Η δυστυχισμένη συνείδηση της Ευρώπης

kathimerini.gr

Τάκης Θεοδωρόπουλος

Δεν θα µπορούσε να εκφράσει καλύτερα τη δυστυχισμένη συνείδηση της Ευρώπης. «Για ό,τι κάναμε εδώ και 3.000 χρόνια σε ολόκληρο τον κόσμο θα έπρεπε να ζητάμε συγγνώμη για τα επόμενα 3.000 χρόνια». Ιστορική φράση του προέδρου της FIFA κ. Τζιάνι Ινφαντίνο. Θα είχε ακόμη περισσότερο ενδιαφέρον αν έκανε τον κόπο να μας εξηγήσει τους αφορισμούς του. Κατ’ αρχάς τι είναι αυτό που έκανε η Ευρώπη σε «ολόκληρο τον κόσμο» εδώ και 3.000 χρόνια. Σκέφτομαι, ας πούμε, την επινόηση της δημοκρατίας. Ενα φασαριόζικο πολίτευμα που ανατάραξε την ήσυχη ζωή κοινοτήτων και φυλών που κοιμόνταν ήσυχες γιατί για λογαριασμό τους αποφάσιζαν σεΐχηδες και φύλαρχοι. Σκέφτομαι ας πούμε τον Γαλιλαίο και τον Κοπέρνικο. Ενώ ο άνθρωπος απολάμβανε τη θέση του στο κέντρο του σύμπαντος, δύο περίεργοι τύποι τον ξεβόλεψαν και έκτοτε δεν έχει πάψει να βασανίζεται από αμφιβολίες και φόβους. Για να μην πω για την ανακάλυψη της Αμερικής που έκτοτε δεν έχει πάψει να ταλαιπωρεί όλον τον υπόλοιπο κόσμο. Ούτε για την ανακάλυψη των αντιβιοτικών εξαιτίας των οποίων αυξήθηκε ο πληθυσμός της Γης, περιοχές ολόκληρες του κόσμου δεν μπορούν να τραφούν με αποτέλεσμα οι κάτοικοι να μεταναστεύουν και να πνίγονται σε βάρκες στη Μεσόγειο. Ο κ. Ινφαντίνο με τον φιλοσοφικό του οίστρο απεφάνθη ότι μετά τη διεξαγωγή του πρωταθλήματος στο Κατάρ οι μετανάστες δεν θα πνίγονται στη Μεσόγειο διότι δεν θα μεταναστεύουν.

Ο κατάλογος των δεινών που προκάλεσε η Ευρώπη στον «υπόλοιπο κόσμο» δεν έχει τέλος. Θα μπορούσαμε να προσθέσουμε τον Πλάτωνα, τον Αριστοτέλη, τον Καντ, τον Εγελο κι ένα σωρό άλλους που ταλαιπώρησαν το ανθρώπινο μυαλό με τα έργα τους. Εκείνο όμως που οφείλει επειγόντως να μας εξηγήσει ο κ. Ινφαντίνο είναι με ποιον τρόπο θα ζητάει συγγνώμη η Ευρώπη για τα επόμενα 3.000 χρόνια. Μια λύση θα ήταν να ξεχάσουμε ό,τι ξέρουμε και να αφοσιωθούμε στην ανάγνωση του Κορανίου. Είναι μια αρχή και απ’ όσα όλα δείχνουν η συνέχεια έρχεται φυσιολογικά, χωρίς πολλή σκέψη. Μια έμπρακτη αναγνώριση των σφαλμάτων του ευρωπαϊκού πολιτισμού θα ήταν η επαναφορά της γυναίκας στη φυσιολογική της θέση. Σιωπηλές και με καλυμμένο το πρόσωπο να ζητούν κι αυτές συγγνώμη για τα εγκλήματα της Δύσης. Ο κ. Ινφαντίνο έχει κάθε λόγο να αισθάνεται ευτυχής επειδή γεννήθηκε στην Ευρώπη, στην Ελβετία για την ακρίβεια, από Ιταλούς γονείς. Και είναι αρκετά καπάτσος για να ξέρει πως αν θέλεις να είσαι ευτυχισμένος ως Ευρωπαίος σήμερα οφείλεις να εκφράζεις τη δυστυχισμένη συνείδηση του πολιτισμού που σε γέννησε. Δεν είναι μόδα. Είναι κάτι βαθύτερο. Τα υπόλοιπα είναι θέμα δισεκατομμυρίων που ενδιαφέρουν τους λογιστές.