Πλούσια κοιτάσματα γελοίου

kathimerini.gr

ΤΑΚΗΣ ΘΕΟΔΩΡΟΠΟΥΛΟΣ

Εμβριθείς μελετητές της αρχαίας σοφίας ανεκάλυψαν ότι η ελληνική γλώσσα έχει τη δυνατότητα να παράγει φράσεις ολόκληρες μόνον με φωνήεντα. Είναι αλήθεια ότι τα σύμφωνα όχι μόνον αποδυναμώνουν το μεστό νόημα, αλλά οδηγούν σε παρανοήσεις. Οπως εκείνος ο περίφημος στίχος του Σεφέρη: «Οπου κι αν ταξιδέψω η Ελλάδα με πληγώνει». Ο Αγγελος Βλάχος, ο οποίος πρόφερε το -ρω ως -γω, θεωρούσε πως ο ποιητής αποκάλυπτε μια μεγάλη αλήθεια. Ο Σεφέρης ήταν διπλωμάτης και όπου κι αν ταξίδευε τον πλήρωνε η Ελλάδα. Δεν έχει σημασία αν η επιστημονική ανακοίνωση περί επαράτων συμφώνων έγινε σε συγκέντρωση οπαδών του κ. Σώρρα. Δεν ανήκω σε όσους πιστεύουν ότι η γνώση είναι αποκλειστικό προνόμιο των πανεπιστημίων και λοιπών ιδρυμάτων. Ειδικά η αρχαία ελληνική σοφία ανήκει σε όλους τους Ελληνες. Μεταδίδεται με το πιστοποιητικό γεννήσεως, πριν από τη βάπτιση.

Σκεφθείτε τι θαύματα θα είχαν γίνει αν η ιδιότης αυτή της ελληνικής είχε ανακαλυφθεί από τον Ομηρο ή τον Πλάτωνα. Εδώ με τόσα σύμφωνα μπόρεσαν να γράψουν τέτοια αριστουργήματα. Οπως έλεγε ο Μποστ, «οι αρχαίοι ήσαν όλοι μορφωμένοι διότι μιλούσαν αρχαία ελληνικά». Τους ξέφυγαν τα σύμφωνα. Επίτευγμα του σύγχρονου ελληνισμού, άξιο να εκτεθεί δίπλα στη βιτρίνα με τον δορυφόρο; Οχι μόνον. Η υπόθεση αυτή αποκαλύπτει μια εκ βαθέων κλίση της σύγχρονης ελληνικής ψυχής, ένα έμφυτο ταλέντο. Η αρχαία ελληνική σοφία μπορεί να μας αφήνει αδιάφορους, όπως κάθε τι που απαιτεί κόπο, της αναγνωρίζουμε όμως μαγικές ιδιότητες. Μαντζούνι, φυλαχτό, χαϊμαλί ή ιερό λείψανο, πάντως κάτι που ξεπερνάει τα εγκόσμια, επειδή ξεπερνά τις ικανότητές μας να την κατανοήσουμε. Ψάχνουμε διάφορα ακατανόητα και άχρηστα και τα περιφέρουμε σαν τα θαύματα των αγίων. Δεν υπάρχει πιο απτή απόδειξη για την ήττα της παιδείας μας.

«Οία ηώ ω υιέ αεί ει». Περιφέρεται ως τεκμήριο της απελευθέρωσης των ελληνικών από τη δουλεία των συμφώνων. Τι έχουν με τα σύμφωνα όλοι αυτοί; Εμπνεύσθηκαν από το ένα -νι του ακατονόμαστου; Πάντως ο κύριος Κυριάκος Ρόκος, εμπνευσμένος δωρητής του μνημείου των πεσόντων της ΕΡΤ, τη χάραξε κάτω από τα δάχτυλά του. Τι να έβαζε; «Για ένα μικρό σπίτι στο λιβάδι;». Η φράση σημαίνει περίπου «σαν αυγή είσαι πάντα, γιε μου». Λείπει το τελικό σίγμα από το ηώς, αλλά τι είναι ο πόνος μπρος στα κάλλη, μπρος στην ευγένεια της αυγής το φωτοστέφανο του ήρωα γύρω από το πρόσωπο του συνδικαλιστή Καλφαγιάννη;

Ο ελληνισμός έχει μεγάλα κοιτάσματα γελοίου να καταναλώσει. Και όπως είπε ο Αιγύπτιος ιερέας στον Σόλωνα στον πλατωνικό «Τίμαιο»: οι καταστροφές παρασύρουν ό,τι καλύτερο έχετε, σας αφήνουν τα κατακάθια και ξαναρχίζετε σαν τα παιδιά. Δυστυχώς χρησιμοποίησε και σύμφωνα, με αποτέλεσμα να μην τον παίρνουμε στα σοβαρά.