Ο ΟΟΣΑ προτείνει τη νόθευση της αρχαιότερης και πιο υγιεινής τροφής μας

 Διαβάστε τι προβλέπει η μελέτη ανταγωνιστικότητας του ΟΟΣΑ για την Ελλάδα για το ελαιόλαδο

 

Μας ζητάνε να καταργηθεί η Υπουργική απόφαση 323902/2009 που απαγορεύει την νόθευση ελαιόλαδου με άλλα λάδια και να επιτραπεί στην ουσία η νόθευση-πρόσμιξη του αγνού μας παρθένου ελαιόλαδου για να γίνουμε ντε και καλά ανταγωνιστικοί.

Η γενική Περιγραφή της διάταξης και οι… στόχοι :

Σύμφωνα με την Υπουργική Απόφαση 323902/2009, παράγρ. 5, η παραγωγή μειγμάτων των βρώσιμων ελαίων που συνδυάζουν ελαιόλαδο με άλλα φυτικά έλαια για κατανάλωση στην εγχώρια αγορά στην Ελλάδα απαγορεύεται.
Η ευρωπαϊκή νομοθεσία όμως δεν απαγορεύει την κυκλοφορία των μειγμάτων ελαιολάδου με άλλα φυτικά έλαια. Σύμφωνα με το άρθρο 6, παρ. . 1γ του Ευρωπαϊκού κανονισμού 29/2012: "Τα κράτη μέλη δύνανται να απαγορεύσουν την παραγωγή, στην επικράτειά τους, μειγμάτων ελαιολάδου και άλλων φυτικών ελαίων που αναφέρονται στο πρώτο εδάφιο για την εσωτερική κατανάλωση.
Ωστόσο, δεν μπορούν να απαγορεύουν την εμπορία στο έδαφός τους, αυτών των μειγμάτων που προέρχονται από άλλες χώρες και δεν μπορούν να απαγορεύσουν την παραγωγή, στην επικράτειά τους, με σκοπό την εμπορία σε άλλο κράτος μέλος ή για εξαγωγή».
Άλλες μεσογειακές χώρες (όπως η Ισπανία) με μακρόχρονη παράδοση παραγωγής ελαιολάδου δεν εφαρμόζουν παρόμοιο περιορισμό και ως εκ τούτου είναι πιο ανταγωνιστικές στη διεθνή αγορά. Η άποψή μας είναι, ως εκ τούτου, ότι η διάταξη αυτή εμποδίζει τους Έλληνες παραγωγούς από τον ανταγωνισμό στην εγχώρια αγορά κατά φθηνότερα εισαγόμενα μείγματα ελαίων(για το τηγάνισμα, για παράδειγμα). Επιπλέον, ένας τέτοιος περιορισμός τείνει να περιορίσει την ποικιλία των προϊόντων που παρέχονται, ειδικά τις χαμηλότερες τιμές αυτές. Με την αύξηση των ποιοτικών προτύπων δυσανάλογα μόνο για ένα ευρύ φάσμα των προμηθευτών, η διάταξη αυτή περιορίζει τις επιλογές των καταναλωτών. Οι κανονισμοί που αναγκάζουν την καθημερινή κατανάλωση σε αδικαιολόγητα υψηλά επίπεδα αγνού ελαιόλαδου είναι μειονέκτημα  για καταναλωτές με χαμηλό εισόδημα που μπορεί να είναι πρόθυμοι να αγοράσουν κατώτερη ποιότητα.

 

  Η νομοθεσία της ΕΕ η οποία ιδρύθηκε ακριβώς για αυτόν τον σκοπό, την εγγύηση της γνησιότητας του ελαιολάδου, ​​εστιάζει στην σαφή επισήμανση του προϊόντος και όχι οριζόντια απαγόρευση των μειγμάτων ελαιολάδου. 

Η Ελλάδα έχει την υψηλότερη κατά κεφαλήν κατανάλωση δηλαδή ελαιολάδου στην ΕΕ( 2011/12 με τα δεδομένα), με 17,9 κιλά, ακολουθούμενη από την Ισπανία με 12,6 κιλά, Ιταλία 10.9 κιλά, Κύπρος 7,5 κιλά και η Πορτογαλία 7,4 kilos.46 Ωστόσο, η συνολική κατανάλωση ελαιολάδου μειώθηκε από 227 500 τόνους το 2010/ 11 έως 208 000 τόνους το 2012/13.47
Η μείωση αυτή μπορεί να είναι αποτέλεσμα της οικονομικής κρίσης και το χάσμα μεταξύ του ελαιολάδου που είναι υψηλής ποιότητας και συνήθως expensive48 και του φθηνότερο προϊόν. Αυτό σημαίνει ότι ένα μείγμα από ένα υψηλό ποσοστό του ελαιολάδου και ενός άλλου  που είναι φθηνότερο από το παρθένο ελαιόλαδο, πιθανότητα θα καταναλώνεται από τους Έλληνες καταναλωτές, ενισχύοντας τόσο την ποικιλία των διαθέσιμων προϊόντων και τις επιλογές των καταναλωτών. Ωστόσο, ως σημαντικός παίκτης στον τομέα του ελαιολάδου Ελλάδα θα μπορούσε να επωφεληθεί του Ευρωπαϊκού Κανονισμού 29/2012, άρθρο 6, παρ. .1α, το οποίο προβλέπει ρητά μια μέθοδο για την τοποθέτηση ενός μείγματος  ελαιολάδου στην αγορά.

Σύσταση και τα οφέλη

Σε συνέχεια της προαναφερθείσας ανάλυσης, η απαγόρευση του ελαιολάδου  και μειγμάτων ελαίου θα πρέπει να καταργηθεί. Το όφελος από την τροποποίηση αυτή θα είναι μια βελτιωμένη ποικιλία των προϊόντων και, ενδεχομένως, φθηνότερα προϊόντα για τους καταναλωτές.

ixnos.gr