γελοιοποιηθεί;

Πόρισμα Καρώνη: Η ζοφερή πραγματικότητα του ότι υπάρχουν άνθρωποι αδίστακτοι, σκοτεινοί και πρόθυμοι, με κίνητρα που θα ερευνηθούν, να τοποθετούν εμπόδια στο καλό.

Ο κύριος Καρώνης […] θα συνεχίσει να κυκλοφορεί περήφανα όπως και ο κύριος Καραμανλής, ο κύριος Τριαντόπουλος, ο κύριος Τασούλας, η κυρία Αδειλίνη, ο κύριος Μπακαΐμης, τα στελέχη της ΔΕΕ και άλλοι πόσοι…

Και ας έχει τιμή η γραφή και η υπογραφή του. Οχι την καλή ΤΙΜΗ, αυτή της αξιοσύνης, που εμπνέει το μέσα σου … την άλλη, τη φτηνή …

Είναι δε τόσο αδίστακτος ο κ. Καρώνης, που διαπράττει τη ΜΕΓΙΣΤΗΝ ΥΒΡΙΝ! ΤΟΛΜΑ να αφιερώνει ΑΥΤΟ το “έκτρωμα” στους νεκρούς μας. […]».

Η ανάρτηση είναι πολύ μεγαλύτερη αλλά κράτησα μόνο μερικά ενδεικτικά σημεία. Αμφισβητεί τέσσερις θεσμούς: Τον Πρόεδρο της Δημοκρατίας, το ΕΜΠ, την Αστυνομία η οποία πιστοποίησε τα video και τον ανακριτή Μπακαΐμη. Με αυτή τη λογική, αν η Δικαιοσύνη καταλήξει σε συμπεράσματα που δεν αρέσουν, τότε θα αμφισβητήσουμε και τη Δικαιοσύνη; Παρά τις φωνές και τα συνθήματα, μήπως δεν θέλουμε πραγματική δικαιοσύνη, αλλά τη δική μας δικαιοσύνη;

Για το θέμα αυτό έχω γράψει αρκετά σημειώματα. Από την αρχή υποστήριξα ότι το θέμα του λαθραίου φορτίου δεν στέκει σε καμία λογική. Υπάρχει όμως ένα αδιαμφισβήτητο γεγονός, το οποίο δεν έτυχε ευρείας δημοσιότητας, γιατί φαίνεται ότι χαλάει το αφήγημα πάνω στο οποίο χτίζονται νέες καριέρες. Στο πόρισμα του ΕΟΔΑΣΑΑΜ περιγράφεται ένα γεγονός το οποίο έχει αποτυπωθεί σε video:

«148. Περίπου 2 δευτερόλεπτα μετά την αρχική ανάφλεξη, ξεκινά η δεύτερη φάση, κατά την οποία εμφανίζεται μια νέα στήλη φωτιάς, που κινείται βόρεια, απομακρυνόμενη από την αρχική πύρινη σφαίρα της πρώτης φάσης. Αυτή η νέα στήλη φωτιάς τροφοδοτεί την αρχική πύρινη σφαίρα, με αποτέλεσμα να διπλασιαστεί σχεδόν το μέγεθός της, φτάνοντας σε διάμετρο 80 μέτρων, περίπου 4 δευτερόλεπτα μετά την ανάφλεξη…».

Σύμφωνα με του νόμους της Φυσικής, αφού η πυρόσφαιρα ταξιδεύει βόρεια, σημαίνει ότι έχει την κατεύθυνση της επιβατικής αμαξοστοιχίας η οποία ταξίδευε προς Βορρά! Σε μια μετωπική σύγκρουση όλα τα κινητά αντικείμενα εκτοξεύονται (λόγω αδρανείας) προς τη φορά της κίνησης. Άρα και τα υγρά που προκάλεσαν τη φωτιά πρέπει να βρίσκονταν στην επιβατική αμαξοστοιχία.

Αυτά είναι στοιχειώδης Φυσική και τεκμηριώνει πέραν πάσης λογικής αμφιβολίας ότι η φωτιά ξεκίνησε από το επιβατικό τρένο. Όπερ έδει δείξαι!

*Ο κ. Ανδρέας Γ. Δρυμιώτης είναι σύμβουλος επιχειρήσεων.

Πρωταθλητής Ελλάδας για 15η φορά στην Ιστορία του στέφθηκε ο Ολυμπιακός στο μπάσκετ.

Ο Ολυμπιακός δεν γινόταν να ηττηθεί στο Game 4, στο ΣΕΦ, έχοντας κάνει το “ break” και το 2-1, μέσα στο ΟΑΚΑ. Επικράτησε ακόμη πιο άνετα απ’ ό,τι δείχνει το τελικό 85-71 του Παναθηναϊκού και έκανε το 3-1 απέναντι στους «πράσινους» που είχαν το πλεονέκτημα έδρας, μετά τις δύο νίκες τους στην κανονική περίοδο, αλλά στους τελικούς χαμογέλασαν μόνο μία φορά, την πρώτη στο ΟΑΚΑ. Κατά αυτόν τον τρόπο, γιορτάστηκε ιδανικά η συμπλήρωση 100 χρόνων από την ίδρυση του συλλόγου, με το 15ο πρωτάθλημα μπάσκετ της ιστορίας του. Μάλιστα, ο Ολυμπιακός κατέκτησε για δεύτερη φορά στην ιστορία του τον τίτλο με μειονέκτημα έδρας, καθώς επέστρεψε από το εις βάρος του 1-0 μετά το Game 1.

Με τους φιλάθλους των «ερυθρόλευκων» να μην σταματούν να τραγουδούν με όλη τη δύναμη της φωνή, αρχής γενομένης από τον εθνικό ύμνο, πριν το τζάμπολ… προσφέροντας ανατριχιαστικές στιγμές. Με άμυνα ατσάλι και παρά τον τραυματισμό του Σάσα Βεζένκοφ στη 2η περίοδο (δεν επέστρεψε στο ματς στο β΄ μέρος), τον ΜακΚίσικ να σημειώνει 20 πόντους, τον Τάιλερ Ντόρσεϊ να κάνει μία ακόμη μαγική βραδιά με 17 πόντους, τον Φουρνιέ να προσθέτει 13 πόντους και τον Μιλουτίνοφ που ήταν και πάλι μόνος (μετά τον σοβαρό τραυματισμό του Φαλ στο Game 3) να σημειώνει double double με 11 πόντους και 10 ριμπάουντ.

Ο περσινός πρωταθλητής Ελλάδας και πρωταθλητής Ευρώπης, Παναθηναϊκός, ήθελε… αλλά δεν μπορούσε να πάει σε 5ο αγώνα τη σειρά και να δώσει μια χαρά στους φιλάθλους του, που έμειναν μόνο με το τρόπαιο του Κυπέλλου και την 4η θέση στη Euroleague αυτή τη σεζόν. Ο Ναν πέτυχε 18 πόντους, ο Σλούκας 11 με 3/4 τρίποντα, 10 ο Γκραντ και 9 ο Μήτογλου.

Επίσκεψη του Πρωθυπουργού Κυριάκου Μητσοτάκη στις εγκαταστάσεις των εταιρειών Metlen και ΝΚ Trailers, στον Βόλο

Τη στήριξη της κυβέρνησης στην ανάπτυξη της εγχώριας αμυντικής βιομηχανίας εξέφρασε ο Πρωθυπουργός Κυριάκος Μητσοτάκης κατά την επίσκεψή του στις εγκαταστάσεις της εταιρείας Metlen στον Βόλο. 

• «Πρέπει να σας πω ότι είμαι εξαιρετικά εντυπωσιασμένος από τη σπουδαία δουλειά η οποία γίνεται εδώ στον Βόλο από τη Metlen, η οποία εδώ και καιρό έχει αποφασίσει να επενδύσει στον τομέα της άμυνας, πλην όμως πρόσφατα και με αφορμή τις πολύ σημαντικές αποφάσεις οι οποίες πάρθηκαν και σε εθνικό και σε ευρωπαϊκό επίπεδο, πήρε τη στρατηγική απόφαση να επεκτείνει ουσιαστικά την επενδυτική της δραστηριότητα και να αυξήσει τον αριθμό των εργαζομένων, από τους 350 που είναι σήμερα, σε παραπάνω από 1.000 ελπίζουμε εντός των επόμενων δύο ετών.
• Η παρουσία μου, λοιπόν, εδώ συνδυάζει ταυτόχρονα δύο κεντρικές προτεραιότητες της κυβέρνησης. Η πρώτη είναι η στήριξη της βιομηχανίας και η δημιουργία καλά πληρωμένων θέσεων εργασίας.
• Πολλοί δεν γνωρίζουν ότι η Ελλάδα έχει και σήμερα που μιλάμε μία σοβαρή βιομηχανική υποδομή και η στήριξη της μεταποίησης και της βιομηχανίας -βιομηχανία η οποία ολοένα και περισσότερο πρέπει να ενσωματώνει τις πιο σύγχρονες και καινοτόμες τεχνολογίες- αποτελεί μια κεντρική κυβερνητική προτεραιότητα, η οποία στηρίζεται από όλα τα εργαλεία τα οποία έχουμε στη διάθεσή μας.
• Με το νέο μας αμυντικό δόγμα απαιτούμε τουλάχιστον 25% συμπαραγωγή σε κάθε μεγάλη αμυντική προμήθεια η οποία θα δρομολογείται από το Υπουργείο Εθνικής Άμυνας. Και με αφορμή και τα διάφορα χρηματοδοτικά εργαλεία τα οποία αυτή τη στιγμή διαμορφώνονται σε ευρωπαϊκό επίπεδο, η θέση η δική μου και της πατρίδας μας είναι ξεκάθαρη: ευρωπαϊκά χρήματα να πηγαίνουν σε ευρωπαϊκές εταιρείες.
• Και πράγματι, δεν γνωρίζουν πολλοί συμπολίτες μας ότι σήμερα που μιλάμε στον Βόλο εδώ κατασκευάζεται ένα σημαντικό κομμάτι όλων των σύγχρονων Leopard με πολύ εξελιγμένη τεχνογνωσία, κατασκευάζονται οι βάσεις εκτόξευσης των πυραύλων Patriot, κατασκευάζονται θυρίδες για τορπίλες για τις φρεγάτες Belharra».

Ο Πρωθυπουργός επισκέφθηκε και τις εγκαταστάσεις της εταιρείας ΝΚ Trailers, η οποία έχει αναλάβει την ανακαίνιση και αναβάθμιση των συρμών της Γραμμής 1 του Μετρό της Αθήνας.

• «Εδώ βλέπουμε μία εικόνα από το μέλλον, το οποίο θα γίνει σύντομα παρόν. Εδώ, σε αυτό το εργοστάσιο στον Βόλο, ανακαινίζεται ένας σημαντικός αριθμός από τους συρμούς της Γραμμής 1, του γνωστού σε όλους μας Ηλεκτρικού. Ουσιαστικά τα βαγόνια, τα τρένα θα γίνουν πρακτικά καινούργια με όλες τις ανέσεις, με κλιματισμό, με υποστήριξη των συμπολιτών μας με αναπηρία.
• Και αυτό το οποίο θέλω να τονίσω είναι ότι όλη αυτή η δουλειά γίνεται εδώ στον Βόλο, σε μία ελληνική επιχείρηση η οποία προσλαμβάνει εργαζόμενους και η οποία αναπτύσσεται.
• Συνδυάζουμε, δηλαδή, ταυτόχρονα την ανάπτυξη και τη δημιουργία καλών θέσεων εργασίας με την ουσιαστική αναβάθμιση των αστικών συγκοινωνιών του λεκανοπεδίου και ευχόμαστε, το συντομότερο δυνατόν, αρχές του 2026, να έχουμε τα πρώτα καινούργια τρένα στις γραμμές του Ηλεκτρικού».

Περιπέτειες ενός ύμνου

Τον Αύγουστο του 1939, ο Γερμανός υπουργός Εξωτερικών Γιόαχιμ φον Ρίμπεντροπ έφτανε στη Μόσχα, με σκοπό να υπογράψει το επαίσχυντο γερμανοσοβιετικό σύμφωνο, αυτό που πολύ σύντομα θα ανάγκαζε εκατομμύρια κομμουνιστές σε όλον τον πλανήτη να δηλώνουν ότι ο πόλεμος που είχε ξεσπάσει εν τω μεταξύ «είναι ενδοϊμπεριαλιστική διένεξη, δεν αφορά το προλεταριάτο». Τον Ρίμπεντροπ υποδέχτηκε στο αεροδρόμιο ο ομόλογός του, Μολότοφ, ενώ η μπάντα του Κόκκινου Στρατού ανέκρουσε πρώτα τη «Διεθνή» και έπειτα το «Τραγούδι του Χορστ Βέσελ», ύμνο του ναζιστικού κόμματος! Η φωτογραφία είναι από επόμενη συνάντηση των δύο ανδρών, στο περιθώριο επίσκεψης του Μολότοφ (αριστερά) στο Βερολίνο, τον Νοέμβριο του 1940. [A.P. Photo]

kathimerini.gr

Ανδρέας Παππάς

Δεν ξέρω κι εγώ πόσες φορές έχω συναντήσει τη φράση «Τραγούδησαν την Τρίτη Διεθνή» ή «Η ορχήστρα έπαιξε την Τρίτη Διεθνή». Ε, λοιπόν: Δεν τραγουδιέται ούτε ανακρούεται η «Τρίτη Διεθνής», αλλά η «Διεθνής». Η σύγχυση προέρχεται κατά βάσιν από το ότι το 1918, λίγο μετά την Οκτωβριανή Επανάσταση, η «Διεθνής» έγινε εθνικός ύμνος της Σοβιετικής Ρωσίας και επομένως ταυτίστηκε εν πολλοίς με το κομμουνιστικό κίνημα – το 1944, βέβαια, ο Στάλιν αντικατέστησε τη «Διεθνή», ως εθνικό ύμνο της χώρας, με τον παλαιορωσικής προέλευσης, πατριωτικού χαρακτήρα ύμνο της ΕΣΣΔ, κάθε άλλο παρά διεθνιστικής έμπνευσης και χροιάς.

Η «Διεθνής» (L’Internationale) λοιπόν και όχι η «Τρίτη Διεθνής», ποίημα γραμμένο από τον Γάλλο εργάτη Εζέν Ποτιέ και μελοποιημένο από τον Πιερ ντε Γκέιτερ, ήδη από το 1889 είχε καθιερωθεί ως ύμνος του παγκόσμιου εργατικού κινήματος. Σύντομα, ο ύμνος θα συνόδευε τις κινητοποιήσεις αλλά και τις κάθε είδους εκδηλώσεις της Αριστεράς και θα μεταφραζόταν σε δεκάδες γλώσσες.

Ως εμπειρικός μεταφρασιοδίφης (το λες και επαγγελματική διαστροφή), είχα πριν από χρόνια ψάξει τη γενικότερη παρ’ ημίν μεταφραστική τύχη του πολυτραγουδισμένου και πολυακουσμένου ύμνου. Αν και η μετάφραση που θα επικρατούσε και που γνωρίζουμε («Εμπρός της Γης οι κολασμένοι…») έγινε το 1915 από τον Πέτρο Πικρό, νεαρό σοσιαλιστή τότε, είχε προηγηθεί το 1909, στην εφημερίδα «Εργάτης» του Βόλου, μετάφραση από τον ποιητή Ρήγα Γκόλφη (τόσο το Πικρός όσο και το Γκόλφης ψευδώνυμα ήταν). Από την παράθεση των πρώτων στίχων της μετάφρασης Γκόλφη διαπιστώνει κανείς εύκολα ότι το όλον εγχείρημα μάλλον ατυχές θα μπορούσε να χαρακτηριστεί: «Σηκωθείτε παιδιά και χτυπάτε,/ καταφρόνια και πείνα ας σφίγγει,/ το μεγάλο σας δίκιο ζητήστε,/ και πατήστε του εχθρού το λαρύγγι» (μπρρ…). Ασε, καλύτερα. Μερικά χρόνια αργότερα, ο Πικρός θα μετέφραζε, σε γενικές γραμμές ικανοποιητικά θα έλεγα: «Εμπρός της Γης οι κολασμένοι,/ της πείνας οι σκλάβοι, εμπρός. Το δίκιο απ’ τον κρατήρα βγαίνει, σαν βροντή, σαν κεραυνός». Για να γίνει μάλιστα το σημερινό κείμενο και λίγο πιο παιχνιδιάρικο, ιδού και μια μετάφραση της «Διεθνούς» στα ποντιακά, από κάποιον Η. Κ. Χιώτη (ψευδώνυμο, υποθέτω): «Γνεφίστεν σεις που ουσατώρα,/ ημέραν ‘κ’ είδατεν καλόν,/ σα τέρτια πάντα και σα πόνια,/ σκωθέστεν έρθεν ο καιρός. Στον παλαιόν κόσμον φωτίαν βάλτεν,/ ας γίνεται σαχτάρ…».

Η μικρή(;) διολίσθηση

Αυτά τα ιστορικά, τα πραγματολογικά, τα μεταφραστικά. Θέλω, ωστόσο, να επιμείνω ειδικά σε μια λέξη της καθιερωμένης ελληνικής μετάφρασης, της οποίας η επιλογή παρουσιάζει ενδιαφέρον, κατά τη γνώμη μου τουλάχιστον και υπό το φως όσων έχουν έκτοτε συμβεί. Ιδού το εισαγωγικό όσο και επίμαχο τετράστιχο στα γαλλικά: «Debout, les damnés de la terre,/ debout, les forçats de la faim./ La raison tonne en son cratère,/ c’est l’éruption de la fin». Στον τρίτο στίχο, λοιπόν, ο ορθός λόγος, ο Λόγος (το γαλλικό raison) μετατρέπεται στα ελληνικά σε δίκιο, που βέβαια είναι κάτι εντελώς διαφορετικό. Με άλλα λόγια, ως σημείο αναφοράς και οδηγός του εργατικού κινήματος, ο ορθός λόγος αντικαθίσταται από τη λέξη «δίκιο». Πιθανότατα, οι αιτίες που οδήγησαν τον Πικρό σε αυτήν την επιλογή ήταν στιχουργικού χαρακτήρα αλλά και σχετικές με την πρόσληψη του κειμένου από τους φυσικούς αποδέκτες του. Δεν υπάρχει, άλλωστε, αμφιβολία ότι η λέξη «δίκιο» και με μεταφραστικά κριτήρια βόλευε και πιο ξεσηκωτική ήταν – και είναι. Στην αγγλική μετάφραση, πάντως, αποφεύγεται η όποια «βολική προσαρμογή», με τον στίχο να παραμένει «…reason in revolt now thunders».

Ωστόσο, κάπου εδώ, στην απάλειψη οποιασδήποτε αναφοράς στον ορθό λόγο, νομίζω ότι υπάρχει ένα «θεματάκι». Το πρόβλημα με αυτήν τη γλωσσική/μεταφραστική διολίσθηση γίνεται μάλιστα εμφανέστερο αν λάβουμε υπόψη την κακοποίηση που έμελλε να υποστεί με τα χρόνια η λέξη «δίκιο» από την κομμουνιστική και κομμουνιστογενή Αριστερά, με αποκορύφωμα ίσως το σύνθημα «νόμος είναι το δίκιο του εργάτη», προϊόν και αυτό εν πολλοίς του «επαναστατικού» βερμπαλισμού των πρώτων χρόνων της Μεταπολίτευσης. Και βέβαια, αντιλαμβάνεται κανείς πόσο εύκολο είναι το πέρασμα από το «νόμος είναι το δίκιο του εργάτη» στο «νόμος είναι το δίκιο του αγρότη», «νόμος είναι το δίκιο του ταξιτζή» κ.ο.κ. Με άλλα λόγια, και με τον ορθό λόγο βέβαια να υφίσταται εμφανή κακοποίηση, νόμος γίνεται ό,τι βολεύει τον καθένα ή ό,τι εξυπηρετεί τα συμφέροντά του, συντεχνιακά ή άλλα. Και όμως, η Αριστερά γεννήθηκε ως εκβλάστηση του μεγάλου δέντρου του Διαφωτισμού, και επομένως και του ορθού λόγου, κάτι που όλο και περισσότερο ξεχνιέται ή παραβλέπεται.

stegasi.gov.gr: μέσα σε λίγα κλικ όλα τα προγράμματα απόκτησης, ανακαίνισης επισκευής ή αναβάθμισης κατοικίας

Ο Πρωθυπουργός Κυριάκος Μητσοτάκης προήδρευσε σε σύσκεψη στην οποία παρουσιάστηκε η νέα ψηφιακή πύλη stegasi.gov.gr, όπου οι πολίτες μπορούν εύκολα, με λίγα κλικ, να βρουν όλα τα προγράμματα απόκτησης, ανακαίνισης επισκευής ή αναβάθμισης κατοικίας που ταιριάζουν στο προφίλ τους, όπως και τις επιδοτήσεις, φοροελαφρύνσεις ή διευκολύνσεις που παρέχονται σε ιδιοκτήτες και ενοικιαστές.

• Στη νέα πύλη συγκεντρώνεται για πρώτη φορά, με τρόπο φιλικό προς τον πολίτη, αναλυτική ενημέρωση για τις 43 δράσεις που υλοποιεί η κυβέρνηση σχετικά με τη στέγαση, συνολικού προϋπολογισμού 6,5 δισεκατομμυρίων ευρώ. Κατ’ αυτόν τον τρόπο οι ενδιαφερόμενοι μπορούν, χωρίς κόπο ή ταλαιπωρία, να συγκεντρώσουν όλα τα στοιχεία που χρειάζονται, μέσω μίας ακόμα υπηρεσίας του ψηφιακού κράτους.
• Στις δράσεις συγκαταλέγονται 21 στεγαστικά προγράμματα, όπως το «Σπίτι μου 1», το «Σπίτι μου 2», το «Ανακαινίζω – Νοικιάζω», η επιστροφή ενός ενοικίου κάθε Νοέμβριο και όλα τα προγράμματα ενεργειακής αναβάθμισης, 11 φορολογικές ρυθμίσεις, όπως η μείωση του ΕΝΦΙΑ και η απαλλαγή φόρου για ακίνητα που μεταφέρονται σε μακροχρόνια μίσθωση και 11 ρυθμιστικές ή πολιτικές πρωτοβουλίες, όπως οι προσωρινοί περιορισμοί στις βραχυχρόνιες μισθώσεις και η αύξηση του ελάχιστου ορίου επένδυσης για την απόκτηση golden visa.
• Κάθε επισκέπτης της πύλης stegasi.gov.gr μπορεί να συμπληρώσει λίγα προσωπικά στοιχεία και η πλατφόρμα θα ετοιμάσει εξατομικευμένο κατάλογο προγραμμάτων για τα οποία πληροί όλα τα κριτήρια και είναι εν δυνάμει δικαιούχος.
• Η πλατφόρμα υπολογίζει επίσης το ποσό που μπορεί να εξοικονομήσει κάθε ενδιαφερόμενος εάν ενταχθεί σε οποιοδήποτε πρόγραμμα που ταιριάζει στο προφίλ του, ενώ ο χρήστης από την πλευρά του μπορεί να ρυθμίσει διάφορες παραμέτρους ώστε να προσαρμόσει τις παροχές του προγράμματος στις ανάγκες του. Τέλος, ο επισκέπτης έχει τη δυνατότητα να αρχίσει την υποβολή αίτησης συμμετοχής.
• Η διαδικασία αναζήτησης προγραμμάτων που ταιριάζουν στο προφίλ κάθε πολίτη θα γίνει ακόμα απλούστερη και ταχύτερη το επόμενο διάστημα, καθώς θα ολοκληρωθεί η διασύνδεση της πύλης stegasi.gov.gr με τη βάση δεδομένων της ΑΑΔΕ.

 

Πόρισμα ΕΜΠ: Ου γαρ πείσεις μηδ’ ήν πείσης

kathimerini.gr
Βασίλης Αγγελικόπουλος

TΟ ΕΧΟΥΜΕ από τον Αριστοφάνη: «Ου γαρ πείσεις μηδ’ ήν πείσης» ή, σε παραλλαγή, «Ου με πείσεις καν με πείσης» – τουτέστιν «Δεν με πείθεις ακόμα κι αν με πείσεις». Δεν πα’ να μού κατεβάσεις όχι το Πόρισμα Καρώνη του ΕΜΠ, αλλά ακόμη και τις πλάκες του Μωυσή με τις 12 Εντολές. Από Ανδρουλάκη μέχρι Ζωή –και τέρμα εδώ, δεν έχει παραπέρα– η απόρριψη του πολυαναμενόμενου πορίσματος ήταν έτοιμη από καιρό, όχι όμως και καλοψημένη πάντα.

ΠΟΙΟΣ ΕΧΕΦΡΩΝ θα έβαζε στοίχημα το πρωί Τρίτης, οπότε δημοσιοποιήθηκε (ως φέιγ βολάν) το πόρισμα του εμπειρογνώμονα καθηγητή του ΕΜΠ, ότι θα υπήρχε κόμμα της αντιπολίτευσης που δεν θα το απέρριπτε ασυζητητί, αδιαβαστί και παραχρήμα. Οιονδήποτε κόμμα πάσης αντιπολιτεύσεως – σοβαρό (λέμε τώρα), ασόβαρο (τελεία πρέπει εδώ· αλλά ας αρκεστούμε στην άνω κι ας συνεχίσουμε χάριν παιδιάς – «και γλαφυρότητας!» θα πρόσθετε άσπονδος φίλος), κόμμα κυρ-αλοιφικό, παλαιοημερολογίτικο, «πισωγυρισμένο» ιλιγγιωδώς στο προπατορικό 3%, κόμμα απτέρου Νίκης και λοιπών ρεταλίων. Από το αμήχανο Πασόκ, που πήγε να ξεφύγει αρπαγμένο από αποστροφή του Μαρινάκη σχετικά με τις ευθύνες Ανδρουλάκη για την Τεμπωρυχία, μέχρι την Ζωή την Εισαγγελογέννητη, η οποία εξέβρασε ό,τι εξέβρασε κατά του πορίσματος αορίστως, εκτός μιας απειλής που εκτόξευσε σαφώς μεν κατά Καρώνη αλλά δήθεν γενικά εναντίον «αυτών που απεργάζονται την αλλοίωση στοιχείων γύρω από (sic) κακουργήματα», απειλή ότι αυτή η αλλοίωση «στοιχειοθετεί αυτοτελές έγκλημα». Οχι, περίμενε κανείς ότι από τον εισαγγελικό λόγο και τρόπο του πατρός Κωνσταντόπουλου επί προεδρίας του στον Συνασπισμό θα φύτρωνε κάτι καλύτερο από μια Εισαγγελογέννητη;

Η συνήγορός της παίζει ρόλο μετροπόντικα στην Τεμπωρυχία ανοίγοντας διάφορα τούνελ.

Η ΚΑΡΥΣΤΙΑΝΟΥ, ως ήτο φυσικόν και αναμενόμενον, ανέλαβε να κρεμάσει κανονικά στα μανταλάκια τον καθηγητή Καρώνη του Πορίσματος. Δεν είναι τρόπος του λέγειν «τον κρέμασε στα μανταλάκια»· κρέμασε ευμέγεθες πορτρέτο του (φωτογραφία) στο Διαδίκτυο, αφού τον έλουσε πατόκορφα μ’ έναν «φευγάτο», ως συνήθως, λίβελο. Και τον απείλησε επίσης –αυτή ότι θα τον διασύρει διεθνώς σε όλα τα επιστημονικά φόρα. Διότι ως γνωστόν η Μαρία Καρυστιανού τα ξέρει εκ των προτέρων όλα και επιπλέον διαθέτει και το ακαταδίωκτο. Δεν θα βρεθεί, βρε αδελφέ, υβριζόμενος ή και συκοφαντούμενος να μηνύσει μητέρα θύματος. Την συμβουλεύει άλλωστε γενικώς και ειδικώς η συνήγορός της· η οποία παίζει ρόλο μετροπόντικα στην υπόθεση της Τεμπωρυχίας, ανοίγοντας συνεχώς διάφορα τούνελ. Που την έχουν βγάλει μέχρι τώρα στην «άλλη μεριά της Κακιάς Σκάλας», αλλά και που καθόλου δεν αποκλείεται να την βγάλουν αίφνης στα απόκρημνα άντρα του Προκρούστη. Ηδη κατακρημνίζονται βράχια στην επέλασή της.

ΤΟ ΡΕΠΕΡΤΟΡΙΟ της Τεμπωρυχίας εμπλουτίστηκε πάντως με νέα στοιχεία χάρη στο Πόρισμα του ΕΜΠ. (Ετσι, ως Πόρισμα ΕΜΠ, θα το έχει προσέξει ο αναγνώστης, δεν το αναφέρει κανείς της αντιπολίτευσης. Τους βολεύει χωρίς το κύρος ΕΜΠ, αλλά μόνο με ένα άγνωστο στους πολλούς επώνυμο, να υποβαθμίζουν / υβρίζουν / απειλούν – όπως ακριβώς πράττει αλληλοσυμπληρούμενο το δίδυμο Ζωή – Καρυστιανού). Τέλος, άλλο ήθελα να πω: Το πόρισμα έδωσε την ευκαιρία σε αντιπολιτευόμενους μεν, «μετριοπαθείς» δε, όπως ο βουλευτής του Σύριζα Μαμουλάκης, να προσφέρουν και άλλα εργαλεία στους Αγωνιστές της Τεμπωρυχίας: η Βιβλιογραφία, λ.χ., που παραθέτει ο εμπειρογνώμων καθηγητής στο πόρισμά του είναι «πεπαλαιωμένη» αφού δεν αναφέρει κανένα επιστημονικό σύγγραμμα πέραν του 2003.

ΚΙ ΥΣΤΕΡΑ σου λένε ότι είναι τεμπελαρία οι περισσότεροι βουλευτές και αποφεύγουν να διαβάζουν πολυσέλιδα πορίσματα κ.λπ. Ναι, αλλά την βιβλιογραφία στο τέλος, ε;!

Έναρξη καθολικής εφαρμογής της νέας ψηφιακής πλατφόρμας του ΕΣΥ για τον Εθνικό Ηλεκτρονικό Φάκελο Υγείας

Ξεκίνησε τη Δευτέρα 26 Μαΐου, η καθολική εφαρμογή της νέας ψηφιακής πλατφόρμας του ΕΣΥ MyHealth για τον Εθνικό Ηλεκτρονικό Φάκελο Υγείας (ΕΗΦΥ), η οποία ενσωματώνει τα ιατρικά δεδομένα των πολιτών σε μία ασφαλή και εύχρηστη πλατφόρμα, φέρνοντας ένα σύγχρονο, διαλειτουργικό σύστημα που εξυπηρετεί τον πολίτη και τον γιατρό.

Μέσω του https://citizen.ehealthrecord.gov.gr, οι πολίτες έχουν πλήρη πρόσβαση στον ατομικό φάκελο υγείας τους, με όλες τις διαγνώσεις, τις συνταγές φαρμάκων, τα αποτελέσματα εξετάσεων και τις νοσηλείες, συγκεντρωμένα σε ένα σημείο. Μέσω του https://doctor.ehealthrecord.gov.gr, οι ιατροί έχουν άμεση πρόσβαση στο πλήρες ιατρικό ιστορικό των ασθενών τους, διευκολύνοντας την παροχή εξατομικευμένων υπηρεσιών υγείας. Ειδικότερα:

Οφέλη για τους πολίτες

• Πλήρης πρόσβαση στο ιατρικό ιστορικό: Συγκεντρωμένες όλες οι πληροφορίες υγείας σε ένα ασφαλές ψηφιακό περιβάλλον.
• Ευκολία και ταχύτητα: Πρόσβαση στα δεδομένα από οπουδήποτε και οποτεδήποτε μέσω της εφαρμογής MyHealth και της πλατφόρμας ehealthrecord.gr.
• Ενδυνάμωση και αυτοδιαχείριση: Καλύτερος έλεγχος της υγείας και ενεργός ρόλος στη λήψη αποφάσεων.
• Βελτιωμένη επικοινωνία: Άμεση και αποτελεσματική επικοινωνία με τους ιατρούς.
• Ψηφιακοί βοηθοί: Υποστήριξη από τεχνολογία Τεχνητής Νοημοσύνης για την καλύτερη διαχείριση της υγείας.

Οφέλη για τους γιατρούς

• Ολοκληρωμένη εικόνα του ασθενούς: Άμεση πρόσβαση σε όλο το ιατρικό ιστορικό των ασθενών (διαγνώσεις, φαρμακευτική αγωγή, νοσηλείες, επεμβάσεις) συγκεντρωμένα σε ένα σημείο.
• Βελτίωση της κλινικής πρακτικής: Εξοικονόμηση πολύτιμου χρόνου.
• Ενίσχυση της συνεργασίας: Εύκολη και ασφαλής ανταλλαγή πληροφοριών με άλλους γιατρούς για συντονισμένη και αποτελεσματική φροντίδα.

• Ψηφιακοί βοηθοί: Υποστήριξη από τεχνολογία Τεχνητής Νοημοσύνης για τη διαχείριση του συστήματος και την άντληση πληροφοριών.Ενιαία πρόσβαση στα ιατρικά δεδομένα: Πρόσβαση σε όλα τα δεδομένα των ασθενών από όλους τους παρόχους υγείας, σε όλες τις βαθμίδες του δημόσιου και ιδιωτικού τομέα.

Η Ευρώπη ξέχασε τον Θουκυδίδη

kathimerini.gr

Τάκης Θεοδωρόπουλος

Ο ελληνιστής Ρόμπερτ Νοξ έγραψε κάποτε ότι η κλασική παιδεία ήταν, για τη Βρετανία, το διαβατήριο των ελίτ για τη δημόσια διοίκηση. Μετά τον Β΄ Παγκόσμιο Πόλεμο, όπως λέει ο ίδιος, η κλασική παιδεία έγινε το διαβατήριο για το ταμείο ανεργίας. Στον Α΄ Παγκόσμιο, στα λεωφορεία του Λονδίνου υπήρχαν φράσεις του Θουκυδίδη για να εμψυχώσουν τους στρατιώτες που θα έφευγαν για το μέτωπο. Σήμερα τις έχουν αντικαταστήσει διαφημίσεις για εσώρουχα, κινητά ή ηλιόλουστα τοπία για τις διακοπές. Αλήθεια, έχουμε αναρωτηθεί ποτέ πόσο ρόλο έπαιξε η κλασική παιδεία του Τσώρτσιλ για να σώσει την Ελλάδα από το ανατολικό μπλοκ που είχε καταλάβει τις βαλκανικές χώρες; Από πολιτική άποψη η χώρα μας ήταν η απόφυση της βαλκανικής χερσονήσου. Και μάλιστα, μια χώρα που ένα μεγάλο μέρος του πληθυσμού της είχε προσχωρήσει στο κομμουνιστικό κίνημα και πίστευε ότι το μέλλον της ανήκε στη Σοβιετική Ενωση. Για φαντασθείτε πού θα ήμασταν σήμερα εάν πετύχαινε η απόπειρα δολοφονίας του Τσώρτσιλ στη «Μεγάλη Βρεταννία» όταν επισκέφθηκε την Αθήνα; Ευτυχώς οι «επαναστάτες» αποδείχθηκαν ερασιτέχνες. Σε αντίθεση με τον Τσώρτσιλ, ο οποίος ήταν αποφασισμένος να σώσει την Ελλάδα από την παράδοσή της στο Σιδηρούν Παραπέτασμα. Δεν ήταν μόνο γεωστρατηγικό το θέμα· ήταν και πολιτισμικό. Η Ελλάδα δεν μπορούσε παρά να ανήκει στη Δυτική Ευρώπη, διότι ήταν στον πυρήνα της παιδείας της. «Ως πότε θα σας σώζουν οι πρόγονοί σας». Το είχε πει ο Οκταβιανός Αύγουστος όταν οι Αθηναίοι τάχθηκαν με τον Μάρκο Αντώνιο, πέφτοντας ως συνήθως έξω. Δεν το είπε όμως ο Τσώρτσιλ όταν υπερασπίστηκε την Ελλάδα απέναντι στον σοβιετικό ολοκληρωτισμό. Και δεν το είπε ούτε ο Βαλερί Ζισκάρ ντ’ Εστέν, μερικές δεκαετίες αργότερα, όταν υπερασπίστηκε την ένταξη της Ελλάδας στην τότε ΕΟΚ. Το θεώρησαν φυσιολογικό. Η Ελλάδα ήταν ένα μεγάλο κεφάλαιο της παιδείας τους. Μάλλον το βασικό.

Αναρωτιόμαστε γιατί οι σημερινές ευρωπαϊκές ηγεσίες δεν μπορούν να σταθούν με αξιοπρέπεια απέναντι στις προκλήσεις μιας παγκοσμιότητας που βυθίζεται στο χάος. Η πρώτη εξήγηση είναι ότι οι σημερινές ελίτ αντιμετωπίζουν την Ευρώπη ως δεδομένο που κληρονόμησαν και όχι ως κατάκτηση. Καταναλώνουν την περιουσία της, τα κεκτημένα της, τα δικαιώματά της, τη μακροχρόνια ειρήνη της, σαν υπνοβάτες. Οι δημοκρατίες της παθαίνουν πανικό όταν κάποιοι εμφανίζονται να τις απειλούν. Ακροδεξιοί ή ακροαριστεροί. Το μόνο που μπορούν να κάνουν είναι να καταγγέλλουν. Η δεύτερη εξήγηση είναι ότι δεν έχουν τα διανοητικά όπλα για να σταθούν απέναντι στις προκλήσεις του κόσμου μας. Τους λείπει η κλασική παιδεία. Αν είχαν ακούσει τον Θουκυδίδη, θα είχαν καταλάβει ότι η δημοκρατία δεν είναι κεκτημένο. Είναι μια κοινωνική δυναμική που τρέφεται από την έμπνευση την οποία οι ελίτ μπορούν να διοχετεύσουν στην κοινωνία.

Θουκυδίδης είπατε; Ελάτε τώρα. Η ευρωπαϊκή παιδεία έχει εξορίσει τις κλασικές καταβολές της. Της επιτρέπει να απαλλαγούν από τις ενοχές της υπεροχής της απέναντι στους άλλους πολιτισμούς με τους οποίους επιθυμεί να συνυπάρξει. Η ιδεολογία της πολυπολιτισμικής κοινωνίας, διότι περί ιδεολογίας πρόκειται, δεν ανέχεται την κλασική παιδεία. Την έχει εξορίσει απ’ την εκπαίδευση, την έχει εξορίσει απ’ τη διαμόρφωση των ελίτ της. Πώς να ανεχθεί τη θέση του Θουκυδίδη «έως αν η αυτή φύσις ανθρώπων ή» όταν η ευρωπαϊκή ιδεολογία έχει προτάξει τα δικαιώματα των LGBT+ τα οποία δεν αναγνωρίζουν τα όρια της ανθρώπινης φύσης;

Παραπονιόμαστε ότι οι σημερινές ευρωπαϊκές ελίτ δεν μπορούν να σταθούν στο ύψος των περιστάσεων. Ποιος έχει εμπιστοσύνη ότι η Κάγια Κάλας ή η Ούρσουλα Φον ντερ Λάιεν μπορούν να αντιμετωπίσουν τον αλλοπρόσαλλο Τραμπ ή τον αδηφάγο Πούτιν; Θα μου πείτε τι σχέση έχουν όλ’ αυτά με την έλλειψη της κλασικής παιδείας τους; Ισως αν είχαν διαβάσει Θουκυδίδη θα είχαν μάθει ότι οι σχέσεις δύναμης και αδυναμίας δεν είναι θέμα αρχών. Ούτε ευγενών προθέσεων. Το ίδιο ισχύει και για τους πραγματικούς ηγέτες της Ευρώπης, όπως είναι ο Μακρόν ή ο Μερτς.

Μάλλον δεν είναι τυχαίο ότι η Ευρώπη έχασε τη δυναμική της για δύο λόγους. Ο πρώτος είναι ότι ανέλαβαν την ηγεσία της άνθρωποι που δεν είχαν ζήσει τον Β΄ Παγκόσμιο Πόλεμο, ένα από τα υπαρξιακά της ερείσματα. Ο δεύτερος είναι ότι απεμπόλησε τον συνεκτικό δεσμό του πολιτισμού της, την κλασική παιδεία. Και διαμόρφωσε τις ελίτ της με οικονομικοπολιτικά εγχειρίδια τα οποία γερνούν πριν ωριμάσουν. Η Ευρώπη ξέχασε τον Θουκυδίδη.

Πασιφισμός ή αντισημιτισμός;

kathimerini.gr

Του ΑΝΤΩΝΗ ΛΙΑΚΟΥ

Η εκδήλωση της Διεθνούς Εκθέσεως Βιβλίου Θεσσαλονίκης που είχε διοργανώσει η πρεσβεία του Ισραήλ στην Ελλάδα ματαιώθηκε. Ο κριτικός λογοτεχνίας Οντέντ Βολκστάιν –επικριτής της κυβέρνησης Νετανιάχου– δεν μίλησε. Οι διαδηλωτές επιβλήθηκαν. Πού τελειώνει η διαμαρτυρία και πού αρχίζουν η λογοκρισία και ο αντισημιτισμός; Η «Κ» έθεσε το ερώτημα σε δύο ιστορικούς

Διαδηλωτές με παλαιστινιακές σημαίες κατόρθωσαν να ματαιώσουν την εκδήλωση που είχε προγραμματίσει η πρεσβεία του Ισραήλ στη Διεθνή Εκθεση Βιβλίου Θεσσαλονίκης το Σάββατο 10 Μαΐου.

Σε ποιον ανήκει το «Ποτέ ξανά»;

Η ελληνική δικτατορία καταδίκαζε ως ανθελληνικές τις αντιδράσεις εναντίον της στο εξωτερικό. Η αμερικανική κυβέρνηση θεωρούσε αντιαμερικανισμό την εναντίωση στο Βιετνάμ, όπως και η πάλαι ποτέ Σοβιετική Ενωση θεωρούσε αντικομμουνισμό κάθε κριτική. Και η Εκκλησία θεωρούσε αντίχριστους τους επικριτές της.

Τώρα, η ισραηλινή κυβέρνηση θεωρεί αντισημιτισμό οτιδήποτε εναντιώνεται στην καταστροφική πολιτική της στη Γάζα και στους Παλαιστινίους. Ανθελληνισμός, αντιαμερικανισμός, αντικομμουνισμός, αντιχριστιανισμός, αντισημιτισμός είναι πολεμικές σημαίες για να συσπειρώνουν τους δικούς μας και για να φοβίζουν ή να απαξιώνουν την κριτική των άλλων.

Έχουν το ίδιο βάρος; Αν και όλες έστειλαν αρκετό κόσμο στον θάνατο, εκείνη η κατηγορία που έχει τη μεγαλύτερη εμβέλεια στον δυτικό κόσμο, είναι ο αντισημιτισμός. Γιατί; Πρώτον, γιατί δεν αφορά ένα κράτος αλλά ένα λαό που ζει στη διασπορά, δεύτερον, γιατί κορύφωσή του ήταν το Ολοκαύτωμα και, τρίτον, γιατί αποτελεί τη μήτρα κάθε ρατσισμού, κάθε ιδεολογίας που θεωρεί έναν πληθυσμό απειλή, κατώτερους ανθρώπους, ανάξιους να ζουν.

Πολεμική σημαία – Ανθελληνισμός, αντιαμερικανισμός, αντικομμουνισμός, αντιχριστιανισμός, αντισημιτισμός είναι πολεμικές σημαίες για να συσπειρώνουν τους δικούς μας και για να φοβίζουν ή να απαξι-ώνουν την κριτική των άλλων.

Αυτή η βαριά κληρονομιά είναι που εργαλειοποιείται τώρα από την κυβέρνηση του Ισραήλ, για να δικαιολογήσει ό,τι ακριβώς περιγράφει ο όρος αντισημιτισμός, στη Γάζα. Και πράγματι, πολλοί άνθρωποι και θεσμοί κλείνουν τα μάτια τους, αυτολογοκρίνονται, δεν εκδηλώνουν την αντίθεσή τους στο έγκλημα που συντελείται μπρος στα μάτια μας εκεί, υπό τον φόβο ότι θα επισύρουν αυτή τη βαριά κατηγορία.

Και βλέπουμε κάθε φορά πώς ευτελίζεται ο όρος, όταν χρησιμοποιείται από τις ΗΠΑ εναντίον των αμερικανικών πανεπιστημίων ως νέος μακαρθισμός έως μια συμβολική εκδήλωση εναντίον της παρουσίας μιας ισραηλινής πρεσβείας σε ένα χώρο βιβλίων, εκδοτικών οίκων και συζητήσεων – όπου όμως γίνονται εκδηλώσεις εβραϊκού ενδιαφέροντος, κυκλοφορούν βιβλία εκτίθενται βιβλία Eβραίων συγγραφέων κ.λπ.

Ας ανοίξουμε μια παρένθεση για την εκδήλωση της Θεσσαλονίκης. Ποια σκοπιμότητα εξυπηρετούσε η παρεμβολή της πρεσβείας του Ισραήλ, σε μια εποχή που η γενοκτονία στη Γάζα έχει ξεσηκώσει παγκόσμια κατακραυγή και, ταυτόχρονα, όπου οποιοσδήποτε Ισραηλινός συγγραφέας θα μπορούσε να συμμετάσχει με πρωτοβουλία θεσμών όπως εκείνων που οργάνωσαν τις 300 εκδηλώσεις της Εκθεσης (δηλαδή εκδοτικών οίκων, πνευματικών ιδρυμάτων, πανεπιστημίων κ.λπ.);

Μήπως και οι οργανωτές της έκθεσης χρησιμοποιήθηκαν κυνικά από την προπαγάνδα ενός εμπόλεμου κράτους; (Δεν μπορώ να φανταστώ, λ.χ., πώς ένας Ελληνας αντιφρονών διανοούμενος την περίοδο της δικτατορίας θα πήγαινε σε μια εκδήλωση στο εξωτερικό, οργανωμένη από ελληνική πρεσβεία, και θα παραπονιόταν για φίμωση, αν φοιτητές τη ματαίωναν). Κλείνει η παρένθεση.

Το ζήτημα που αξίζει να συζητήσουμε είναι ο ευτελισμός της έννοιας του αντισημιτισμού. Είναι ένα ζήτημα που δεν αφορά μόνο τους Ισραηλινούς, ούτε τους όπου γης Εβραίους. Είναι ένα ζήτημα καθολικό. Γιατί; Διότι στον δυτικό κόσμο ο Β΄ Παγκόσμιος Πόλεμος, που ήταν αποφασιστικός όχι μόνο γιατί διευθέτησε τη μεταπολεμική τάξη, αλλά προπαντός γιατί καθόρισε το ηθικό μέτρο των πολιτικών αξιών, είχε στην καρδιά του το Ολοκαύτωμα. Την αδίστακτη και μεθοδευμένη εξόντωση ενός ολόκληρου λαού. Δεν ήταν μόνον οι Εβραίοι της Ευρώπης που εξοντώθηκαν σε αυτόν τον πόλεμο, ούτε η μόνη γενοκτονία που διεπράχθη στον πλανήτη.

Αλλά το Ολοκαύτωμα, με τις δίκες που διεξήχθησαν, με τις μαρτυρίες που είδαν το φως, με τη διανοητική επεξεργασία που έγινε, ανάχθηκε στο αρχέτυπο του τραύματος με το οποίο σκεφτόμαστε όχι μόνο τον Β΄ Παγκόσμιο Πόλεμο, αλλά και την πορεία του ευρωπαϊκού πολιτισμού. Το Ολοκαύτωμα κλόνισε την εμπιστοσύνη στην αέναη πρόοδο και μας είπε «κοιτάξτε και επανεξετάσετε τις αξίες σας, τις πολιτικές αξίες, τον τρόπο που σκέφτεστε τους άλλους και τους διαφορετικούς, για να μην καταλήξετε πάλι σε καινούργια ολοκαυτώματα».

Οικουμενικό σύνθημα – Το «Ποτέ ξανά», που φώναξε όλος ο κόσμος όταν έγινε γνωστή η φρίκη του Ολοκαυτώματος ισχύει για όλους τους λαούς, δεν είναι ιδιοκτησία ενός συγκεκριμένου, ακόμη κι αν έχει πληρώσει με πόνο και δάκρυα.

Το Ολοκαύτωμα δεν ήταν μόνο το κορυφαίο των εγκλημάτων, αλλά η στιγμή του αναστοχασμού της ευρωπαϊκής ιστορίας. Και άλλα παρόμοια εγκλήματα είχε κάνει η αποικιοκρατία, αλλά πάνω σε τούτο στάθηκε ο μεταπολεμικός ευρωπαϊκός πολιτισμός για να σκεφθεί να αλλάξει ρότα.

Θα ήταν αδιανόητο για τους στοχαστές του Ολοκαυτώματος, για τον Πρίμο Λέβι, τη Χάνα Αρεντ, τον Αντόρνο κ.ά., ότι το Ολοκαύτωμα θα χρησιμοποιείτο για τη γενοκτονία ενός άλλου λαού. Αδιανόητη, αδίστακτη, κυνική χρησιμοποίηση που καταδικάστηκε από διεθνείς οργανισμούς, αλλά κουρελιάζει το διεθνές δίκαιο και ό,τι έχει απομείνει από τη διεθνή ηθική.

Το «Ποτέ ξανά», που φώναξε όλος ο κόσμος όταν έγινε γνωστή η φρίκη του Ολοκαυτώματος, ισχύει για όλους τους λαούς, δεν είναι ιδιοκτησία ενός συγκεκριμένου, ακόμη κι αν έχει πληρώσει με πόνο και δάκρυα. Και κυρίως, η οικουμενική ισχύς του πρέπει να διαφυλαχθεί ως κόρην οφθαλμού.

*Ο κ. Αντώνης Λιάκος είναι ομότιμος καθηγητής Ιστορίας του Πανεπιστημίου Αθηνών.